Μαρτίου 2019
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Ο Γιάννης Μαρμαρέλλης, founder και managing director της Siris MicroΒrewery (Μικροζυθοποιία Σερρών & Β. Ελλάδος) μιλάει σήμερα στο epixeiro.gr για την μικροζυθοποιία, την ελληνική αγορά μπύρας, την «ξενομανία» και για την επίδραση των πολυεθνικών...

Μιλήστε μας για την SIRIS MicroBrewery και για το πώς προέκυψε η ενασχόληση σας με την ζυθοποιία και η δημιουργία της εταιρείας.
Η οικογένεια μου, από το 1930, ασχολούνταν με την παραγωγή τροφίμων, ιδρύοντας το πρώτο αλλαντοποιείο στις Σέρρες. Τότε, για να προωθήσει τα αλλαντικά που ήταν άγνωστα, ο παππούς έκανε μια μικρή μπιραρία στην οποία τα έδινε ως μεζέ.
Η αλλαντοποιία αυτή μεγάλωσε και μεγαλούργησε στα χέρια του πατέρα μου, όμως έκανε τον κύκλο της και εγώ ασχολήθηκα με άλλα. Την εποχή της κρίσης σκέφτηκα να επανιδρύσω τα αλλαντικά, αλλά ξεφυλλίζοντας οικογενειακές φωτογραφίες και βλέποντας την ίδρυση άλλων μικρών ζυθοποιείων, σκέφτηκα να κάνω το ανάποδο και να κάνω την πρώτη Σερραϊκή και βορειοελλαδίτικη μικροζυθοποιία.

Μιλήστε μας για τη διαδικασία της παραγωγής και τις εγκαταστάσεις σας. Που βρίσκεται το ζυθοποιείο σας, ποια η παραγωγή του και ποια η φιλοσοφία σας γύρω από αυτήν;
Το ζυθοποιείο μας είναι στην πόλη μου, τις Σέρρες. Η φιλοσοφία με την οποία ιδρύθηκε και στην οποία παραμένουμε πιστοί έως σήμερα είναι ότι πρέπει να προσφέρουμε πραγματικά υψηλής ποιότητας μπίρες.
Έτσι, από την αρχή επενδύσαμε σε ότι καλύτερο υπήρχε σε όλη την φάση της παραγωγικής διαδικασίας, όπως τις υποδομές αέρα, νερού, διοξειδίου, θέρμανσης, ψύξης και φυσικά ζυθοβραστηρίου και δεξαμενών.
Η παραγωγή μας, μέσα σε πέντε χρόνια, μεγάλωσε κατά επτά φορές τουλάχιστον και έτσι αναγκαστήκαμε να συνεχίζουμε τις επενδύσεις μας κάθε χρόνο, πάντα όμως πιστοί στην «αρμονία» του μεγαλώματος σε όλα. Έτσι, από πέρυσι λειτουργούμε το πρώτο εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου μικροζυθοποιίας και επίσης είμαστε το πρώτο μικροζυθοποιείο στην χώρα με ISO 22000.
Η ποιότητα για εμάς είναι το παν, αφού μας δίνει τη δυνατότητα να επεκτείνουμε τη διάρκεια ζωής των προϊόντων μας και να φτάνουμε σε πολύ μακρινές αγορές, όπως η Αμερική και η Κίνα.

Ποια είναι σήμερα τα προϊόντα που παράγει η SIRIS MicroBrewery; Σε τι θα λέγατε πως ξεχωρίζουν από τον ανταγωνισμό και ποιες οι ενδεχόμενες καινοτομίες που παρουσιάζει η προϊοντική σας γκάμα;
Τα προϊόντα μας είναι πλέον δέκα, σε μόνιμη βάση. Οκτώ από αυτά ανήκουν στην οικογένεια της VOREIA (Pils, IPA, Wit, Stout, Smoked Amber Ale, Summer Ale, Imperial Porter και Low Alcohol). Τα υπόλοιπα δύο ανήκουν στη νέα μας οικογένεια, τους Happy Brewers, στην οποία παράγουμε μπύρες πιο πρωτοποριακές και πειραματικές, που δημιουργούν οι ζυθοποιοί μας ακόμα και στο ρεπό τους!
Από την αρχή κατορθώσαμε να έχουμε μικρές καινοτομίες σε κάθε μας προϊόν. Κάναμε την πρώτη American pilsner, την πρώτη ΙΡΑ μαζικής παραγωγής, την πρώτη WIT με αρώματα εσπεριδοειδών και κόλιανδρο, την πρώτη Stout με σοκολάτα Valhrona, την πρώτη Smoked Amber και φυσικά τις μοναδικές Imperial Porter και Low Alcohol. Η οικογένεια των Happy Brewers είναι από μόνη της μια καινοτομία. Σε αυτήν παράγονται μπύρες πολλές φορές μοναδικές, όπως η Christmas ale με 12 βαθμούς αλκοόλ που κάναμε φέτος τα Χριστούγεννα.

Δώστε μας μια εικόνα για την αγορά μπύρας στην Ελλάδα. Ποια είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα και ποια είδη μπύρας είναι εκείνα που προτιμούν οι Έλληνες καταναλωτές; Ποια είναι η κατανάλωση μπύρας που υπάρχει τα τελευταία χρόνια;
Η αγορά της μπύρας στην Ελλάδα θα έλεγα πως βρίσκεται σε φάση αναζήτησης. Οι πολυεθνικές, με τις μπύρες που παράγουν και την πολιτική που ασκούν, έχουν κάνει την χώρα να είναι υπανάπτυκτη στην μπίρα. Η μικροζυθοποιία προσπαθεί να αλλάξει την κουλτούρα της μπύρας και να την επανασυστήσει στο κοινό ως ένα ποτό υψηλής γαστρονομικής αξίας, όπως όλα τα υψηλής ποιότητας ποτά. Σαφώς όλο και περισσότερο κοινό φεύγει από τις κλασσικές μπύρες και έρχεται κοντά μας, όμως ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς για να φτάσουμε στα επίπεδα άλλων χωρών, όπου οι μικροζυθοποιίες έχουν μερίδια άνω του 15%.

