2015
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Μόλις 2 μέρες έχουν περάσει απο τον θλιβερό θάνατο του ιδρυτικού ηγέτη του συγκροτήματος Lemmy και με αυτό ως αφορμή είπα να παρουσιάσω την προσφορά τους στον ζύθο μιας και θα είναι το μόνο που θα απολαμβάνουμε πλέον απο εκείνους (εκτός την μουσική τους βεβαίως,βεβαίως) Έτσι η πιο θορυβώδης μπάντα του πλανήτη γιορτάζοντας τα 40 χρόνια ζωής της κυκλοφορεί άλλη μια μπύρα! Έρχεται λοιπόν η Motörhead Imperial Pale Lager να ταράξει τα νερά. Ο Mikkey Dee, ντράμερ των Motörhead, είχε δηλώσει:

Έχουμε παράξει κάποια ποτά και κάθε φορά θέλουμε να φτάνουμε στα άκρα. 
Με την Motörhead Imperial Pale Lager, φτιάξαμε μια πολύ καλή μπύρα! 
Οι οπαδοί μας θα λατρέψουν την νέα μπύρα μας, τόσο όσο εμείς!

Ο ζυθοποιός που ανέλαβε την παραγωγή της, Patrick Holmqvist, και ιδιοκτήτης της μονάδας παραγωγής, Nils Oscar Brewery, στο Nyköping, τόνισε:

Οι Motörhead είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της παιδικής μου ηλικίας, οπότε είναι περιττό να σας πω ότι άδραξα την ευκαιρία για να φτιάξω την μπύρα της μπάντας! Από την πρώτη συναυλία που βρέθηκα, στην Κοπεγχάγη το 1986, “δέθηκα” κατευθείαν με τον ήχο τους, τη συμπεριφορά τους και την απόλυτη άρνησή τους στο να συμβιβάζονται, οπότε τα στοιχεία αυτά τα κουβάλησα και στην εταιρεία μου. Η νέα τους μπύρα περιέχει αυτά τα συστατικά!



Οι θρύλοι του Heavy metal είχαν κυκλοφορήσει και την Bastards Lager, προσθέτοντας τότε μια μπύρα στο χαρτοφυλάκιό των οινοπνευματωδών τους ποτών. Είναι μια Lager, φρέσκια και φρουτώδης. Έχει έναν υπέροχο χαρακτήρα ελαφριάς βύνης και σκληρό τελείωμα. Δροσερή και ξεδιψαστική, μια μπύρα για κάθε στιγμή. Πήρε το όνομα της από το άλμπουμ της μπάντας, Bastards, του 1993 και προστέθηκε μετά την βότκα Motörhead και το πρόσφατο Shiraz Motörhead (να θυμίσουμε ότι οι πωλήσεις έφτασαν τις 250.000 μπουκάλια (!) που σημαίνει πως αν ήταν δίσκος, θα ήταν 6 φορές πλατινένιος) στα διάφορα συλλεκτικά αντικείμενα της μπάντας. Ζυθοποιήθηκε από την Krönleins στη Σουηδία και στην αρχή μπορούσε κάποιος να την παραγγείλει από το Systembolaget, το Εθνικό κατάστημα ποτών της, εν αντίθεσή με σήμερα που την βρίσκουμε σε ενημερωμένες κάβες. «Πιστεύουμε ότι υπάρχουν πολλές μπάντες εκεί έξω που θα ήθελαν ένα εμπορικό σήμα αλκοόλ», δήλωσε η Sari Wilholm, συν-ιδρυτής της Σουηδικής Brands for Fans, ειδικοί προγραμματιστές για μάρκες αλκοόλ οι οποίοι κυκλοφόρησαν επίσης το Reign in blood ένα Καλιφορνικέζικο Cabernet Sauvignon των Slayer. Ο επιρρεπής στις δηλώσεις Mikkey Dee είχε εκφράσει ότι:
Δεν είσαι ποτέ πολύ γέρος για rock ‘n’ roll και καλή παγωμένη μπύρα. 
Αυτά λειτουργούν πάντα καλά μαζί!


Αντίο Lemmy, υπήρξες παιδικό μου ίνδαλμα μεταξύ άλλων...
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing


Η μαγιά είναι ένα βασικό συστατικό της μπύρας. Μπορεί να αντιπροσωπεύει το 70% της γεύσης. Χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε καθόλου αλκοόλ. Με αυτά τα πράγματα στο μυαλό σκεφτήκαμε ότι θα ήταν μια καλή ιδέα να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην συγκεκριμένη πρώτη ύλη. Όπως ίσως γνωρίζετε, η μαγιά είναι ένας ζωντανός μικροοργανισμός, ένας μύκητας. Ο τύπος που χρησιμοποιείται στις περισσότερες ζυθοποιίες και ψησίματα ακούει στο όνομα Saccharomyces cerevisiae.
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, όταν η μαγιά εισάγεται στο Wort (ζυθόγλευκος), ''τρώει'' τα σάκχαρα για ενέργεια και απομακρύνει το CO2 και το αλκοόλ ως προϊόντα αποβλήτων, μια διαδικασία γνωστή ως αναερόβια ζύμωση. Η Ale μαγιά ζυμώνει στην κορυφή της μπύρας, ενώ η lager μαγιά ζυμώνει συνήθως στο κάτω μέρος. Ωστόσο, αυτό είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας του πώς η μαγιά μετατρέπει τα δημητριακά και το νερό σε μπύρα. Εκτός από το αλκοόλ και CO2, υπάρχουν και άλλα δευτερεύοντα στοιχεία τα οποία παράγονται κατά τη διάρκεια της ζύμωσης και δημιουργούν ένα μεγάλο μέρος της γεύσης. Εδώ είναι μια γρήγορη λίστα με μερικές από τις κυριότερες ουσίες:

Εστέρες - Αυτοί δημιουργούν φρουτώδη αρώματα, και βρίσκονται συχνά σε μπύρες από την Αγγλία και το Βέλγιο. Σε υψηλότερες θερμοκρασίες κάνουν την εμφάνιση τους σε μεγαλύτερες ποσότητες.

Ζυμέλαια-Αλκοόλες - Είναι μια βαρύτερη παραλλαγή του προτύπου αιθανόλης-αλκοόλης που παράγεται κατά τη ζύμωση.

Κετόνες - Ο πιο κοινός τύπος αυτής της ένωσης είναι το διακετύλιο, το οποίο δίνει μια γλυκιά βουτυρίλα ή γεύση καραμέλας. Είναι γνώριμες σε ορισμένες από τις βαρύτερες μπύρες της Μεγάλης Βρετανίας. Η τάσης της να προκαλεί μπαγιάτικη γεύση χαρακτηρίζεται απο κάποιες Ζυθοποιίες ως ελάττωμα. Άλλοι το βλέπουν ως πλεονέκτημα, όπως η Ζυθοποιία Samuel Smith, των οποίων οι μπύρες διαθέτουν ισχυρή ποσότητα διακετύλιου.

Φαινόλες - Ένα είδος χημικών που μπορούν να παράγουν πικάντικες νότες. Δεν οφείλονται μόνο στις ζυμώσεις και μπορούν να εμφανιστούν και μέσα απο το νερό που χρησιμοποιήθηκε κατά την ζυθοποίηση.

Λιπαρά οξέα - Αν και δεν προσδίδουν ισχυρή γεύση από μόνα τους, τα λιπαρά οξέα μπορούν να οξειδώνουν την μπύρα και να την αλλοιώσουν πιο γρήγορα από το κανονικό, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι ζυθοποιοί να τα αποφεύγουν. 

Ενώ υπάρχει μόνο ένα κύριο είδος μαγιάς που χρησιμοποιείται σε εμπορικές ζυθοποιίες, υπάρχουν πολλές διαφορετικές ποικιλίες, όλες με διαφορετικούς χαρακτήρες και γεύσεις. Οι περισσότερες μαγιές ''δουλεύουν'' στην μπύρα πριν αυτό γίνει στο μπουκάλι (εμφιάλωση), δεδομένου ότι μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστες οσμές. Όταν η μαγιά περιέχεται στο μπουκάλι, όπως στις εμφιαλωμένες μπύρας είναι προτιμότερο να αποφεύγεται η ρίψη της στο ποτήρι. Αυτό, φυσικά, αν δεν πίνετε hefeweizen, ή άλλες μπύρες σιταριού. Η κατανάλωση της μαγιάς ουσιαστικά ενθαρρύνεται απο αυτά τα στυλ. Όλα έχουν να κάνουν με την τεράστια ποικιλομορφία της μαγιάς και της μπύρας.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing


