Οκτωβρίου 2018
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Grisette
Αυτή η αιωνόβια, σχετικά άγνωστη βελγική μπύρα αγροκτήματος επιστρέφει στο παρασκήνιο. Παραδοσιακά, η grisette παράγεται κοντά στις παραποτάμιες περιοχές των ποταμών Σελντ (Σκάλδης) και Ντένβερ, οι οποίες ήταν σημαντικά κέντρα κατά τη Βιομηχανική Επανάσταση. Ενώ η saison ήταν η αγαπημένη μπύρα των Βαλλόνων αγροτών, η grisette αναδείχθηκε στο αγαπημένο είδος μπύρας για τους ανθρακωρύχους και τους λατόμους, οι οποίοι την έβρισκαν ξηρή και αναζωογονητική ύστερα απο μια μέρα σκληρής δουλειάς. Συνήθως, ήταν μια ανοιχτόχρωμη σταρένια μπύρα με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ και ελαφρύ σώμα, η οποία δεν είχε το γαλακτικό οξύ και την ωρίμανση που χαρακτηρίζει τις saison μπύρες. Οι νεαρές γυναίκες, γνωστές ως grisettes (απο την γαλλική λέξη για το γκρίζο χρώμα, όπως αυτό που είχαν οι πέτρες που έβγαιναν απο τα λατομεία), έφερναν δίσκους με αυτήν την μπύρα στους κουρασμένους εργάτες μετά το τέλος της βάρδιας. Η grisette εξαφανίστηκε μαζί με τα ορυχεία του Βελγίου, αλλά τώρα γνωρίζει μια ανάκαμψη, κυρίως επειδή Αμερικανοί ζυθοποιοί δημιουργούν σύγχρονες παραλλαγές της. 

Zoigl
Η zoigl είναι μια θολή, χαλκόχρωμη μπύρα με έντονη γεύση βύνης, άγνωστη στους περισσότερους. Κι αυτό επειδή παράγεται μόνο σε κοινοτικές ζυθοποιίες σε πέντε πόλεις της περιοχής Άνω Παλατινάτο στην ανατολική Βαυαρία: στο Εσλάρν, το Φαλκενμπέργκ, το Μίτεράιχ, το Νοιχάους και το Βιντισένενμπαχ. Ο όρος zoigl προέρχεται απο τη γερμανική λέξη zeichen που σημαίνει σήμα ή σύμβολο. Το εξάκτινο αστέρι zoigl που κρεμούν οι ζυθοποιοί πάνω απο τις πόρτες τους μοιάζει με το εβραϊκό Αστέρι του Δαβίδ. Κατά τον Μεσαίωνα (500-1000), οι ζυθοποιοί χρησιμοποιούσαν αυτό το αστέρι για να συμβολίσουν τα τρία στοιχεία του νερού, της γης και της φωτιάς και τα τρία συστατικά, το νερό, τη βύνη και τον λυκίσκο. Το ζυθόγλευκος της zoigl παρασκευάζεται σε μια κοινοτική ζυθοποιία και μετά παραδίδεται σε ιδιωτικά κελάρια στο σπίτι του ζυθοποιού όπου γίνεται η ζύμωση. Ύστερα απο 2 βδομάδες, η ζυμωμένη μπύρα μεταφέρεται σε δεξαμενές για να ωριμάσει. Όταν είναι έτοιμη για κατανάλωση, η μπύρα αντλείται κατευθείαν απο την δεξαμενή αποθήκευσης. Ένας απο τους ζυθοποιούς κρεμά ένα εξάκτινο αστέρι έξω απο το σπίτι του, για να υποδείξει ότι αυτός είναι που πουλά την μπύρα εκείνη την χρονική στιγμή, στους προσωπικούς του χώρους. Μόλις η μπύρα τελειώσει απο το κελάρι, ο επόμενος ζυθοποιός ανοίγει τη δική του δεξαμενή και αρχίζει να πουλά το δικό του μερίδιο, και το αστέρι περνά σε εκείνον. Η μπύρα διαφέρει απο παρτίδα σε παρτίδα αφού κάθε ζυθοποιός έχει τη δική του μυστική συνταγή. Για αν δοκιμάσετε τη zoigl, κοιτάξτε την τοπική εφημερίδα για να δείτε ποιο σπίτι έχει αστέρι στην πόρτα του.