Ειδικότερα, όσον αφορά στις μη αλκοολούχες μπύρες, εσείς προσφέρετε ένα προϊόν με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Ποια είναι η ζήτηση που παρουσιάζουν αυτές οι μπύρες στην χώρα μας και ποιες οι προοπτικές;
Υπάρχει ένα κοινό που δεν πίνει αλκοόλ, που σκέπτεται και ενεργεί πιο υγιεινά κατά τα δικά του πρότυπα. Σε αυτό το κοινό απευθυνόμαστε και εμείς με την low alcohol μπύρα μας η οποία ξεχωρίζει από τις άλλες αφού είναι μια μπύρα μικροζυθοποιίας με όλα τα χαρακτηριστικά της (γεύση, αρώματα).
Για μια μικρή εταιρεία σαν και τη δική μας, η ανάπτυξη νέων κωδικών είναι εύκολη στην παραγωγή αλλά πάντα δύσκολη στην αγορά, λόγω των στρεβλώσεων και της ηγεμονίας των μεγάλων του κλάδου. Παρ' όλα αυτά, προχωράμε καλά.

Η εταιρεία σας ιδρύθηκε το 2013. Θα λέγατε πως είναι εύκολο για τον καταναλωτή να επιλέξει ένα νέο brand μπύρας; Ποια είναι η στρατηγική σας επί του θέματος, όσον αφορά και στο marketing/branding;
Όπως είπα και πριν, είναι εύκολο να δημιουργήσεις ένα καινούριο brand αλλά δύσκολο να το κάνεις να «τρέξει» στην αγορά. Πόσο μάλλον για μια μικρή εταιρεία σαν και τη δική μας. Και, μάλιστα, στην Ελλάδα της κρίσης, που δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε χρηματοδότηση αλλά και σε τελικά σημεία λόγω πολυεθνικών.
Εμείς ακολουθούμε το δρόμο της ποιότητας, προσπαθούμε να απευθυνθούμε μέσω διαφημίσεων και ενεργειών marketing σε ένα πιο ειδικό κοινό, κάνουμε προωθητικές ενέργειες σε τελικά σημεία, οργανώνουμε master class μπύρας σε πελάτες μας και μη, οργανώνουμε επισκέψεις στο ζυθοποιείο μας, συμμετέχουμε σε εκθέσεις και φεστιβάλ και πολλά ακόμα.
Ο αγώνας για την καθιέρωση ενός προϊόντος είναι μαραθώνιος και θέλει υπομονή και επιμονή. Θα σας θυμίσω ότι μέσα σε πέντε χρόνια αναπτυχθήκαμε επτά φορές σε πωλήσεις, επενδύσαμε ξανά και ξανά σε μηχανολογικό εξοπλισμό, ξεκινήσαμε με δύο προϊόντα και παράγουμε πλέον δέκα δικά μας καθώς και κάποια ιδιωτικής ετικέτας, είχαμε τρεις εργαζόμενους και τώρα έχουμε πάνω από δέκα το καλοκαίρι, είχαμε πέντε δεξαμενές και έχουμε τώρα 25 κτλ. Το στοίχημα του marketing και της αναγνωρισιμότητας πιστεύω θα κερδηθεί αργά και σταθερά

Βλέπουμε πως τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται ολοένα και περισσότερες ελληνικές μικροζυθοποιίες. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ποιες οι προοπτικές και οι ευκαιρίες που προσφέρει η αγορά για νέους επιχειρηματίες;
Η εμφάνιση ολοένα και περισσοτέρων μικροζυθοποιείων είναι πολύ ευχάριστη και καλοδεχούμενη. Βοηθάει πολύ στην προσπάθεια αλλαγής των καταναλωτικών συνηθειών και στην εξάπλωση της μπυροκουλτουρας. Βεβαίως και εδώ, όπως παντού, ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Η αγορά είναι δύσκολη και η επιτυχία περνά μέσα από τη βαθιά γνώση και την υπομονή.

Όσον αφορά στο κεφάλαιο εξαγωγές, σε ποιες χώρες είναι διαθέσιμα τα προϊόντα σας και ποια η ανταπόκριση του καταναλωτικού κοινού; Ποια είναι η στρατηγική σας επί του θέματος και ποιες οι βασικότερες διαφορές μεταξύ των αγορών, σε σύγκριση και με την ελληνική;
Οι εξαγωγές ήταν κάτι που το μεθοδεύσαμε από την αρχή. Η ετικέτα μας αλλά και όλη η παρουσία μας ετοιμάστηκε ώστε να μπορεί να εξαχθεί. Έτσι, γρήγορα αλλά δειλά, αρχίσαμε εξαγωγές. Σήμερα εξάγουμε κανονικά σε Αμερική, Κίνα και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Μ. Βρετανία, Ολλανδία, Σουηδία, Κύπρο, Βουλγαρία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Αυστρία, Ιρλανδία και πάμε σύντομα και στη Μάλτα).
Οι εξαγωγές μας πέρυσι ήταν πολύ κοντά στο 40% του τζίρου μας και ελπίζουμε να κρατήσουμε αυτή την επίδοση και για τις επόμενες χρονιές. Οι αγορές του εξωτερικού είναι δύσκολες, λόγω τιμών και αδυναμίας υποστήριξης marketing, όμως συνάμα πιο ακομπλεξάριστες και η επιτυχία εκεί κρίνεται κυρίως από τη νοστιμιά του προϊόντος. Εδώ πάντα υπάρχει ξενομανία και επιφυλακτικότητα σε ότι είναι ελληνικό. Και ο νοών νοείτω...

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια της Μικροζυθοποιίας Σερρών & Β. Ελλάδος, όσον αφορά και στον εμπλουτισμό της γκάμας; Ποιοι είναι οι βασικοί σας στόχοι για την επόμενη πενταετία;
Τα σχεδία μας είναι να προσπαθούμε να υπάρχουμε! Να μπορέσουμε να αναπτυχθούμε περαιτέρω και να μπορούμε να είμαστε συνεπείς σε ότι υποσχόμαστε στους πελάτες μας. Η ανάπτυξη μας περνά μέσα από την ανάπτυξη της ίδιας της χώρας.
Πρέπει να υπάρχει τραπεζικό σύστημα ξανά, να υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα για κατανάλωση και εμπιστοσύνη. Έχουμε κάνει πολλαπλές επενδύσεις σε πάγια και μόνο πολύ μικρό μέρος αυτών έγιναν με δανεισμό. Ανάπτυξη με μετρητά δεν γίνεται! Στόχος είναι σύντομα η μετεγκατάσταση μας σε μεγαλύτερο χώρο, αφού τα σημερινά 800 τ.μ δεν μας επαρκούν με τίποτα. Κύριο μέλημα μας είναι οι επενδύσεις στο marketing, ώστε τα προϊόντα μας να συνεχίσουν δυναμικά και ανοδικά την πορεία τους. Θέλουμε το brand VOREIA να παραμείνει συνώνυμο της υψηλής ποιότητας.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Καιρό πριν από την πτώση των Βίκινγκ και από την κατάκτηση της Ιρλανδίας από τους Νορμανδούς –προτού ακόμη αρχίσουν να παρασκευάζονται το ουίσκι και η μαύρη μπύρα, τα πασίγνωστα ιρλανδικά ποτά– χτίστηκε στις όχθες του ποταμού Σάνον στη μικρή πόλη Αθλόουν η διάσημη παμπ του Σον, αν και δεν είχε τότε το σημερινό της όνομα.