Είναι µπύρες όπου η βύνη έχει ξηραθεί πάνω από καπνισµένο ξύλο (wood smoked beers) ή τύρφη (peated beers). Μπορεί να είναι µε αφροζύµες ή βυθοζύµες µε χρώµα που κυµαίνεται από σκούρο έως µαύρο. Πάντοτε χαρακτηριστικό γνώρισµά τους αποτελεί το καπνισµένο άρωµα. Αυτός ο τύπος κυριαρχεί στο Bamberg της Γερµανίας, αλλά µπύρες αυτού του τύπου παράγονται την Σκωτία, Γαλλία και Αλάσκα. Πρόγονος αυτού του είδους της µπύρας είναι η stone beer. Όταν δεν υπήρχαν µεταλλικά δοχεία χρησιµοποιούνταν ξύλινα, τα οποία φυσικά δεν µπορούσαν να έρχονται σε απευθείας επαφή µε την φωτιά, για αυτό χρησιµοποιούνταν για την θέρµανσή τους, ζεστές πέτρες. Η µέθοδος αυτή επιβίωσε μέχρι τα μέσα του 1800 και διατηρήθηκε λόγω της επίδρασης στον οργανοληπτικό χαρακτήρα από αυστριακά ζυθοποιεία µέχρι το 1900


Το 1982 ένας Βαυαρός ζυθοποιός επανέφερε αυτό το είδος σαν ένα τρόπο να ξαναβρεί την πελατεία του όταν διασπάστηκε η Γερµανία. Οι πέτρες για να ζεσταθούν απαιτούν 112 ώρες και υποτίθεται ότι φτάνουν τους 1200o C. Οι πέτρες µεταφέρονται µε γερανό που έχει δαγκάνες και τις τοποθετούσαν µέσα στα δοχεία, το περιεχόµενο των οποίων έχει φτάσει σε σηµείο βρασµού µε τους συνήθεις τρόπους. Το αποτέλεσµα είναι να αφρίζει έντονα το γλεύκος ενώ µερικά ζάχαρα καραµελοποιούνται στιγµιαία. Όταν πάγωναν οι πέτρες ήταν καλλυµένες µε καραµελλοποιηµένη βύνη και έπειτα τοποθετούνταν στα δοχεία αποθήκευσης ώστε να χρησιµοποιηθεί η καραµέλα από την µπύρα. Παράγεται µε ίσες ποσότητες ξανθιάς βύνης κριθαριού και βύνης σιταριού με αφροζύμες. Η µπύρα έχει καπνισµένη γεύση, κάπως ξηρή και µαλακή µε µεγάλο τελείωμα. 

Δείτε εδώ τις πιο δημοφιλής καπνιστές μπύρες
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η ελλιπής χρηματοδότηση και τα κενά σε προσωπικό είναι τα σημεία όπου πονά το νοσοκομείο Κομοτηνής. Είναι γνωστό ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται τεράστια μείωση στον προϋπολογισμό του αλλά και καθυστερήσεις στην καταβολή των χρημάτων που δικαιούται. Επιπλέον τα έσοδα του νοσοκομείου μειώθηκαν περαιτέρω μετά την κατάργηση του πεντάευρω από τα νοσοκομεία, κάτι που έγινε στην αρχή της χρονιάς. 

Κόντρα σε αυτά τα προβλήματα η διοίκηση του νοσοκομείου πασχίζει να κρατήσει όρθιο το ίδρυμα και τακτοποιεί τις υποχρεώσεις της. Στον αγώνα αυτό συμπαραστάτες έχει απλούς πολίτες, φορείς, συλλόγους αλλά και επιχειρήσεις. Επιχειρήσεις που προσφέρουν στην τοπική οικονομία με τη δραστηριότητα τους και παράλληλα έχουν και κοινωνικό έργο. Μία από αυτές είναι και η Ζυθοποιία Μακεδονίας Θράκης. Η Βεργίνα ανακοίνωσε στον απερχόμενο διοικητή του νοσοκομείου Κομοτηνής ότι θα προβεί σε δωρεά λευκών ειδών, ιματισμού χειρουργείων αλλά και στολών για το προσωπικό αξίας 6.000 ευρώ. Ο απερχόμενος διοικητής του νοσοκομείου Κώστας Ναλμπάντης ενημερώθηκε μόλις χθες για τη δωρεά της Ζυθοποιίας και εξέφρασε την ικανοποίηση του καθώς είναι αναγκαία είδη για το νοσοκομείο. 

Πάντως μπορεί η κίνηση της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης να είναι αξιέπαινη όμως δεν είναι η μοναδική. Διάφοροι φορείς και σύλλογοι φροντίζουν να κάνουν μικρές αλλά ουσιαστικές δωρεές στο μοναδικό νοσηλευτικό ίδρυμα της Ροδόπης. «Διάφοροι σύλλογοι μας έχουν κάνει δωρεές όπως καρδιογράφους, μηχανήματα αξίας 1.000 ή 2.000 ευρώ όμως είναι σημαντικά για εμάς. Στο διάστημα που παρέμεινε στη διοίκηση υπήρχαν ευαισθητοποιημένοι πολίτες και κόσμος απλός που ενδιαφέρθηκε να μας βοηθήσει, δωρίζοντας μας διάφορα είδη, αντικείμενα απαραίτητα για το νοσοκομείο Κομοτηνής», είπε ο κ. Ναλμπάντης. Πρόσφατα μάλιστα παραγωγοί που δραστηριοποιούνται στο νομό μας, πρόσφεραν ποσότητες λαχανικών, φρούτων και άλλων τροφίμων καλύπτοντας εν μέρει τις πολλές και σημαντικές ανάγκες του Σισμανόγλειου νοσοκομείου Κομοτηνής. 

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Πριν λίγο καιρό επισκέφτηκα τον φίλο Αντώνη Πολυχρονόπουλο ιδιοκτήτη της κάβας Cactus και του beer e-shop Greekbeershop.gr. Αφού βρεθήκαμε συζητήσαμε λίγο για τα δρώμενα της μπύρας στον Ελλαδικό χώρο, ανταλλάξαμε απόψεις για νέες μπύρες που δοκιμάσαμε και τέλος προμηθεύτηκα μερικές νέες Ελληνικές μπύρες (απο την πλούσια γκάμα της κάβας). Στο ενδιάμεσο επισκέφτηκε την κάβα και ένας προμηθευτής της Unibrau λέγοντας στον Αντώνη ότι έρχεται κάτι καινούργιο απο την εισαγωγική που όμως δίσταζε να αποκαλύψει μπροστά μου. Χθες διαπίστωσα ότι εννοούσε την ''απόβαση'' των Sierra Nevada! Πίσω στο θέμα μας όπου οι επιλογές πολλές σε Ελληνικό ζύθο αν και επικεντρώθηκα στις πλέον καινούργιες κυκλοφορίες όπως Πλάστιγγα, Kirki και κάποιες άλλες που έχω παρουσιάσει στο παρελθόν. Ευχαριστώ τον φίλο Αντώνη και εις το επανειδείν...

Αν συνεχίσουμε να φτιάχνουμε τέτοιες μπύρες σίγουρα η Πλάστιγγα θα γέρνει υπέρ της Μικροζυθοποιίας! Ας δούμε λίγο τι έχουμε!
Dry Stout
Χρώμα: Κατάμαυρο με 2 δάκτυλα καφεμπέζ αφρό που έπεσε γρήγορα.
Άρωμα: Καβουρδισμένη βύνη, αίσθημα ψημένου, καμένου ξύλου (?) λίγο αλκοόλ
Γεύση: Ξηρότητα με νότες αλκοόλ και καβούρντισμα, ανεπαίσθητη πίκρα, ψημένου καφέ. Μέτριο σώμα με ελαφρώς ξηρή και πικρή επίγευση.
Overall: Μια Stout σε Αγγλικά πρότυπα με έντονη ξηρότητα και ακολουθώντας πιστά τα στάνταρ του είδους. Όσοι είστε φαν της Guinness δοκιμάστε την μπας και ξεκολλήσετε απο δαύτη!!! Πολύ καλή προσπάθεια!

Weiss
Χρώμα: Πρωτότυπο διότι πορτοκαλοκοκκινίζει. Χαρακτηριστικός για το είδος, πλούσιος αφρός με διάρκεια.
Άρωμα: Μπαχαρικά κυρίως γαρύφαλλο, ξινίλα, μαγιά.
Γεύση: Λίγο γαρύφαλλο, λίγο ψωμί, μπισκότο, σπιρτάδα αλκοόλ. Ελαφρύ σώμα και ξινή επίγευση.
Overall: Ασυνήθιστη weiss για τα Ελληνικά πρότυπα (λοιπές Ελληνικές του είδους). Λόγο χρώματος δεν διακρίνεται έντονη θολότητα και σε γενικές γραμμές λίγο βαριά χωρίς να σημαίνει τι υστερεί σε κάτι. Αντιθέτως υποστηρίζει τον ισορροπημένο χαρακτήρα της.

Urban Ale
Χρώμα: Χαρακτηριστικό βαθύ χάλκινο με μέτριας διάρκειας αφρό.
Άρωμα: Φρέσκα αρώματα βύνης, λίγο μέλι, λίγο καραμέλα.
Γεύση: Γλυκόπικρη με μέτρια ενανθράκωση και αίσθηση αλκοόλ αντικατοπτρίζει ακριβώς το άρωμα.
Overall: Άλλη μια πολύ πετυχημένη δουλειά σε ένα είδος που υστερεί στην χώρα μας. Θα την ξαναπιώ σίγουρα (όπως και τις άλλες 2) και ίσως κερδίσει το Ελληνικό κοινό γιατί έχει έξυπνη και προσιτή δομή το στήσιμο της.


