Η Ζυθοποιία: Στην Βελγική πόλη Hoegaarden, οι μοναχοί ανέδειξαν την τέχνη της ζυθοποιίας από το 1445. Ήταν τόσο κάλοι σε αυτό που έκαναν, που σε αυτή την μικρή πόλη, σε απόσταση μιας ώρας από τις Βρυξέλλες, αναπτύχθηκαν πάνω από 30 ζυθοποιίες. Το 1957 έκλεισε και η τελευταία ζυθοποιία μετά από δυο παγκόσμιους πολέμους, αλλά και από τον μεγάλο ανταγωνισμό από τις μεγαλύτερες ζυθοποιίες. Εννέα χρόνια αργότερα, ένας γαλατάς με το όνομα Pierre Celis διηγούνταν σε φίλους του, για την παλιά συνταγή της μπύρας που έβγαζαν οι μοναχοί και πως χάθηκε, μιας και ο Pierre ζούσε ακριβώς δίπλα από το παλιό ζυθοποιείο και ήξερε καλά την ιστορία του. Τελικά ο Pierre πήρε την απόφαση να αναβιώσει και να ξαναφτιάξει την παλιά συνταγή της τότε ζυθοποιίας. Με την οικονομική βοήθεια του πατέρα του και την πείρα ενός παλιού ζυθοποιού, ξεκίνησε να φτιάχνει μπύρα με το ίδιο παλιό στυλ. Η επιτυχία ήταν μεγάλη, αν φανταστούμε ότι το 1966 η παραγωγή του δεν ξεπερνούσε τα 350 εκατόλιτρα και το 1985 αυξήθηκε στα 75.000 εκατόλιτρα. Όμως η μεγάλη πυρκαγιά, το 1985 κατέστρεψε το μεγαλύτερο τμήμα της ζυθοποιίας. Ο Pierre Celis για να ξαναδημιουργήσει την ζυθοποιία από την αρχή, αναγκάζεται και παίρνει χρηματική βοήθεια από την εταιρεία Interbrew, όπου κατέχει και την Stella Artois. Τελικά, αυτή η γιγαντιαία ζυθοποιία αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου την Hoegaarden το 1987. Ο Pierre Celis, μετά από όλα αυτά έφυγε για το Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, όπου ζει μέχρι σήμερα και ίδρυσε μια νέα ζυθοποιία, όπου παράγει την μπύρα του. Στα γαλλικά, Le Fruit Defendu ή αλλιώς Verboden Vrucht σημαίνει, απαγορευμένος καρπός. Στην Αμερική η ετικέτα έκανε σάλο, μιας και η εικόνα των γυμνών κορμιών του άντρα και την γυναίκας που υπάρχουν στην εικόνα, παρέπεμπαν στον Αδάμ και στην Εύα. Στην πραγματικότητα η εικόνα αυτή είναι εμπνευσμένη από ένα πίνακα ζωγραφικής του Peter Paul Rubens.
Η Μπύρα: Ο αφρός, πλούσιος στην αρχή, χρώματος μπεζ, με σκούρες καφέ κηλίδες. Στην συνέχεια μαζεύεται και αφήνει ένα λεπτό στρώμα. Το χρώμα καφέ προς καραμελέ, με κάποιες πορτοκαλί ανταύγειες να εντυπωσιάζουν. Το άρωμα έχει γλυκιά σπιρτάδα. Ο συνδυασμός των ώριμων φρούτων με το αλκοόλ άφηνε ευχάριστη εντύπωση. Γεύση από μπανάνα, και στην συνέχεια κάνουν εντυπωσιακή εμφάνιση τα μπαχαρικά και η γευστικότητα της μπύρας. Η επίγευση αφήνει ένα μούδιασμα στην γλώσσα, εντυπωσιακό, αλλά και λογικό γιατί ο συνδυασμός μπαχαρικών-αλκοόλ αλλά και μπόλικου ανθρακικού έχει ως αποτέλεσμα το μούδιασμα.
| Τύπος | Belgian Strong Ale |
| Χρώμα | Βαθύ πορτοκαλοκόκκινο |
| Αλκοόλ | 8.5 % |
| Ζυθοποιία | Brouwerij Hoegaarden (InBev) |
| Προέλευση | Βέλγιο |
| Reviews |   |
Post A Comment:
0 comments:
Αφήστε μας το σχολιο σας!