Καταχωρημένη ήδη από το 2004 στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως η «αρχαιότερη παμπ της Ιρλανδίας», η μπυραρία του Σον διεκδικεί βάσιμα τον τίτλο της αρχαιότερης σε ολόκληρο τον κόσμο. Αρχαιολογική έρευνα που διεξάχθηκε πρόσφατα από το Εθνικό Μουσείο της Ιρλανδίας τοποθετεί χρονολογικά τη συγκεκριμένη μπυραρία στον Μεσαίωνα (900 μ.Χ.), καθιστώντας την πρώτη των πρώτων.

«Όταν μπαίνεις μέσα σε συνεπαίρνουν αμέσως η ιστορία και ο ρομαντισμός του παρελθόντος» λέει ο Ντέκλαν Ντελέινι, ο υπεύθυνος μπάρμαν της παμπ. «Είναι μια αυθεντική εμπειρία. Με το πέρας των χρόνων έχουν υπάρξει πολλοί ιδιοκτήτες και ενοικιαστές αλλά τα βασικά στοιχεία παραμένουν ίδια: κουβεντολόι, μουσική και κρακ (σ.σ.: craic στα ιρλανδικά σημαίνει κέφι και ευχάριστη, δυνατή, ζωηρή συζήτηση). Αυτός ο συνδυασμός κάνει την παμπ αυθεντική» Το πάτωμα είναι καλυμμένο με ροκανίδια, οι τοίχοι φτιαγμένοι από μείγμα ψάθας, λάσπης και αλογίσιας χαίτης, ενώ τον διάκοσμο συμπληρώνει το χαμηλό καλαμωτό ταβάνι. Λίγα μέτρα μακριά βρίσκονται τα απομεινάρια ενός νορμανδικού κάστρου του 12ου αιώνα.

Το αναμμένο τζάκι, η ζωντανή μουσική και οι ζωηρές συζητήσεις συνθέτουν το σκηνικό που συναντά κανείς με το που ανοίγει την πόρτα όχι μόνο στην παμπ του Σον αλλά και στις υπόλοιπες μπυραρίες που κατακλύζουν το «σμαραγδένιο» νησί της Ευρώπης. Στο κλασικό μυθιστόρημα «Οδυσσέας» ο κορυφαίος Ιρλανδός συγγραφέας Τζέιμς Τζόις (1882-1941) γράφει ότι «μια ωραία πρόκληση θα ήταν να προσπαθήσει να διασχίσει κανείς το Δουβλίνο χωρίς να πέσει πάνω έστω και σε μία παμπ».

«Σπίτια δεν έχετε;»
«Η ευθυμία και η φιλοξενία είναι βαθιά ριζωμένες στην ιρλανδική κουλτούρα και αποτυπώνονται με τον καλύτερο τρόπο στη δημόσια κατανάλωση αλκοόλ» υποστηρίζει ο Κέβιν Μάρτιν, ο οποίος εκπόνησε μεταπτυχιακή εργασία με τον πιασάρικο τίτλο «Σπίτια δεν έχετε;» και υπότιτλο «Η ιστορία της ιρλανδικής παμπ». Παρότι πολλές παμπ έχουν πέσει στην παγίδα της εμπορευματοποίησης απευθυνόμενες στα κύματα τουριστών, «η προσεγμένη διατήρηση της κληρονομιάς της είναι ο άσος στο μανίκι της παμπ του Σον» αποφαίνεται ο Μάρτιν.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Σκυμμένος πάνω από ένα βαρέλι, ο Ελληνας ιδιοκτήτης μικροζυθοποιίας, Σοφοκλής Παναγιώτου ρίχνει λίγη από την μπύρα «Septem Red Ale» σε έναν γυάλινο κύλινδρο και την μεταγγίζει με προσοχή σε ένα ποτήρι.
Πριν από μια δεκαετία, στην αρχή της οικονομικής κρίσης, ο απόφοιτος του Χημικού και πρώην οινοποιός καταπιάστηκε με την ιδέα δημιουργίας της ζυθοποιίας «Septem», σε ένα κτήμα που είχε κληρονομήσει στην Εύβοια, περίπου 200 χιλιόμετρα ανατολικά της Αθήνας.
«Ήταν μια ιδέα τρελή. Την εποχή εκείνη με κοίταζαν σαν εξωγήινο>, δήλωσε ο Παναγιώτου στο «AFP», από το πλήρως αυτοματοποιημένο εργοστάσιο παραγωγής και εμφιάλωσής του, το οποίο παράγει πλέον 12 διαφορετικές ετικέτες μπύρας.
Δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις εξαφανίστηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης, η οποία γονάτισε την Ελλάδα εκτινάσσοντας την ανεργία. Ωστόσο, ο τομέας των μικροζυθοποιών κατάφερε να αναδυθεί μέσα από τα χαλάσματα, καθώς τα εγχώρια προϊόντα επωφελήθηκαν την μείωση των εισαγωγών.
Η Ελλάδα είχε ελάχιστες ζυθοποιίες πριν από 10 χρόνια. Σήμερα, υπάρχουν 45 τέτοιες μικροβιομηχανίες, δήλωσε ο κ. Παναγιώτου, ο οποίος προσφάτως εκλέχθηκε πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Ζυθοποιών και εκπροσωπεί τόσο τις μικρές όσο και τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.

Αλλαγή στις συνήθειες
Η οικονομική κρίση και τα μέτρα λιτότητας που αυτή επέφερε, οδήγησαν στην ενδυνάμωση των μικροζυθοποιών. Οι ξένοι προμηθευτές είχαν ξεκινήσει να απαιτούν προκαταβολικά πληρωμές σε μετρητά, τις οποίες δεν μπορούσαν να καλύψουν πολλές ελληνικές εταιρείες.
«Οι συνήθειες άλλαξαν κατά τη διάρκεια της κρίσης», λέει ο Γιάννης Κεφάλας, ένας λάτρης της μπύρας και ζυθοποιός. «Η ζήτηση επικεντρώνεται πλέον στα εγχώρια προϊόντα που λειτουργούν ως μέσο βοηθείας της ελληνικής οικονομίας»συνεχίζει.
Αναφερόμενος στις πωλήσεις μπύρας των εγχώριων ζυθοποιίων στα σούπερ μάρκετ, ο Σπύρος Παρασκευόπουλος ανέφερε ότι ξεχωρίζουν λόγω της «εξαιρετικής τους γεύσης».
«Είναι μεταξύ τους διαφορετικές, ανάλογα με την περιοχή από την οποία προέρχονται», τονίζει.
Πριν από τρία χρόνια, ο Κεφάλας αποφάσισε να εγκαταλείψει την Αθήνα και να εγκατασταθεί στην Ικαρία, όπου άνοιξε την μικροζυθοποιία του, την οποία και ονόμασε «Ικαριώτισσα»(Ikariotissa). Τώρα εξάγει στη Γερμανία και στοχεύει επίσης να «ανοιχτεί»στις αγορές της Σουηδίας, του Καναδά και των ΗΠΑ.