KIRKI Handcrafted Ale Beer
Χρώμα: Ξανθό αλλά όχι το έντονο αυτό που τείνει στο άσπρο. Ούτε ένα δάκτυλο αφρός αλλά σταθερός.
Άρωμα: Λουλούδια, λίγο καραμέλα, κίτρο (αργότερα όταν ζεστάθηκε), εσπεριδοειδή, ίσως ανανάς (?)
Γεύση: Μέτρια ενανθράκωση με επίσης μέτρια πικράδα. Νότες πεύκου και λουλουδιών. Μια ελαφριά πικρή επίγευση στο τέλος.
Overall: Μια εντελώς ευκολόπιοτη μπύρα που μπορείς να ξεκινήσεις πριν μπεις σε πιο ισχυρές και υψηλόβαθμες! Αποτελεί και καλή επιλογή να εκπαιδεύσεις και να μυήσεις κάποιον στα βαθύτερα μονοπάτια του λυκισκομονοπατιου...
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Θυμάμαι πιο μικρός και άπειρος όσο αναφορά την μπύρα, σε ένα νησί περνώντας τις καλοκαιρινές μου διακοπές, όπου η παγωμένη μπύρα (είπαμε τελείως άμπαλος) έρεε άφθονη, αγόρασα μια απο ένα περίπτερο (δεν θυμάμαι ποια ήταν-αλλά εσείς πια φαντάζεστε?). Περπατώντας με τα φιλαράκια ξεκίνησα να την πιω στο δρόμο (μαγκιά και τέτοια...) όταν διαπίστωσα πως δεν πινόταν! Καλά η συγκεκριμένη και φυσιολογική μάλλον δεν πίνετε αλλά το θέμα μας είναι άλλο. Την θυμάμαι πολύ έντονα αυτή τη στιγμή που γευόμουν κάτι τελείως επίπεδο και άνοστο, νερουλό. Δεν ήξερα ότι μια μπύρα μπορεί να μπαγιατέψει, να λήξει πιο απλά. Τσέκαρα μήπως έληξε ή κάτι τρέχει με το μπουκάλι αλλά απάντηση δεν πήρα. Με αφορμή αυτή την προσωπική εμπειρία είπα να παραθέσω μερικά λόγια για το εν λόγο ζήτημα.

Η αλήθεια είναι ότι στα συσκευασμένα προϊόντα βάση νομοθεσίας επιβάλετε να υπάρχει ημερομηνία λήξης. Το τι συμβαίνει στην μπύρα δεν είναι ξεκάθαρο όπως π.χ. στο γάλα ή το γιαούρτι. Το σίγουρο είναι ότι οι περισσότερες ετικέτες φέρουν ημερομηνία λήξης και με βάση αυτή τη λογική σημαίνει ότι από κάποιο χρονικό σημείο και έπειτα χάνουν την ποιότητά τους ή γίνονται επικίνδυνες για την υγεία μας. Θα αναρωτιέστε αυτή την στιγμή για το αν υπάρχουν ανάλογες ενδείξεις στα μπουκάλια μπύρας που χρόνια αγοράζουμε! Θα σας απογοητεύσω διότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν εμφανίζονται. Βέβαια αυτό ενέχεται και στις προτιμήσεις σας καθώς διαπιστώνουμε τελευταία ότι στις Μικροζυθοποιίες όπου επικρατούν οι handcrafted μπύρες, διακρίνουμε ημερομηνίες ''λήξης'' λόγο των φρέσκων πρώτων υλών που χρησιμοποιούν. Με λίγα λόγια σου υποδεικνύουν κυρίως την καταλυτική ημερομηνία στην οποία θα απολαύσεις τα αρώματα και τις γεύσεις της στο έπακρο. Και μετά πίνετε με σταδιακή υποχώρηση στα επίπεδα που αναφέραμε.


Επιστημονικά η μπύρα είναι ένα προϊόν που ανήκει στα τρόφιμα, οπότε αλλοιώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Βακτήρια, φως και κακή αποθήκευση συμβάλουν στην αλλοίωση. Ακούγεται λογικό, γι’ αυτό και η μεγάλη πλειοψηφία των ζυθοποιών τις φιλτράρει και τις παστεριώνει, ώστε να αντέξουν τις συνθήκες μεταφοράς και τοποθέτησης. Από την άλλη, αντιτάσσεται η εμπειρική προσέγγιση του ζητήματος που εστιάζεται σε δύο κυρίως σημεία: α) Σχεδόν κανείς δεν έχει πάθει κάτι από ληγμένη μπύρα και β) αν η γεύση της μας είναι οικεία, τότε δεν συντρέχει κανένας κίνδυνος. Πέραν τούτου, όμως, θεωρείται ότι, αν η πρώτη γουλιά, η μυρωδιά και ο αφρός μας θυμίζουν το ποτό που έχουμε συνηθίσει να πίνουμε, τότε ότι και αν αναγράφεται ως ημερομηνία λήξης, είναι πιθανό να μην μας βλάψει. Με λίγα λόγια εμπιστευτείτε το ένστικτό και την κρίση σας. Δεν αποκλείεται να έχει γίνει κάποιο λάθος στην ανατύπωση της ημερομηνίας ή απλά η αναγραφόμενη να μην δεσμεύει το προϊόν προς απόσυρση. Συμπέρασμα ότι, οι μυημένοι στον κόσμο του ζύθου εκμεταλλεύονται την εμπειρία και το μνημονικό των γευστικών τους καλύκων, και απολαμβάνουν αναλόγως ενώ όσοι πάλι είναι λιγότερο «εκπαιδευμένοι», καλύτερα να την αποφύγουν.

Μην αμελείται όμως και τους πιο επικίνδυνους παράγοντες (που εμφανίζονται πιο συχνά και είναι πιο επικίνδυνοι από την παρελθούσα ημερομηνία λήξης) οι οποίοι μπορεί να επηρεάσουν την ποιότητα της μπύρας. Η κακή φύλαξη, οι συνθήκες μεταφοράς με έκθεση στον ήλιο ή σε άλλους βλαβερούς παράγοντες, όπως και η κακή εμφιάλωση έχουν ως αποτέλεσμα αυτό που εμείς εδώ αποκαλούμε «μπαγιάτικη» μπύρα, γενικεύοντας το φαινόμενο της αλλοιωμένης γεύσης και του αρώματος που αντιλαμβανόμαστε με το άνοιγμα ενός μπουκαλιού. Υπάρχει βέβαια και το φαινόμενο παλαίωσης της μπύρας. Είναι οι μη παστεριωμένες και αφιλτράριστες, που αφήνουν τη μαγιά να δράσει με το πέρασμα του χρόνου και να δώσει περίπλοκη γεύση, εμποδίζοντας την οξείδωση καθώς διασπάται στο μπουκάλι. Συνήθως οι «ζωντανές-αναπτυσσόμενες μπύρες» κυκλοφορούν σε φιάλες 750 ml, όμως όσο πιο μεγάλο είναι το μπουκάλι (π.χ. 1,5 λίτρο) τόσο μεγαλύτερο χώρο δράσης έχει το ίζημα για να αφήσει εκεί τη σφραγίδα του.

Συνοψίζοντας 3 είναι τα σημάδια για να καταλάβουμε αν μια μπύρα είναι χαλασμένη…
1. Η γεύση της μπύρας είναι επίπεδη.
Δεν είναι όλες οι μπύρες ιδιαίτερα ανθρακούχες. Ωστόσο, όταν μια μπύρα που υποτίθεται ότι είναι ανθρακούχα δεν έχει φυσαλίδες ή αφρό, αυτό σημαίνει συνήθως ότι το μπουκάλι έχει υποστεί ζημιά, επιτρέποντας στο αέριο να διαρρεύσει έξω από τη φιάλη.

2. Η μπύρα έχει οξειδωτικές γεύσεις.
Όταν μια μπύρα έχει εκτεθεί στον αέρα και έχει οξειδωθεί, έχει μια απροσδόκητα ξινή γεύση, μια γεύση βουτύρου ή γεύση χαρτιού. Η οξείδωση αλλάζει τις χημικές ουσίες που δίνουν το άρωμα της μπύρας και οδηγεί σε μια παράξενη ή δυσάρεστη γεύση. Επίσης, η μπύρα που έχει εκτεθεί σε έντονο ηλιακό φως μπορεί να αναπτύξει μια τέτοια δυσάρεστη οσμή και γεύση.

3. Η μπύρα έχει κατακάθια.
Μερικές μπύρες είναι θολές χωρίς αυτό να είναι αντικανονικό (βλ. weiss). Αν όμως στη φιάλη επιπλέουν πολλά σωματίδια τότε μάλλον κάτι πάει στραβά. Η θολότητα μπορεί να σημαίνει ότι η μπύρα δεν φτιάχτηκε σωστά ή ότι ορισμένα συστατικά ξεχώρισαν από το διάλυμα.

Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing
Οι μικρές ζυθοποιίες που θα δείτε έχουν βρει μια έξυπνη μέθοδο για να ξεχωρίζουν από το σωρό. Απαλλαγμένες από τους περιορισμούς των επιχειρήσεων και την εμμονή του μάρκετινγκ, μπόρεσαν να αναπτύξουν παράξενες, μερικές φορές προσβλητικές και πάντα ικανές να τραβήξουν την προσοχή, ονομασίες. Η αναζήτηση είχε πολλά αποτελέσματα, αλλά εδώ θα δείτε τα 10 πιο ενδιαφέροντα.

Fiddler 's Elbow (ο αγκώνας του Fiddler)
Το Wychwood, η μικρή ζυθοποιία που είναι υπεύθυνη γι’ αυτήν την μπύρα, αντλεί την έμπνευσή της από την φαντασία και τη μυθική γεωγραφία της Μεγάλης Βρετανίας. Έτσι, ενώ είναι πιάσιαρικο και παράξενο το όνομα της μπύρας, υπάρχει και ένα μικρό χωριό στην Ουαλία με το ίδιο όνομα.

Old Speckled Hen
Τα παλιότερα χρόνια, οι εργάτες που κατασκεύαζαν τα αυτοκίνητα της MG χρησιμοποιούσαν ένα συγκεκριμένο μοντέλο για να τριγυρνάνε μέσα στο εργοστάσιο. Το παλιό σκουριασμένο όχημα το αποκαλούσαν με σεβάσμιο «The owld speckled ‘un». Την 50η επέτειο του αυτοκινήτου, οι ζυθοποιοί την γιόρτασαν δημιουργώντας μια μπύρα με το ελαφρώς πιο εμπορεύσιμο όνομα Old Speckled Hen.




Dogfish Head Snowblower Ale
Dogfish είναι το γνωστό μας σκυλόψαρο. Snowblower είναι ένα εκχιονιστικό μηχάνημα. Κατά κάποιο τρόπο, τα δύο αυτά παντελώς άσχετα μεταξύ τους πράγματα ενώνονται και δημιουργούν μια μπύρα. Η Dogfish Head είναι μια μικρή ζυθοποιία με έδρα το Delaware που μεγαλώνει με ταχείς ρυθμούς, χάρη στην εξαιρετικά δημοφιλή μπύρα της. Έτσι, επέλεξαν αυτό το όνομα, για τις προσφορές του χειμώνα.



Sick Duck (Άρρωστη Πάπια)
Η γένεση του ονόματος αυτής της βραβευμένης μπύρας καλύπτεται από μυστήριο, αλλά το γεγονός ότι ωριμάζει σε βαρέλια που προηγουμένως είχαν ρούμι μπορεί να είναι ένας λόγος για την αδιαθεσία που νιώθει κανείς αφού την πιει.


Homo Erectus
Η συγκεκριμένη μπύρα παρασκευάζεται από την Walking Man Brewery, έξω από το Πόρτλαντ. Είναι Pale Ale και έχει βραβευθεί το 2005 με ασημένιο μετάλλιο στα Βραβεία Μπύρας Βορείου Αμερικής (North American Beer Awards). Μερικές φορές το όνομα μιας μπύρας είναι προς τιμή μιας αργίας ή ενός ιστορικού γεγονότος. Άλλες φορές για να αποτίσουν φόρο τιμής σε σημαντικούς ανθρώπους ή στον δημιουργό τους. Αλλά υπάρχει και αυτή η μπύρα, που ονομάστηκε έτσι για τον εορτασμό των δύο εκατομμυρίων χρόνων που περπατάμε όρθιοι!




Seriously Bad Elf (Πολύ Κακό Ξωτικό)
Μπορεί να αναρωτηθεί κανείς, «τι μπορεί να κάνει ένα πολύ κακό ξωτικό»; Μήπως να σαμποτάρει τα παιδικά τρενάκια; Οι μπύρες με αλκοόλ 9% μπορούν να μετατρέψουν όποιους τις καταναλώνουν πραγματικά σε πολύ κακούς ανθρώπους. Έτσι, η Ridgeway Brewing αποφάσισε να δώσει στην μπύρα των Χριστουγέννων ένα σχετικό όνομα.




Shaftebury 420 Brilliant Lager
Λένε ότι δεν υπάρχει κακή δημοσιότητα. Ακούγοντας αυτή τη συμβουλή, η Shaftebury με έδρα την Βρετανική Κολομβία αποφάσισε να το διατυμπανίσει, όταν κυκλοφόρησε το πρόσφατο προϊόν της. Η μαριχουάνα είναι μεγάλο μέρος της κουλτούρας της Δυτικής Ακτής, και η 4:20 είναι πάντα εκείνη η ώρα της ημέρας που τα μάτια κλείνουν βαριά (οι φήμες για την προέλευση του «4:20» ποικίλουν από μια κλήση στο ασύρματο ενός περιπολικού για μια σύλληψη κατόχων μαριχουάνας μέχρι τον αριθμό των ενεργών χημικών ουσιών στην κάνναβη). Έτσι, όταν η Shaftebury χρειάστηκε ένα όνομα για τη νέα τολμηρή της μπύρα, δεν χρειάστηκαν παρά να κοιτάξουν το ρολόι στην αίθουσα συνεδριάσεων τους.



Arrogant Bastard (Αλαζονικό Κάθαρμα)
Αν η μπύρα σου είναι πραγματικά καλή, μπορείς να την πεις όπως θέλεις και ο κόσμος θα την πιει. Το «Αλαζονικός Κάθαρμα» είναι απλά ένα πιασάρικο, αμφιλεγόμενο όνομα που σκέφτηκαν οι ιδιοφυΐες στην Stone Brewing για να τραβήξουν την προσοχή.









Moose Drool (Σάλια Άλκης)
Σύμφωνα με το μύθο, οι ιδιοκτήτες της ζυθοποιίας κάθονταν κάτω από έναν παλιό πίνακα ζωγραφικής προσπαθώντας να βρουν όνομα για την μπύρα τους όταν ένας από τους δυο τελικά κοίταξε τον πίνακα και είδε μια άλκη να πίνει νερό από μια λίμνη, και υπήρχε μια λεπτή γραμμή νερού που έτρεχε στην κυματιστή επιφάνεια. «Είναι μια άλκη και της τρέχουν τα σάλια. Ας την πούμε Moose Drool», είπε.





Santa 's Butt Porter
Πολλοί πίνουν μπύρα κυρίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ωστόσο, οι φανατικοί την απολαμβάνουν όλο το χρόνο. Αυτό σημαίνει πως οι ζυθοποιίες πρέπει να βρουν μια καλή μπύρα που να ικανοποιεί αυτούς τους καταναλωτές ακόμα και τον χειμώνα. Αυτή η μπύρα με το παράξενο όνομα είναι σε ένα μεγάλο βαρέλι (περίπου 490 λίτρα) που λέγετε butt (κώλος)! Οπότε σταματήστε να σκέφτεστε τον κώλο του Αϊ-Βασίλη, πριν βάλει εσάς και τους απόγονους σας, στη λίστα με τους άτακτους.


Hoptimus Prime
Πρόκειται για μια American Double/Imperial IPA (9,00%) H Hoptimus Prime της Ruckus Brewing Company χρησιμοποιεί πέντε διαφορετικές ποικιλίες λυκίσκου, τρεις διαφορετικούς τύπους βύνης, και δυο εβδομάδες συντήρησης του λυκίσκου που της δίνει μια πλήρη επιθετική γεύση λυκίσκου. Ο λόγος για τον οποίο η Hoptimus Prime είναι τόσο ψηλά στη λίστα μας δεν ήταν για το παιχνίδι Οptimus Prime, αλλά ήταν γιατί το ρομπότ στο μπουκάλι έχει φτιαχτεί από λυκίσκο.







Skull Splitter
Με ένα όνομα όπως “Skull Splitter”, έναν Viking στο μπουκάλι και αλκοόλ γύρω στο 8,5% καταλαβαίνετε ότι πρόκειται να ξυπνήσετε χωρίς να νιώθετε πολύ καλά. Το σκωτσέζικο ζυθοποιείο, Orkney Brewery έλαβε καταγγελίες το 2008 ότι το όνομά του θα μπορούσε να συνεπάγεται με τη βία και φοβήθηκαν ότι μπορεί να διακοπεί η παραγωγή της μπύρας. Αλλά στην πραγματικότητα το όνομα του προέρχεται από την Thorfinn .Hausakluif, την έβδομη Viking του Orkney.