Κρασί, ούζο, και μετά μπύρα
Δεδομένου ότι η Ελλάδα, στο μυαλό των περισσοτέρων, σχετίζεται με το κρασί και τα παραδοσιακά οινοπνευματώδη ποτά και δεν έχει μεγάλη παράδοση στην μπύρα, η άνοδος των μικροζυθοποιών προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση. Η χώρα καταναλώνει και εξάγει κρασί ενώ υπάρχει και μεγάλη ζήτηση παραδοσιακών αλκοολούχων ποτών όπως το ούζο και το τσίπουρο.
Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των τριών χωρών που καταναλώνουν την λιγότερη μπύρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με ετήσιο μέσο όρο 35 λίτρα ανά άτομο, λίγα περισσότερα από τη Γαλλία και την Ιταλία.
Και ενώ οι μικρές εταιρείες γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς, οι πιο επιτυχημένες από άποψη πωλήσεων ετικέτες, παράγονται από την «Αθηναϊκή Ζυθοποιία», μία από τις μεγαλύτερες ζυθοποιίες της Ελλάδας. Η συγκεκριμένη, παράγει περισσότερες από πέντε διαφορετικές ετικέτες, κυρίως «ξανθιές», και εισάγει άλλες δέκα περίπου.

Τζίντζερ, μέλι και κάρδαμο
Στο νησί της Εύβοιας, ο Παναγιώτου αναφέρει ότι η παραγωγή του έχει δεκαπενταπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, από 80.000 φιάλες το 2009 σε 1.2 εκατομμύρια φέτος.
Ο Γιάννης Μαρμαρέλλης, ένας ζυθοποιός από τις Σέρρες, παρουσίασε παρόμοια ανάπτυξη. Ανοιξε την μικροζυθοποιία του, «Siris», το 2014 μετά το κλείσιμο του εργοστασίου επεξεργασίας κρέατος που είχε, αύξησε το προσωπικό του από τρία σε 14 άτομα και τετραπλασίασε το μέγεθος των εγκαταστάσεών του.
«Υπάρχει αύξηση στη ζήτηση ποιοτικής μπύρας», λέει ο Χρήστος Βασιλειάδης, ένας από τους πολλούς Έλληνες που ξεκίνησε ως ερασιτέχνης ζυθοποιός, προτού ασχοληθεί με αυτό επαγγελματικά. Τώρα πια είναι ένας από τους ιδιοκτήτες της «Noctua>, μιας μικροζυθοποιίας στο κέντρο της Αθήνας.
Ωστόσο, οι παραγωγοί υποστηρίζουν ότι υπάρχουν αρκετά εμπόδια για την περαιτέρω ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της γραφειοκρατίας. Επίσης, διαμαρτύρονται για την υψηλή φορολογία και για έναν απαρχαιωμένο νόμο, που χρονολογείται από τις αρχές του 20ού αιώνα. Μετά την Φινλανδία, τη Σουηδία και τη Βρετανία, η Ελλάδα έχει τον υψηλότερο φόρο στο αλκοόλ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και όσον αφορά το νομικό πλαίσιο για την παραγωγή μπύρας, σημαίνει ότι δεν υπάρχει νομική διάταξη που να προστατεύει τις μπύρες που παρασκευάζονται με μπαχαρικά ή με φρουτώδεις γεύσεις – ένα πεδίο που εξετάζουν μικροπαραγωγοί.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Πριν τρεις μέρες μέσο της σελίδας του Facebook το ΔΣ του Συλλόγου Ερασιτεχνών Ζυθοποιών Ελλάδος ανακοίνωσε με έναν σύντομο αλλά καυστικό λόγο την οριστική παύση λειτουργίας του Συλλόγου. Ας τον διαβάσουμε παρακάτω:

Αγαπητά μέλη και φίλοι του ΣΕΖΕ,

Είμαστε στη δυσάρεστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι λόγω μη συμμετοχής ενεργών μελών στο σύλλογο, σταματά η λειτουργία του και παύει να ισχύει η νομική του μορφή.

Στα λίγα μόλις χρόνια παρουσίας του, έφερε επάξια στο έπακρο τους λόγους ίδρυσής του όπως περιγράφονται αυτοί στο καταστατικό του. Μέσα από τις δράσεις, τις παρουσιάσεις, τις ανταλλαγές τεχνογνωσίας, τους πρώτους πανελλήνιους διαγωνισμούς και με πολλές άλλες δράσεις που έπραξε με απόλυτη επιτυχία, έδειξε ένα τεράστιο δείγμα της δυναμικότητας και προοπτικής που είχε, προωθώντας έτσι τους σκοπούς του. Φυσικά όλα τα παραπάνω δεν ήταν τυχαία και αβίαστα γεγονότα αλλά αποτέλεσμα ιδεών και δράσεων ανθρώπων που με την αγάπη τους και την θέλησή τους πρόσφεραν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην κοινή αυτή προσπάθεια. Σκοπός της ανακοίνωσης δεν είναι να απαριθμήσουμε και να αξιολογήσουμε όλα τα πεπραγμένα των τελευταίων ετών, πόσα έγιναν, αν έγιναν καλά, αν θα μπορούσε να γίνουν περισσότερα.