668 The Neighbor of the Beast
Εκπληκτικό παιχνίδι με τις λέξεις από το πρωτότυπο: 666 Number The Beast, μια ιδέα από το βιβλίο της Αποκάλυψης, αλλά όλοι το γνωρίζουμε, λόγω των Iron Maiden. Δεν ξέρουμε πολλά γι ‘αυτή τη μπύρα, εκτός από ότι παρασκευάζεται από τη New Englan Brewing Co και έχει 8,5% αλκοόλ.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η Ζυθοποιία: Η ιστορία της Hertog Jan, ξεκινάει τον προηγούμενο αιώνα, το 1915, στην κοιλάδα του ποταμού Maas, στο χωριό Arcen της Ολλανδίας, όταν τρεις μικρές ζυθοποιίες ενώνονται για να φτιάξουν την Stoombierbrouwerij de Vriendenkring (Ατμοζυθοποιία "η Φιλία"). H περιοχή αυτή φημίζεται για το εξαιρετικά καθαρό νερό που αναβλύζει από τις πηγές της. Η νέα τότε τεχνολογία τους βοήθησε να ανεβάσουν τις πωλήσεις τους, διανέμοντας τις μπύρες τους σε όλη τη χώρα. Οι μπύρες που δημιουργήθηκαν εκεί πήραν το όνομα Hertog Jan (Δουκάς Ιωάννης) με έναν βασιλιά να απεικονίζεται στις ετικέτες κρατώντας περιχαρής μια μπύρα! Είναι ο Ιωάννης ο πρώτος, Δούκας της Βραβανδίας, ο οποίος θεωρείται ιδρυτής του "πολιτισμού της μπύρας". Έμεινε στην ιστορία σαν Ιωάννης ο Νικηφόρος και ήταν πρότυπο μεσαιωνικού πρίγκιπα. Το 1980 τα μεγάλα αφεντικά αποφάσισαν να κλείσουν τη ζυθοποιία στο Arcen, αλλά κάποιοι απ΄τους εργαζομένους αποφάσισαν να πάρουν τη παραγωγή στα χέρια τους και ξεκίνησαν να φτιάχνουν μπύρες υψηλής ζύμωσης (top fermented). Έτσι ήταν η συμφωνία με τη μαμά-εταιρεία, σε μια εποχή που σ' όλη την Ολλανδία υπήρχαν μόλις 20 ζυθοποιίες που όλες έφτιαχναν μπύρες Pilsen. Η ομάδα στην Arcense Bierbrouwerij, κόντρα στη ζήτηση, άρχισε να προωθεί τις δικές της δημιουργίες υψηλής ζύμωσης και να δημιουργεί σιγά-σιγά μια νέα τάση. H επιτυχία δεν θα μπορούσε να μην θορυβήσει εκ νέου τα μεγάλα αφεντικά, που ξαναγόρασαν την Arcense!

Η Μπύρα: Η Hertog Jan είναι μια από τις ποιοτικότερες μοναστηριακές μπύρες της Ολλανδίας. Μέσα στο πανέμορφο και χαρακτηριστικό πήλινο μπουκάλι της ξεχωρίζουν τα σκανδαλιστικά μαύρα φρούτα, κυρίως τα βατόμουρα, η βανίλια, η καραμέλα, το πικάντικο πιπέρι, το καβουρδισμένο ψωμί και καραμελωμένοι ξηροί καρποί. Το σώμα της είναι πληθωρικό και βελούδινο. H Hertog Jan Grand Prestige είναι μια δυνατή μπύρα με 10% αλκοόλ και φρουτώδη γεύση, που θυμίζει κρασί.

ΤύποςQuadrupel
ΧρώμαΒαθύ κόκκινο
Αλκοόλ10 %
ΖυθοποιίαArcense Bierbrouwerij
ΠροέλευσηΟλλανδία
Reviewsratebeeruntappd



Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Στον... αφρό έβγαλε η Επιτροπή Ανταγωνισμού παράνομες πρακτικές της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, η οποία επί 15 χρόνια για να εδραιώνει την κυρίαρχη θέση της στην αγορά της μπύρας μοίραζε στα καταστήματα από μετρητά, δάνεια και δωρεάν προϊόντα μέχρι και απειλές. Έτσι... πέταγε τα σήματα των ανταγωνιστών της κάτω από τα ράφια των σούπερ μάρκετ και χονδρεμπόρων, τις μπάρες των καφέ και κλαμπ και τα τραπέζια των εστιατορίων. Η εταιρεία-μέλος της πολυεθνικής Heineken τιμωρήθηκε με το υψηλότερο πρόστιμο που έχει επιβάλει ποτέ στην ιστορία της η Επιτροπή Ανταγωνισμού και το οποίο ανέρχεται στα 31.451.211 ευρώ.

Η απόφασή της εκδόθηκε χθες Τρίτη, όπως είχε αποκαλύψει την ίδια μέρα το «Εθνος», και η Αθηναϊκή Ζυθοποιία (Amstel, Heineken, ΑΛΦΑ κ.λπ.) με ανακοίνωσή της τονίζει ότι «αρνείται κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς της Επιτροπής, θεωρεί την απόφαση άδικη και αβάσιμη και δηλώνει ότι θα προσφύγει άμεσα στη Δικαιοσύνη για να προασπίσει τα δικαιώματά της και να αποκαταστήσει τη φήμη της, θέτοντας τις πραγματικές διαστάσεις της εικόνας της αγοράς μπύρας». Η Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλε ομοφώνως το πρόστιμο, καθώς η Αθηναϊκή Ζυθοποιία «καταχράστηκε τη δεσπόζουσα θέση της» παραβιάζοντας άρθρα της εθνικής και της ευρωπαϊκής νομοθεσίας περί ανταγωνισμού.

Ελεγχοι
Η ανεξάρτητη διοικητική αρχή για να καταλήξει στην απόφασή της προχώρησε σε 59 επιτόπιους ελέγχους σε όλη την Ελλάδα, ερευνώντας 230 μικρά και άλλα 30 μεγάλα (ξενοδοχεία, οργανωμένες αλυσίδες εστίασης) σημεία τελικής κατανάλωσης, 23 χονδρεμπορικές επιχειρήσεις, 12 αλυσίδες σούπερ μάρκετ και τρεις διεθνείς μεγάλους ομίλους παραγωγής προϊόντων μπύρας. Σύμφωνα με πηγές της Επιτροπής Ανταγωνισμού, στον φάκελο των 8.000 σελίδων διαπιστώθηκαν οι ακόλουθες παραβατικές συμπεριφορές της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, η οποία όπως η ίδια κάνει γνωστό το 2000 είχε το 73% και σήμερα το 50% της αγοράς:

Στα μπαρ, κλαμπ, μεγάλα κέντρα διασκέδασης σε νησιά και παραθεριστικές περιοχές εντοπίστηκαν έγγραφες αναφορές των πωλητών της εταιρείας προς τα «κεντρικά» της, που περιέγραφαν ότι επέβαλλαν αποκλειστικότητα στα συγκεκριμένα «μαγαζιά» με προκαταβολή μετρητών, χορήγηση εκπτώσεων, εκπτώσεων στόχου, δωρεάν προϊόντα. Υπήρχε περίπτωση όπου οι προωθητικές ενέργειες της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας ξεπέρασαν κατά 200% τον τζίρο του συγκεκριμένου σημείου πώλησης.

Στην αγορά της «νύχτας» δεν εντοπίστηκαν συμβάσεις. Στις αρχές της σεζόν (καλοκαίρι) χορηγούσαν ποσά χιλιάδων ευρώ σε αλυσίδες εστίασης και καφέ που ξεπερνούσαν τον τζίρο των καταστημάτων. Σε επιτόπια σημεία πώλησης (καφέ, ταχυφαγεία κ.λπ.) βρέθηκαν στις συμβάσεις όροι αποκλειστικής προμήθειας των σημάτων της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, παρέχοντας οικονομικά ανταλλάγματα και παροχές. Ζητούσε έτσι αποκλειστικότητα και εκτοπισμό συγκεκριμένων ανταγωνιστών.

Στα σούπερ μάρκετ ακολουθούσε πολιτική στόχων και παροχών, δίνοντας μεγαλύτερες εκπτώσεις προκειμένου τα προϊόντα της να πιάνουν το μεγαλύτερο μέρος στο ράφι ή και να πετούν εκτός τις μπύρες των ανταγωνιστών της. Στις κάβες χορηγούσε ακόμη και δάνεια, χρηματικές παροχές με στόχο την αποκλειστικότητα. Σε σημαντικούς πελάτες (π.χ. ξενοδοχεία) έκανε μακροχρόνιες συμβάσεις συμφωνίας ή διαδοχικά ανανεούμενες με όρους αποκλειστικότητας και χορηγούσε σειρά εκπτώσεων.

Τιμωρούσε καταστηματάρχες που έβαζαν ανταγωνιστές στα ράφια τους, σπάζοντας τους όρους της αποκλειστικότητας με διακοπή των παροχών. Εξάλλου, σύμφωνα με πηγές της Επιτροπής Ανταγωνισμού, στη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, όταν επιδόθηκε κλήτευση σε μάρτυρα, «η εταιρεία κινήθηκε επιθετικά καταθέτοντας αγωγή σε βάρος του».