Αρκετοί στόχοι και ιδέες δεν υλοποιήθηκαν για διάφορους λόγους. Ίσως ο πιο σημαντικός στόχος που δεν πραγματοποιήθηκε ήταν και η νομιμοποίηση της παρασκευής οικιακής μπύρας, στόχος που μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από ένα συλλογικό όργανο. Στόχος που δυστυχώς καταποντίστηκε, όπως και πολλοί άλλοι, από την επιθυμία μερικών «ερασιτεχνών ζυθοποιών» με την υποστήριξη βεβαίως κάποιων «επαγγελματιών» του ευρύτερου χώρου της μπύρας που πολέμησαν με ζήλο ώστε να μην πραγματοποιηθεί, άλλες φορές με κρυφά και άλλες φορές με φανερά μέσα, δείχνοντας έμπρακτα τις αντίθετες απόψεις που είχαν για όλη αυτή την προσπάθεια αλλά και για τον σύλλογο γενικά. Άνθρωποι που δυστυχώς με την μικρότητά τους μπέρδεψαν το κοινό ενδιαφέρον και την αγάπη που είχαν εκατοντάδες μέλη και φίλοι για την οικιακή ζυθοποίηση με την προσωπική τους φιλοδοξία-ματαιοδοξία του «ελέγχου» του παιχνιδιού.

Ας ελπίσουμε στην επανίδρυση του Συλλόγου Ερασιτεχνών Ζυθοποιών Ελλάδος στο μέλλον όταν κατανοήσουν και οι τελευταίοι πολέμιοι την ανάγκη της ύπαρξής του…
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η εμπέδωση της δημιουργικής σκέψης και η σωστή διαχείριση της καινοτομίας, υπό την οπτική γωνία της εξωστρέφειας που μας χαρακτηρίζει, δημιούργησε πέρυσι την συλλεκτική μπύρα "Ρούπελ 1941".
Με motto " Η πικράδα που αφήνει ο πόλεμος στις ψυχές των ανθρώπων διαδέχεται η υπόγλυκη γεύση της" για να συμβολίζει μηνύματα υπέρ της ειρήνης αλλά και το γεγονός ότι οι Έλληνες δεν νικήθηκαν ποτέ στα οχυρά του Ρούπελ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο θα κυκλοφορήσουν και φέτος οι 1941 συλλεκτικές μπύρες «Ρούπελ 1941» από το σωματείο μας "ΣΤΕΝΩΠΟΣ, Οχυρώσεις Μπέλλες & Αγκίστρου" με έδρα τον ακριτικό Προμαχώνα.

Μια ελληνική φρέσκια και μη παστεριωμένη Pilsner μπύρα που παράγεται στον τόπο μας, τις Σέρρες, και είναι συλλεκτική λόγω ποσότητας και ετικέτας. Η μπύρα είναι ουσιαστικά μια εκδοχή της πολυβραβευμένης Voreia Pilsner Beer της μικροζυθοποιίας Σερρών και Βόρειας Ελλάδας με τον διακριτικό τίτλο «Siris Microbrewery» με ετήσια συλλεκτική ετικέτα την εκάστοτε αφίσα του κορυφαίου φεστιβάλ ιστορικής αναπαράστασης «ΡΟΥΠΕΛ 1941. Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ».

Σύντομα θα πραγματοποιηθεί και η πρώτη δημόσια παρουσίαση της μπύρας στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών στα πλαίσια των εκδηλώσεων μας με την ονομασία ΜΕΡΕΣ ΟΧΥΡΩΝ.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Χρυσός χορηγός του ΟΠΑΠ Μαραθωνίου Λεμεσού ΓΣΟ θα είναι η Erdinger Alkoholfrei, η οποία θα προσφέρει τη δροσιστική μη-αλκοολούχα μπύρα της σε όλους τους συμμετέχοντες του αγώνα αμέσως μετά τον τερματισμό τους. Πολλοί από τους συμμετέχοντες μάλιστα ίσως να θεωρούν αυτή ως την μεγαλύτερή τους επιβράβευση μετά από έναν κοπιαστικό και απαιτητικό αγώνα.

Οι αθλητές γνωρίζουν εδώ και χρόνια ότι μία παγωμένη ERDINGER Alkoholfrei, εκτός από τη δροσιστική της γεύση είναι επίσης και πολύ υγιεινή λόγω των βιταμινών και της πολυφαινόλης που περιέχει. Η μη-αλκοολούχα μπύρα της Erdinger προσφέρει ενέργεια και είναι επίσης πολύ χαμηλή σε θερμίδες με 125kcal στο μισό λίτρο και παρασκευάζεται αποκλειστικά με φυσικά συστατικά. 

Η ισοτονικές ιδιότητες της μπύρας προσφέρουν άμεσα στο σώμα με τα πολύτιμα συστατικά της, το οποίο ξεδιψά γρηγορότερα, πράγμα ευεργετικό για αθλητές μετά από έναν αγώνα μαραθωνίου. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις οι δρομείς καταναλώνουν ένα ποτήρι μπύρας αμέσως μετά τον αγώνα, αφού περιέχει φλαβονοειδή, τα οποία αυξάνουν την ικανότητα απορρόφησης αντιοξειδωτικών στο αίμα, βοηθώντας έτσι τον οργανισμό και το σώμα να επανέλθει σε σύντομο χρονικό διάστημα.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Εάν η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι ή οποιοσδήποτε άλλος Βρετανός χρειάζεται λίγο «ολλανδικό θάρρος» για να ανταπεξέλθει στην τελική αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν χρειάζεται να κοιτάξουν πέρα από μια παμπ του Παρισιού και τη δημοφιλής της μπύρα «Brexit».

Η μπύρα που παράγεται από έναν μικροζυθοποιο – υπέρμαχο της παραμονής – στο Suffolk, μια περιφέρεια στην ανατολική Αγγλία που υπερψήφισε την έξοδο από την ΕΕ, έχει νοήματα που αποδίδουν μια σκόπιμη πικρία, δήλωσε ο Lomig Fronty, γάλλος μπάρμαν στην παμπ The Cricketer.

Η ζυθοποιία «ήθελε να βάλει τα συναισθήματά της προς το Brexit, εξ ου και η πικρία της μπύρας», δήλωσε ο Fronty ανάμεσα στα ποτά. «Έτσι, αυτό που λέω στους ανθρώπους που δεν θέλουν να την πάρουν γι’ έναν τέτοιο λόγο είναι ότι στην πραγματικότητα αποτελεί μια κίνηση αντι-Brexit να αγοράσει κανείς αυτή τη μπύρα».

Η Μέι αντιμετωπίζει μια ακόμη πιθανή ταπείνωση στο κοινοβούλιο σχετικά με τη «συμφωνία διαζυγίου» για το Brexit αυτή την εβδομάδα μετά την αποτυχία της να κερδίσει σημαντικές παραχωρήσεις από την ΕΕ. Οι βρετανοί νομοθέτες θα αποφασίσουν σήμερα Τρίτη (12 Μαρτίου) εάν θα εγκρίνουν τη συμφωνία. Με λιγότερες από τρεις εβδομάδες μέχρι την προθεσμία της 29ης Μαρτίου, τα πιθανά αποτελέσματα περιλαμβάνουν μια καθυστέρηση, μια συμφωνία τελευταίας στιγμής, μια έξοδο χωρίς συμφωνία, πρόοωρες σύντομες εκλογές ή ένα ακόμη δημοψήφισμα.

Η αβεβαιότητα είναι αρκετή για να προακλέσει πονοκέφαλο στους περισσότερους πότες στη βρετανικού θέματος παμπ κοντά στο Gare Saint-Lazare.»Το Brexit είναι τρομερό», δήλωσε η Rosie, βρετανοαυστραλή υπέυθυνη του The Cricketer. «Αλλά τουλάχιστον η μπύρα είναι καλή».

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing


Delphi Session IPA
Διαθέτει ανοιχτό ξανθό χρώμα, ξηρή και ισορροπημένη γεύση, έντονα φρουτώδης ως πρώτη αίσθηση και γοητευτικά πικρή στο τελείωμα. Αρωματικά κυριαρχούν εσπεριδοειδή και τροπικά φρούτα που υποστηρίζονται από ανθικές και βαλσαμικές νότες. Με το χαμηλό της αλκοόλ και το ελαφρύ της σώμα αποτελεί μια ιδανική καλοκαιρινή επιλογή! Λυκίσκοι: Nelson Sauvin, Citra, Mosaic και Simcoe.

Αργώ Freddo Espresso
Αυτή είναι μια μπύρα που δημιουργήθηκε από την φιλία μεταξύ ενός περιπλανώμενου και ενός τοπικού ζυθοποιού, εμπνευσμένη από τη στιγμή του βραδιού, όταν είναι πολύ αργά για άλλον έναν καφέ και αρκετά αργά για μια καλή μπύρα. Τα αρώματα και τα αρώματα του καφέ είναι παντού στον Βόλο, από την Παλιά μέχρι την Παραλία, μέχρι τις πλαγιές του Πηλίου. Αν έπρεπε να ετοιμάσουμε μια μπύρα μαζί για τον Βόλο, έπρεπε να γίνει με σκούρες ειδικές βύνες, μεταξωτές νιφάδες βρώμης και ωριμασμένη με κορυφαίους φρεσκοψημμένους κόκκους καφέ από το καλύτερο καφεκοπτείο της πόλης, «Ο Κόκορας».


Αναστασίου Βοστωνέζα
Η νέα μας δημιουργία έχει βαθιές ρίζες στην Ευρωπαϊκή κουλτούρα ζύθου αλλά αποτελεί και μια απο τις βάσεις της Αμερικάνικης. Ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή. Ουσιαστικά πρόκειται για μια Vienna Lager ένα είδος που αναφέρθηκε και ζυθοποιήθηκε για πρώτη φορά περίπου το 1840 απο τους ζυθοποιούς Anton Dreher και Gabriel Sedlmayer, απόγονους οικογενειών με μεγάλη ιστορία και παράδοση στην παραγωγή μπύρας. Μέσα απο τα ταξίδια, τους πειραματισμούς και τις σαφείς επιρροές απο την Βρετανική σχολή μπύρας, κατέληξαν σε ένα νέο είδος βύνης που εδίνε κόκκινο χρώμα αλλά και γεύση καραμέλας στο ζυθογλεύκος. Το νέο είδος βύνης ονομάστηκε Vienna Malt και σε συνδυασμό με μαγιά Lager η μπύρα ονομάστηκε “Lager Vienna Type” η αλλιώς ''Vienna Style Lager''.Την ίδια περίοδο με διαφορετική όμως διαδικασία δημιουργήθηκε και το γνωστό στύλ μπύρας Munich Märzen,ένα στύλ που απολαμβάνεται στο γνωστό σε όλους Oktoberfest. Η σύνδεση με την νεότερη ιστορία γίνεται μέσα απο την ίδρυση της Boston Beer Company στην Μασαχουσέτη και πιο συγκεκριμένα στην Βοστώνη (η Αθήνα της Αμερικής) το 1984 απο τον James "Jim" Koch όταν αναπαράγεται μια αυθεντική συνταγή Vienna Lager απο τον προ-προ παππού του Koch. To όνομα αυτής ''Samuel Adams - Boston Lager''. Μια μπύρα που έβαλε την Αμερική στο χάρτη της μπύρας την δεκαετία του 80 και άλλαξε τα δεδομένα για τις παρεξηγημένες Lager. Με αυτές τις σύντομες ιστορικές αναφορές ερχόμαστε στο σήμερα και συγκεκριμένα στο Χαλάνδρι μας, όπου σεβόμενοι την ιστορία αναπαράγουμε μια πλούσια, γευστική Vienna Lager, η αλλιώς Amber Lager η πολύ απλά Boston Lager στο 4,5% ABV με διαλεχτές βύνες και τον Αμερικάνικο λυκίσκο Loral.

Αναστασίου Κραταιά
Πρόκειται για μια Russian Imperial Stout, ένα είδος που κρατάει απο το 1780 περίπου όταν στις εμπορικές σχέσεις Ηνωμένου Βασιλείου και Ρωσίας ήταν διάσημη η εξαγωγή μπύρας Stout. Για να αντέξουν τα φορτία το μεγάλο ταξίδι οι ζυθοποιοί της εποχής ''ανέβαζαν'' το αλκοόλ για να μπορεί να συντηρήσει την μπύρα και να φτάσει στον προορισμό της ανέπαφη.Το αποτέλεσμα ήταν μια δυνατή Stout σχεδόν στο 9 - 10 % ABV και έτσι απέκτησε την ονομασία Russian Imperial Stout. Η Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας, η επονομαζόμενη Μεγάλη, ήταν αυτοκράτειρα της Ρωσίας, γερμανικής καταγωγής και μεγάλη λάτρισσα αυτής της ιδιαίτερης μπύρας. Η ονομασία ''Κραταιά'' απο το κραταιός που σημαίνει ισχυρός, δυνατός, ρωμαλέος, σθεναρός δίνει την βαρύτητα που θέλαμε σε αυτήν την ομολογουμένως απολαυστική νέα μας μπύρα.Γεμάτο σώμα και έντονη γεύση βανίλιας, σοκολάτας, κόκκινων φρούτων και καφέ. Όλα αυτά στο 9,5% ΑBV.