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Ξεσκονίζοντας παλιότερα το διαδίκτυο για πηγές με θέμα την μπύρα, βρήκα ένα άρθρο μιας Αμερικανίδας δημοσιογράφου που ρίχνει την απόλυτη λάσπη στην μπύρα για κάποια συστατικά της και σε μεγάλες Ζυθοποιίες όπου λανσάρουν τα προϊόντα αυτά. Η αλήθεια είναι ότι με ταρακούνησε και αναρωτήθηκα αν όντως υπάρχουν στο αγαπημένο μας ποτό τόσο επιβλαβή συστατικά. Παραθέτω μέρος του άρθρου (αλλά και σε σύνδεσμο) για όποιον δεν γνωρίζει και σε όποιον επιθυμεί να το ξαναδιαβάσει. 

Οφείλω να ομολογήσω, ότι δεν είμαι πότης μπύρας, αλλά υπάρχει κάποιος στο σπίτι μου, που την αγαπά, έτσι έπρεπε να καταλάβω την αλήθεια. Γιατί τα συστατικά δεν αναφέρονται στην ετικέτα; Ποιες μάρκες μπορούμε να εμπιστευθούμε; Ποιες μάρκες προσπαθούν να μας δηλητηριάσουν σιγά-σιγά με φθηνά και επιβλαβή συστατικά; Όλες αυτές οι ερωτήσεις περνούν από το κεφάλι μου με ταχύτητα αστραπής. Έτσι, πριν από ένα χρόνο, άρχισα την έρευνα για το τι κρύβεται πραγματικά σε μπύρες και μετά από έρευνα σε αρκετές εταιρείες μπύρας, διαβάζοντας βιβλία για την επιστήμη των τροφίμων, και μιλώντας με τους ειδικούς, οι πληροφορίες που ανακάλυψα ήταν εντελώς σοκαριστικές. Συνεχίστε την ανάγνωση...

Ευτυχώς για τις ανησυχίες μου και πιθανόν τις δικές σας βρήκα ένα περσινό άρθρο του AntiChainLetter στο ellinikahoaxes.gr που εξηγεί πολλά πράγματα. Είναι μακροσκελές αλλά αξίζει να του ρίξετε μια ματιά. Παρακάτω θα διαβάσετε τα κυριότερα μέρη:

Πριν λοιπόν ξεκινήσουν κάποια πορεία οι φίλοι της μπύρας, και διαμαρτυρόμενοι ανοίξουν και χύσουν στο έδαφος μπουκάλια και κουτιά μπύρας, μπροστά από το προεδρικό μέγαρο, σπαράζοντάς μας την καρδιά, είπαμε να βοηθήσουμε. Ο αρθρογράφος μπορεί να μην είναι λάτρης της μπύρας, αλλά εμείς είμαστε και πρέπει να διαπιστώσουμε αν έχουν κάποια βάση η ισχυρισμοί του ώστε να μην έχουμε τύψεις κατά την κατανάλωσή της (γιατί όπως και να χει μπύρα θα συνεχίσουμε να πίνουμε…)

Ας δούμε κατ αρχήν τι είναι αυτό το foodbabe από το οποίο μετέφρασαν το συγκεκριμένο άρθρο:
Tο «FoodBabe» είναι ένα από τα πιο γνωστά και συνάμα ισχυρά blog στις ΗΠΑ , που ανήκει σε μια κυρία που ονομάζεται Βάνι ΧάριΗ ιστορία της έχει συνοπτικά ως εξής: η Χάρι για χρόνια εργαζόταν σαν σύμβουλος στον τραπεζικό κλάδο. Σε κάποια στιγμή της ζωής της άρχισε να ταλαιπωρείται από προβλήματα υγείας. Θεωρώντας υπεύθυνα, για το πρόβλημά της, τα συστατικά των τροφίμων που χρησιμοποιούν οι μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων, ξεκίνησε να γράφει σχετικά μ αυτά που θεωρεί βλαβερά στο προσωπικό της blog Το πρόβλημα ξεκινά όταν η πηγή πληροφοριών που έχουμε είναι …προβληματική. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αρχικά διότι η Hari δεν είναι ούτε διαιτολόγος, ούτε διατροφολόγος, ούτε βιολόγος, ούτε χημικός. Δεν είναι αγρότισσα, δεν είναι κτηνίατρος, βοτανολόγος, ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να έχει σχέση με αυτά που γράφει στο blog της. Computer Science έχει σπουδάσει).

Η δημοφιλία της Βάνι πάντως είναι τόσο μεγάλη, που μπορεί κι ασκεί πίεση σε κορυφαίες βιομηχανίες. Δεν είναι εξάλλου λίγες οι φορές, που κολοσσοί – κυρίως από τον χώρο των τροφίμων- συμμορφώθηκαν προς στις υποδείξεις της. Τελευταία ξεκίνησε μια αντιπαράθεση με 2 από τις μεγαλύτερες ζυθοποιίες του κόσμου, την InBev και τη SAB-Miller. Στις 11 Ιουνίου, 2014, η Χάρι δημοσίευσε μια αναφορά στην ιστοσελίδα της για να πιέσει μεγάλες ζυθοποιίες να δώσουν τη λίστα των συστατικών των προϊόντων τους . Η Χάρι κατάφερε μέσα με λίγες μόνο ώρες τις εν λόγω εταιρείες να δηλώσουν ότι θα δημοσιοποιούν απο δω και πέρα όλα τα συστατικά από τις μπύρες τους. Η InBen μάλιστα κάλεσε τη Χάρι μαζί με τον σύζυγό της -που κατά δήλωσή της λατρεύει την μπύρα- να επισκεφθούν τα κεντρικά και να δουν από κοντά την παρασκευή της μπύρας.Μέχρι τώρα στον «πόλεμο της μπύρας» έχει μαζέψει πάνω από 60χιλ υπογραφές (δείτε εδώ).

Η αλήθεια είναι ότι η Χάρι έχει δεχτεί αρκετή κριτική. Κυρίως της καταλογίζουν ότι οι «καταγγελίες» της δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες. Για παράδειγμα ο καθηγητής Joseph A. Schwarcz δήλωσε γι αυτή ότι «Δεν έχει καμία γνώση της χημείας και δεν κατανοεί την επιστήμη των τροφίμων.» Ένας άλλος, ο Δρ David Γκόρσκι , συνεργάτης του blog, Science-Based Medicine , δήλωσε ότι η Χάρι «είναι μια κακοήθης δύναμη που προωθεί την άγνοια σχετικά με τα τρόφιμα». Άλλοι επιστήμονες λένε ότι διέσπειρε λανθασμένες πληροφορίες σε ένα άρθρο της τον Οκτώβριο του 2011 σχετικά με το πώς λειτουργούν τα εμβόλια και η εποχική γρίπη , και αμφισβήτησαν τον ισχυρισμό της ότι το εμβόλιο αυτό είναι επικίνδυνο. Ένα άλλο ανυπόστατο άρθρο της ήταν για το φούρνο μικροκυμάτων.

Ας δούμε όμως κι ένα από τα υποτιθέμενα προβληματικά συστατικά , το όξινο γλουταμινικό νάτριο (MSG) που όπως χαρακτηρίζει το άθλιο δημοσίευμα: «το αλκοόλ είναι εθιστικό ήδη με κάποιους ανθρώπους, αλλά με MSG είναι Ιερός καπνός«. Είναι σχεδόν απίθανο να χρησιμοποιηθεί κάτι τέτοιο την μπύρα. Δεν ακούστηκε ποτέ, αλλά ας το παραβλέψουμε κι αυτό κι ας δούμε τι είναι.

To MSG είναι γλουταμινικό μονονάτριο, ένα παράγωγο του γλουταμινικού οξέως, που είναι ένα από τα κοινά αμινοξέα από τα οποία δημιουργούνται οι πρωτεΐνες. To MSG έχει το ιδιαίτερο ταλέντο να ενισχύει τις αλμυρές και πικρές γεύσεις. Είναι ένας βελτιωτής γεύσης λοιπόν. Τα «βελτιωτικά γεύσης» δε βελτιώνουν τη γεύση των τροφών με την πραγματική έννοια της βελτίωσης, δηλαδή δεν κάνουν καμία τροφή να έχει καλύτερη γεύση. Αυτό που κάνουν είναι να επιτείνουν, ή να αυξήσουν, τις ήδη υπάρχουσες γεύσεις — ανεξάρτητα από το αν αυτές είναι πεντανόστιμες, αδιάφορες, ή εντελώς αηδιαστικές. Η βιομηχανία τροφίμων προτιμά την ονομασία «ισχυροποιητές». Εμείς θα τα λέμε ενισχυτές γεύσης.

Δεν είναι, όμως, ο μόνος ενισχυτής γεύσης. Δύο ακόμη χημικά που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο είναι γνωστά στο εμπόριο ως 5′-IMP και 5′-GMP (οι χημικοί τα ονομάζουν disodium 5′- inosinate και disodium 5′-guanylate). Και τα τρία είναι παράγωγα φυσικών αμινοξέων, τα οποία υπάρχουν σε φυτά όπως τα μανιτάρια και τα φύκια. Η ικανότητα αυτών των φυτών να κάνουν πιο έντονες τις γεύσεις είναι γνωστές εδώ και χιλιάδες χρόνια. Οι Ιάπωνες, για παράδειγμα, χρησιμοποιούν παραδοσιακά τα φύκια για να νοστιμέψουν σούπες με λεπτή, απαλή γεύση που γίνονται πιο γευστικές με αυτή την προσθήκη. Η Ιαπωνία είναι ο σημαντικότερος παραγωγός καθαρού MSG παγκοσμίους. Πρόκειται για μια λευκή κρυσταλλοειδή σκόνη, τόνοι της οποίας έχουν πωληθεί εδώ και δεκάδες χρόνια. Η κύρια χρήση του είναι στη βιομηχανία έτοιμων φαγητών, αν και στα κινεζικά εστιατόρια χρησιμοποιείται συχνά ως έτοιμο υλικό για το μαγείρεμα.

Πρόσφατα, το MSG απόκτησε σχετικά κακό όνομα, επειδή μερικοί άνθρωποι παρουσίασαν αλλεργικές αντιδράσεις σε αυτό. Όλα τα στοιχεία φαίνεται πως αποδεικνύουν πως το πρόβλημα, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι, είναι ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι υπερβολικά ευαίσθητοι στο MSG, όχι ότι το MSG είναι εκ φύσεως βλαβερό από μόνο του, εκτός αν καταναλώνεται σε τεράστιες δόσεις. Σχεδόν τα πάντα, όμως, είναι βλαβερά σε τεράστιες δόσεις.

Ο οργανισμός ελέγχου τροφίμων και φαρμάκων των ΗΠΑ δεν έχει κάνει ακόμη υποχρεωτική την ξεχωριστή αναγραφή του περιεχομένου του MSG στις ετικέτες των τροφίμων. Αλλά μπορείς να το βρεις, ή τους κοντινούς χημικούς συγγενείς του, να αναγράφεται σε διάφορες σούπες και άλλα έτοιμα φαγητά και να κρύβεται πίσω από διαφορετικά ονόματα, όπως εκχύλισμα Kombu, Glutavene, Aji-no-moto (σε ιαπωνικά προϊόντα) , και υδρολυμένη φυτική πρωτεΐνη, η οποία είναι μια φυτική πρωτεΐνη που έχει διασπαστεί στα αμινοξέα που την αποτελούν, συμπεριλαμβανομένου του γλουταμινικού οξέως.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και για τα υπόλοιπα προβληματικά συστατικά, αλλά θα χρειαζόταν πολλές σελίδες ακόμη.

Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα δυσφημίζει ή θα γκρεμίζει την άποψη μας για κάτι που αγαπάμε. Η κρίση είναι όλη δική σας. Να θυμάστε ότι η σωστή μπύρα παράγεται απο 4 συστατικά που ξέρουμε καλά ποια είναι! Ότι σας ξενίζει απλά αποφύγετε την. Έχετε τόσες επιλογές άλλωστε!!!
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Ο Σύλλογος Ερασιτεχνών Ζυθοποιών Ελλάδος (ΣΕΖΕ) με την υποστήριξη της Siris Microbrewery  και του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών διοργανώνει τον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ερασιτεχνικής Ζυθοποίησης υπό την αιγίδα του. Ο διαγωνισμός θα διοργανωθεί και διεξαχθεί σύμφωνα με τους κανόνες του BJCP και το είδος μπύρας που θα παραχθεί θα είναι Smoked Amber Ale, όπως αυτή ορίζεται σύμφωνα με την κατηγορία 32 (SMOKED BEER) εμπεριέχοντας και τις δύο υποκατηγορίες, βασιζόμενη στα γενικά χαρακτηριστικά της κατηγορίας 19A (AMBER ALE). Η μόνη διαφοροποίηση από το στιλ είναι στα IBU, όπου η μέγιστη τιμή θα περιορίζεται στα 30 IBU. 

Ο διαγωνισμός έχει ήδη ξεκινήσει και οι ερασιτέχνες ζυθοποιοί που έχουν δηλώσει συμμετοχή, παρασκευάζουν Smoked Amber Ale μανιωδώς. Προκειμένου να δοθεί χρόνος στους ερασιτέχνες ζυθοποιούς να προετοιμαστούν κατάλληλα, ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί στις 6 Δεκεμβρίου 2015 με καταληκτική ημερομηνία παραλαβής των συμμετοχών την 27η Νοεμβρίου 2015. Στο διαγωνισμό μπορεί να συμμετάσχει οποιοσδήποτε κάτοικος Ελλάδας και Κύπρου, όπως επίσης Έλληνες και Κύπριοι κάτοικοι εξωτερικού. Στο διαγωνισμό δε θα γίνονται δεκτές μπύρες που δημιουργήθηκαν με τη μέθοδο beerkit και extract. Ερασιτέχνες που ασχολούνται επαγγελματικά με το χώρο αυτό γίνονται δεκτοί, όμως επίσης συμμετοχές που έγιναν με επαγγελματικό εξοπλισμό ζυθοποιείου.

Ο πρώτος γύρος αξιολόγησης θα πραγματοποιηθεί στις 5 και 6 Δεκεμβρίου στην αίθουσα οργανοληπτικών δοκιμών του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών και από αυτόν θα προκύψουν οι 10 επικρατέστερες συνταγές που θα αξιολογηθούν στη συνέχεια από πενταμελές πάνελ κριτών. Ο τελικός γύρος αξιολόγησης, η ανάδειξη των τριών καλύτερων συνταγών, καθώς και η τελετή βράβευσης θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου στις 16.00 στο ΚΥΒΕ του Δήμου Περιστερίου. Η Siris Microbrewery θα επιβραβεύσει την πρώτη συνταγή με χρηματικό έπαθλο, ενώ στη συνέχεια θα προχωρήσει στη ζυθοποίηση και τη διάθεσή της στην Ελληνική αγορά. Αναλυτικότερα:

ΗΜΕΡΑ 1η
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 10:00 με 15:00
Στην αίθουσα οργανοληπτικών δοκιμών του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών των ΤΕΙ Αθήνας θα γίνει αξιολόγηση δειγμάτων που θα αποστείλουν οι διαγωνιζόμενοι. Η αξιολόγηση θα είναι ανοιχτή μόνο για τους συμμετέχοντες, για τα μέλη του συλλόγου και για τους δημοσιογράφους.

ΗΜΕΡΑ 2η
- Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 10:00 με 13:00
Στην αίθουσα οργανοληπτικών δοκιμών του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών των ΤΕΙ Αθήνας θα γίνει αξιολόγηση δειγμάτων που θα αποστείλουν οι διαγωνιζόμενοι. Η αξιολόγηση θα είναι ανοιχτή μόνο για τους συμμετέχοντες, για τα μέλη του συλλόγου και για τους δημοσιογράφους.
- Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 16:00 με 18:00
Στο ΚΥΒΕ Δήμου Περιστερίου θα γίνει η αξιολόγηση των 10 επικρατέστερων μπυρών από επιλεγμένο πάνελ κριτών όπου θα βγουν οι τρεις πρώτες οι οποίες θα βραβευθούν.

Τη διαδικασία αυτή μπορεί να την παρακολουθήσει το κοινό. Θα ακολουθήσει ένα μικρό διάλειμμα και κατόπιν θα γίνει παρουσίαση του συλλόγου, ομιλία της εκπροσώπου της Siris, ομιλία εκπροσώπου των ΤΕΙ, απονομή αναμνηστικών στους κριτές και βράβευση των νικητών του διαγωνισμού.

Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Το Dry hopping είναι μια διαδικασία κατά την οποία, αφού η μπύρα έχει ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια ζύμωση, προστίθεται ο λυκίσκος. Μοιάζει πολύ με αυτή του τσαγιού όπου το φακελάκι τσαγιού βυθίζεται στο νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Είναι μια αργή διαδικασία, και συμβάλλει με τεράστιες ποσότητες αρώματος στην μπύρα σας χωρίς να αυξάνεται σημαντικά η πίκρα. Όλες οι αγαπημένες σας ΙΡΑ αλλά και πολλές Pale Ales παρασκευάζονται με τη χρήση αυτής της μεθόδου, καθώς είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να προσθέσετε βάθος στις μπύρες με σημαντική πικρία. Υπάρχει μικρός κίνδυνος μόλυνσης μέσω του dry hopping, γιατί ο λυκίσκος έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες που βοηθούν την πρόληψη της λοίμωξης. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους ο λυκίσκος μπορεί να προσθέσει γεύση και βάθος στη ''βρασιά'' σας. Όταν προστίθεται νωρίς στο βρασμό, παράγει πικρία. Όταν προστίθεται αργότερα, μπορεί να παράξει γεύση. Αν είναι μόλις βραστός, παράγει γεύση και άρωμα. Το Dry-hopping εξαλείφει την οδήγηση εκτός των αρωματικών ενώσεων από το σημείο βρασμού, που σημαίνει ότι μπορεί να διατηρήσει το ανώτατο επιθυμητό ποσό σε άρωμα, χωρίς να αποφέρει προστιθέμενη πικρία.