Αναστασίου Χθόνιος
Πρόκειται για μια Imperial Pumpkin Brown Ale και μια Pumpkin Milk Coffee Stout. Η ονομασία ''Χθόνιος'' δεν έγινε τυχαία αφού xθόνιος είναι ο γήινος, αυτός που ανήκει στο χώμα, στο έδαφος.Με το όνομα χθόνιοι θεοί ή χθόνιες θεότητες ή υποχθόνιες θεότητες χαρακτήριζαν οι αρχαίοι Έλληνες τις διάφορες θεότητες της ελληνικής μυθολογίας που είχαν σχέση με τον κάτω κόσμο ή τη Χθόνα, δηλαδή τη Γη, εξ ου και υποχθόνιοι. Σήμερα ο ίδιος όρος χρησιμοποιείται στα ελληνικά και για τον χαρακτηρισμό παρόμοιων θεοτήτων, του κάτω κόσμου, και από μυθολογίες άλλων πολιτισμών. Στη κατηγορία αυτή περιλαμβάνονταν ο Άδης με κυρίαρχη θέση, ο Πλούτων, η Δήμητρα, η Περσεφόνη, η Εκάτη, ο Χθόνιος Ερμής, ο Χάρων, ο Θάνατος κ.λπ. Στους χθόνιους θεούς, οι αρχαίοι Έλληνες, προσέφεραν σπονδές και γίνονταν διάφορες επικλήσεις και προσευχές προκειμένου να φανούν ευμενείς στους νεκρούς, ιδιαίτερα σ΄ εκείνους που είχαν πεθάνει νέοι ή και άδικα, αλλά και για τους "εν ζωή". Συνέχεια εκείνων των επικλήσεων είναι οι αντίστοιχες των σημερινών επικλήσεων στις νεκρώσιμες ακολουθίες, που τηρούν οι χριστιανοί. 'Eτσι η συγκεκριμένη λέξη δεν αναφέρεται σε όλα εκείνα που ανήκουν στην γη ως τόπο καλλιέργειας ή στα αγροτικά αγαθά, αλλά στα ιερά και όσια που κατοικούν κάτω από την επιφάνειά της και κάπως έτσι ''δένει'' με την γιορτή του Halloween που γιορτάζεται πάντα την νύχτα της 31ης Οκτωβρίου. Η γιορτή αυτή συγχέεται με τις Ελληνικές Απόκριες, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Halloween έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά. Αποτελεί εξέλιξη της αρχαίας Κελτικής γιορτή Samhaim...

Solo Antagonist
O «Aνταγωνιστής» είναι το αντίπαλο δέος του «Πρωταγωνιστή», της κορυφαίας ελληνικής μπύρας βάσει της παγκόσμιας πλατφόρμας βαθμολόγησης του untappd, που ζυθοποιήσαμε το 2017. Μια ξανθιά, προκλητικά μεγάλη μπύρα, που δημιουργήσαμε ανταγωνιζόμενοι τους εαυτούς μας σε συνεργασία με την ανερχόμενη Νορβηγική μικροζυθοποιία Hogna Brygg. Ως Barley Wine - ιστορικά ποτό των Βρετανών ευγενών - διακρίνεται για την πλούσια γεύση της με εθιστικά πικρές, πικάντικες, φρουτώδεις νότες εσπεριδοειδών και σαφή αίσθηση του αλκοόλ που ανταγωνίζεται εκείνη του κρασιού. Μια μπύρα «επικίνδυνη» για όσους αρέσκονται στις μεγάλες γευστικές προκλήσεις. Απολαύστε τη ως ποτό ή συνδυάζοντας τη με πλούσια, λιπαρά πιάτα και δυνατά τυριά.

Strange Brew Mandy Black
Πρόκειται για μια χορταστική Export Stout 7% Αbv με έντονες νότες καφέ και σοκολάτας, διακριτικά κόκκινα φρούτα και ιδανικό σώμα για να πιεις πολλές παραπάνω από μία! H Mandy Black ήταν μια Εγγλέζα πειρατίνα, γεννημένη στα τέλη του 17ου αιώνα, η οποία έγινε διάσημη για τις επιθέσεις της εναντίων των αυτοκρατορικών πλοίων, κατά τις οποίες άρπαζε τα βαρέλια μαύρης (Stout) μπύρας που εξάγονταν στις Βρετανικές αποικίες στο Νέο Κόσμο. Ο πατέρας της ήταν ιδιοκτήτης μιας pub, σε μια μικρή παραθαλάσσια πόλη στη νοτιοδυτική Αγγλία, ο οποίος ήταν γνωστός για τις πολύ καλές μπύρες του, ειδικά για τις μαύρες, τις οποίες εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι ναύτες και οι εργάτες του λιμανιού. Μάλιστα μια μέρα ο Δούκας της Κορνουάλης αυτοπροσώπως επισκέφθηκε τη μικρή pub για να δοκιμάσει και αυτός την περίφημη Stout που σέρβιραν. Σύμφωνα με το θρύλο, ο Δούκας εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ με τη συγκεκριμένη μπύρα, που διέταξε τους στρατιώτες του να συλλάβουν τον άτυχο ιδιοκτήτη και να τον μεταφέρουν, μαζί με όλα τα βαρέλια, στο κάστρο του, ώστε να φτιάχνει μπύρα μόνο για τον ίδιο, από τότε και στο εξής. Η Mandy ήταν μόλις δεκατεσσάρων ετών και κατάφερε να διαφύγει της σύλληψης πηδώντας σ’ ένα πλοίο που σαλπάριζε για την Αμερική. Όταν βρέθηκε στην Καραϊβική άρχισε να αναμειγνύεται με διάφορους πειρατές στις τοπικές ταβέρνες. Εν τέλει γνώρισε κάποιον καπετάνιο, ο οποίος δέχτηκε να την πάρει μαζί του για να δουλέψει στην κουζίνα του πλοίου, αλλά μετά το θάνατό του σε μια μάχη με το Βασιλικό Ναυτικό, έγινε η ίδια καπετάνιος, έχοντας κερδίσει το σεβασμό του πληρώματος με το θάρρος και το δυναμισμό της. Τα επόμενα χρόνια η Mandy έγινε ξακουστή για τις επιθέσεις της στα Βρετανικά πλοία, απ’ τα οποία φρόντιζε πάντα να κλέβει τα βαρέλια μαύρης μπύρας που προορίζονταν για τις αποικίες, τα οποία και μοίραζε ελεύθερα στον κόσμο, στο λημέρι των πειρατών. Λέγεται ότι αυτή η σχέση της με τη μαύρη μπύρα, είναι ο λόγος πίσω απ’ το παρατσούκλι της “Black” - άλλοι υποστηρίζουν ότι της δόθηκε λόγω των μαύρων της μαλλιών και ρούχων. Επίσης θρυλείται ότι η Mandy ήταν η πρώτη που έφτιαξε μπύρα στην Καραϊβική, εισάγοντας ένα νέο στυλ μαύρης μπύρας, το οποίο είχε λιγότερο καβουρδισμένη, αλλά περισσότερο φρουτώδη γεύση και που αργότερα εξελίχθηκε στο στυλ της Tropical Stout. Αν και ελάχιστα είναι γνωστά για το θάνατό της, η κληρονομιά της παραμένει σ’ αυτά τα μέρη, και όπως λένε οι λιμενεργάτες όταν πίνουν τη Stout τους μετά τη δουλειά: «Στην υγειά σου, ο, Mandy Black!».