Πώς να χρησιμοποιείς τον Λυκίσκο

Η βασική διαδικασία του dry hopping, και μία από τις πιο κοινές μεθόδους, είναι να μεταγγίσετε απλώς την μπύρα σας από τον πρωτογενή κάδο σε ένα δεύτερο κάδο ζύμωσης και να προσθέσετε τον λυκίσκο. Είναι συνήθως καλύτερο να τοποθετήσετε τον λυκίσκο σε ένα διχτάκι ή σουρωτήρι στο οποίο να μην διαχέεται και να εξακολουθεί να είναι σε επαφή με τη μπύρα σας. Αν λυκίσκος σας είναι ολόκληροι κώνοι (cones), μπορείτε να τους προσθέσετε κατευθείαν στην μπύρα και να τους απομακρύνεται αργότερα, αλλά με τα σφαιρίδια (pellets) χρειάζεται περισσότερη προσοχή να μην καταλήξουν στην εμφιάλωση.



Η επιλογή των σωστών Λυκίσκων

Ο καλύτερος τρόπος για να επιλέξετε τον σωστό λυκίσκο ή λυκίσκο για dry hopping είναι αυτός που επισήμανε η συνταγή. Έτσι, αν η τελευταία προσθήκη λυκίσκου στην μπύρα ήταν Centennial, δοκιμάστε να κάνετε dry hopping με Centennial ξανά. Εναλλακτικά, μπορείτε να κάνετε dry hopping με παρεμφερή λυκίσκο. Και πάλι, αν η τελευταία προσθήκη σας ήταν Centennial, μπορείτε να δοκιμάσετε ένα άλλο λυκίσκο απο "C", όπως Cascade ή Citra. Τα αρώματα εσπεριδοειδών θα λειτουργήσουν καλά μαζί, χωρίς να συγκρούονται. Αν η pale ale σας χρησιμοποιεί τρεις διαφορετικούς λυκίσκους στο βρασμό, μπορείτε να τους συνδυάσετε κατά το dry hopping. Τέλος, για καλύτερα αποτελέσματα, μπορείτε να ''στεγνώνετε'' με λυκίσκο χαμηλότερο σε άλφα οξέα όταν αυτό είναι δυνατόν. Λυκίσκοι με υψηλότερα άλφα οξέα τείνουν να έχουν χαμηλότερο ποσοστό στα ευαίσθητα αιθέρια έλαια, οπότε η χρήση με χαμηλότερα ΑΑ είναι πραγματικά πιο αποτελεσματική. Μπορείτε να πάρετε μεγάλα αποτελέσματα με υψηλότερα ΑΑ, ωστόσο, αλλά αυτό είναι μια κατευθυντήρια γραμμή, όχι ο κανόνας.


Χρόνος για Dry hopping;
Επειδή ο λυκίσκος προστίθεται στην δευτερεύουσα ζύμωση μπορεί να δώσει σημαντικά επίπεδα αρώματος το πρώτο 24ωρο, και ακόμα καλύτερα για τουλάχιστον 48-72 ώρες. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, θα πάρετε ακόμα περισσότερο άρωμα, αλλά όχι τόσο γρήγορα. Ορισμένες ζυθοποιίες αφήνουν τον λυκίσκο στους βιοαντιδραστήρες για ολόκληρη την δεύτερη ζύμωση, αλλά αν αυτό κρατήσει περισσότερο από μια-δυο εβδομάδες, μπορεί να οδηγήσει σε φυτικές γεύσεις, όπως "χόρτου" ή και σε άλλες off flavors. Άρα μετά από 2-3 εβδομάδες, απομακρύνουμε απο την μπύρα τον λυκίσκο πριν δημιουργηθούν δυσάρεστες γεύσεις. Έτσι, ο ιδανικός χρόνος ορίζεται στις 48-72 ώρες. Μετά εμφιάλωση!

4 τρόποι για Dry hopping
Τώρα που έχουμε αναλύσει τα βασικά, ας μιλήσουμε για κάποιες παραλλαγές του θέματος. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για Dry hopping στην μπύρα σας, και κάποιοι είναι αρκετά διασκεδαστικοί. Μερικοί δεν είναι πολύ πρακτικοί, αλλά προσφέρουν καινοτομία.

  • The French Press (Τσαγερό)
Αυτή η τεχνική δεν είναι η ιδανική μέθοδος, αλλά μπορεί να είναι ένας γρήγορος τρόπος για να καθοριστεί ποια αρωματική ένωση θα συνεργαστεί αρμονικότατα με κάθε είδος μπύρας. Ας πούμε ότι έχετε μια Pale Ale που παρασκευάσατε και σκέφτεστε την επόμενη φορά να κάνετε Dry hopping. Προσθέστε λίγη μπύρα σε ορισμένα pellet λυκίσκου στο τσαγερό σας και δώστε τους λίγο χρόνο επαφής. Στη συνέχεια, πιέστε το έμβολο και χύστε την μπύρα. Θα είναι ελαφρώς πιο επίπεδη, καθώς η πίεση θα εκτονώσει διοξείδιο του άνθρακα, αλλά θα μπορείτε να είστε σε θέση να πάρετε μια καλή ιδέα ποιο συγκεκριμένο λυκίσκο θα προσθέσετε στην επόμενη παρτίδα.



  • Keg Hopping (Βαρελάκι)
Αυτή είναι μια καλή παραλλαγή για Dry hopping όπου μπαίνοντας ο λυκίσκος σε ένα σάκο ή σουρωτήρι προστίθεται απευθείας στο βαρέλι (keg). Αυτή η μέθοδος προσδίδει πολύ σημαντικό άρωμα λυκίσκου, καθώς το φίλτρο βρίσκεται ακριβώς στην ροή της μπύρας και κατευθείαν προς το ποτήρι σας, με αποτέλεσμα μια πολύ φρέσκια γεύση. Δυστυχώς, με αυτή την μέθοδο σημαίνει ότι θα πρέπει να καταναλώσετε την μπύρα μέσα σε μια περίοδο 2-3 εβδομάδων. Αυτή η μέθοδος είναι φανταστική για πάρτι και εκδηλώσεις.


  • The Randall (Συσκευή)
Για πρώτη φορά από την Dogfish Head Brewing, το Randall είναι μια συσκευή που ενώνεται με τις βρύσες του σπιτιού σας και σας επιτρέπει να ωθήσετε την μπύρα άμεσα μέσα από ένα δείγμα ολόκληρων λυκίσκων. Η ιδέα είναι ότι έχετε ένα θάλαμο στον οποίο μπορείτε να προσθέσετε αποξηραμένους ή φρέσκους ολόκληρους κώνους λυκίσκου. Η ροή μπύρας τρέχει σε αυτό το θάλαμο απο την μία πλευρά και σερβίρεται έξω από τον θάλαμο, από την άλλη. Η μπύρα έρχεται σε άμεση επαφή με το λυκίσκο στο δρόμο της προς το ποτήρι σας, λαμβάνοντας λεπτές αρωματικές ενώσεις με αυτόν. Αυτό το σύστημα δεν θα λειτουργήσει καλά, αν δεν έχετε έναν kegerator και εξειδικευμένο εξοπλισμό. Μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας Randall, αν έχετε ένα kegerator ή μπορείτε να παραγγείλετε ένα από την ιστοσελίδα της Dogfish Head Brewing.
  • Dry Hopping στην 1η ζύμωση
Η πρώτη αντίδραση των περισσότερων homebrewers σε αυτό είναι ότι δεν είναι τόσο CO2. Ο μόνος λόγος που διαχέονται στο σημείο βρασμού είναι επειδή είναι καλά βραστά. Η διαδικασία αυτή ακολουθήθηκε σε homebrew αλλά και σε εμπορικό επίπεδο.
αποτελεσματική όσο στην δευτεροβάθμια ζύμωση. Η θεωρία είναι ότι το dry hopping σε πρωτογενής ζύμωση επιτρέπει στις φυσαλίδες του διοξειδίου του άνθρακα να εγκλωβίσουν τις αρωματικές ενώσεις που βγάζει η μπύρα μας. Η αλήθεια είναι ότι, ενώ ενδέχεται να αλλάξετε το αρωματικό προφίλ, ο πραγματικός μηχανισμός όπου συμβαίνει αυτό δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητός. Οι ενώσεις αρώματος από λυκίσκο που περιέχονται στα έλαια του, δεν είναι αρκετά πτητικές ώστε να μεταφέρονται μακριά από τις φυσαλίδες

Τώρα που έχετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους του dry hopping, ήρθε η ώρα να κάνετε μια δοκιμή. Πειραματιστείτε με τεχνικές και δείτε τι λειτουργεί καλύτερα για τη συνταγή σας. Έτσι την επόμενη φορά που θα ετοιμάσετε μια παρτίδα χωρίστε την σε 2 επιμέρους και κάντε dry hopping και στον 1ο και στον 2ο κάδο ζύμωσης για να έχετε πλήρη εικόνα του πειραματισμού. Δοκιμάστε με φίλους το αποτέλεσμα και αναλόγως πράξτε για την συνέχεια.

source