Lafkas Black Sheep
Ελληνική breakfast stout μπύρα με 5% αλκοόλ, από τη Lafkas Microbrewery στα Χανιά! Το Μαύρο Πρόβατο είναι μια περιορισμένης παραγωγής μπύρας της που δημιουργήθηκε από τη ζυθοποιία παρέα με τους KROSS Coffee Roasters και ΜΥΛΟΥΣ ΚΡΗΤΗΣ και κυκλοφόρησε στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου. Ο σκοπός της ζυθοποιίας για τη συγκεκριμένη συνταγή ήταν να χρησιμοποιηθούν προϊόντα τοπικών επιχειρήσεων. Έτσι για καλό αρωματικό καφέ από την Κολομβία οδηγήθηκαν στο KROSS Coffee Roasters ενώ και για τη βρώμη στους τοπικούς Μύλους Κρήτης. Το χρώμα της Black Sheep είναι μαύρο με ελάχιστο καφέ αφρό μικρής διάρκειας και φυσικά είναι αφιλτράριστη κι απαστερίωτη. Έχει έντονο άρωμα με κυρίαρχες τις νότες του καφέ και της σοκολάτας. Η γεύση της είναι ιδιαίτερα ευχάριστη, ισορροπημένη, γλυκιά και πικρή, με νότες αντίστοιχες των αρωμάτων και φυσικά καραμέλας που της προσδίδονται από τις καβουρδισμένες βύνες. Έχει γεμάτο σώμα και χαμηλή ενανθράκωση. Τέλος, η επίγευσή της είναι μεγάλης διάρκειας, ελαφρώς πικρή κι ελάχιστα όξινη.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing


Τη Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2019, πραγματοποιήθηκε στο The Hub, η απονομή των 6th BeerBartender Awards, με παρουσιαστή το δημοσιογράφο Δημήτρη Γιαγτζόγλου.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους μερίδα του επιχειρηματικού κόσμου, εκπρόσωποι της βιομηχανίας ζύθου από όλη την Ελλάδα, bartenders, δημοσιογράφοι καθώς και μέλη της Ελληνικής Ένωσης Ζυθοποιών, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της Σοφοκλής Παναγιώτου, όπως και του Σύνδεσμου Μικρών Ανεξάρτητων Ζυθοποιών Ελλάδος.

Για τρίτο συνεχές έτος, απονεμήθηκαν τα Greek Beer Awards, τα μοναδικά ελληνικά βραβεία ζύθου μετά από τυφλή γευστική δοκιμή. Οι γευστικές δοκιμές πραγματοποιήθηκαν στις 11 Φεβρουαρίου 2019 και η κριτική επιτροπή αποτελούνταν αποκλειστικά από ανθρώπους της ζυθοποιίας με έδρα την Αγγλία, τη Σουηδία, το Ισραήλ και την Κύπρο, προσφέροντας μια πολυδιάστατη και αντικειμενική άποψη. Οι κριτές δοκίμασαν περισσότερες από 65 μπύρες από 12 κατηγορίες.

Μεγάλη νικήτρια της βραδιάς αναδείχτηκε η Μικροζυθοποιία Σερρών & Βορείου Ελλάδος με έντεκα βραβεύσεις, ακολούθησε η Ελληνική Ζυθοποιία Αταλάντης με οκτώ βραβεύσεις. Από επτά διακρίσεις απέσπασαν οι Μικροζυθοποιία Septem και Αθηναϊκή Ζυθοποιία, τόσο στα Consumers Awards όσο και στα Greek Beer Awards συνολικά. Top Ale αναδείχτηκε η Voreia Imperial Porter της Μικροζυθοποιίας Σερρών & Βορείου Ελλάδος και Top Lager αναδείχτηκε η πρωτοεμφανιζόμενη One-Eyed Jack από τη Midnight Circus, έχοντας τις υψηλότερες βαθμολογίες στα αντίστοιχα στυλ.

Αισθητή έκαναν την παρουσία τους και οι Ολυμπιακή Ζυθοποιία με έξι βραβεύσεις και η Πρότυπη Μικροζυθοποιία Θεσσαλονίκης με πέντε. Τέσσερις διακρίσεις απέσπασε η νέα εταιρεία Midnight Circus Gypsy Brewing καθώς και οι Μικροζυθοποιία ΕΛΙΞΗ, Ζυθοποιία Μυκόνου, Noctua Μικροζυθοποιία Αθήνας και Ζυθοποιία Σαντορίνης. (Δείτε όλους τους νικητές των Greek Beer Awards: http://bit.ly/2IFt9QB)

H Ελληνική Ζυθοποιία Αταλάντης αναδείχτηκε για τρίτη συνεχή χρονιά η αγαπημένη των καταναλωτών στην κατηγορία «Ελληνική Ζυθοποιία», ενώ η τηλεοπτική διαφήμιση της ΑΛΦΑ «Το επόμενο βήμα» κατάφερε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά να συγκινήσει και να αγγίξει τους καταναλωτές στην κατηγορία “TV- Spot”. (Δείτε όλους τους νικητές των Consumers Awards: http://bit.ly/2IJVFk7)

H τιμητική διάκριση αυτή τη χρονιά απονεμήθηκε στην Πρότυπη Μικροζυθοποιία Ηρακλείου (Notos Brewery) για την μπύρα «Κίτρινη Αποστολή», τα έσοδα της οποίας παραχωρούνται στο φορέα Κίτρινη Αποστολή για την κάλυψη των βασικών αναγκών σε οικογένειες που έχουν ανάγκη. Αρωγός σε αυτή την προσπάθεια το Ale Box προσφέροντας τις πρώτες ύλες για την παραγωγή της.

Μεγάλος χορηγός της βραδιάς το Jameson Cask Mates το οποίο σερβίρονταν στους παραβρισκόμενους από το The 7 Jokers Bar σε τρείς εκδοχές, neat, on the rocks και σε chaser με stout μπύρα. Υποστηρικτές της βραδιάς ήταν η εταιρεία EΓΕM, το BeerBlog.gr και το Beer & Bar Magazine.

Πηγή: Δελτίο τύπου Beerbartender