Steinbier
Κεχριμπαρένια προς σκουρόχρωμη ale, η steinbier είχε διαδοθεί ιδιαίτερα, ειδικά στον Αυστριακό νόμο πριν απο το ξεκίνημα του 20ου αιώνα. Το όνομα της στα γερμανικά σημαίνει ''πέτρινη μπύρα'' και αναφέρεται περισσότερο στον τρόπο παρασκευής της παρά στη γεύση της. Οι αγρότες τη ζύμωναν σε μεγάλα ξύλινα δοχεία, τα οποία δεν ήταν δυνατό να εκτεθούν άμεσα στη φωτιά, γι'αυτό και κατά τη διαδικασία βρασίματος της βύνης και του ζυθογλευκους χρησιμοποιούσαν μεγάλες πέτρες απο ψαμμίτη, ένα υλικό που φθονούσε στην περιοχή. Οι πέτρες ζεσταίνονταν στη φωτιά και στη συνέχεια τοποθετούνταν μέσα στον πολτό της βύνης ή στο ζυθόγλευκος, καραμελώνοντας τα σάκχαρα του και μεταφέροντας την κάπνα απο τις φλόγες. Ήταν μια κοπιαστική τεχνική, που παρήγαγε μικρές ποσότητες και δεν μπορούσε ποτέ να αποδώσει την ίδια γεύση, ενώ παράλληλα ήταν και επικίνδυνη, προκαλώντας συχνά πυρκαγιές που μπορούσαν να επιφέρουν από μικρά καψίματα μέχρι ολοσχερή καταστροφή του ζυθοποιείου.  Το τελευταίο εργαστήρι παραγωγής steinbier έκλεισε το 1917, σε μια περίοδο όπου ο μεταλλικός εξοπλισμός είχε ήδη αρχίσει να καθιερώνεται, δίνοντας τη δυνατότητα στα ζυθοποιεία να παράγουν ale και lager σε μεγαλύτερες ποσότητες.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Mε καταγωγή από την Κρήτη, η Σόλο δεν είναι μία οποιαδήποτε μπύρα αλλά μία craft μπύρα με ψυχή. Περήφανη, κατεχάρης και ασυμβίβαστη από τη φύση της, μπολιασμένη με την εμμονή πως η καλή μπύρα είναι ανθρώπινο δικαίωμα, η Σόλο δεν απευθύνεται στους λίγους αλλά σε όλους όσοι επιθυμούν μια τέλεια μπύρα. Πολύ παραπάνω από αυτό, η Σόλο δεν φτιάχνει μπύρα με γνώμονα την εμπορικότητα αλλά δημιουργεί και πειραματίζεται προσκαλώντας τους απανταχού φίλους της σε διάδραση, πρεσβεύοντας πως craft μπύρα σημαίνει πάνω από όλα ανθρώπινη επαφή. Με λίγα λόγια, η Σόλο παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τον άνθρωπο, την συντροφικότητα, την φιλία, το μοίρασμα ιδεών, συναισθημάτων και όλων όσων δίνουν αξία στις στιγμές μας. Για την Σόλο μιλήσαμε με τον Κωστή Σταυρακάκη. Διαβάστε τα όσα ενδιαφέροντα είπε στον Παναγιώτη Λουκά.

Τα ερεθίσματα θα λέγαμε ήταν, αφενός η προυπάρχουσα τεράστια εμπειρία του Kjetil στην ζυθοποίηση, αφετέρου το γεγονός ότι 3 χρόνια πριν η σκηνή της μικροζυθοποιίας στην Ελλάδα ήταν εξαιρετικά περιορισμένη. Κοντολογίς, αρεσκόμαστε στην καλή μπίρα, η craft μπίρα έχει τεράστια περιθώρια ανάπτυξης στην Ελλάδα, είχαμε τη δυνατότητα να παράγουμε ποιοτική craft μπίρα … και έτσι προχωρήσαμε με την προσδοκία να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της ελληνικής μικροζυθοποιίας προσφέροντας νέα στυλ και γεύσεις στο ελληνικό, και όχι μόνο, κοινό.

Όπως μαρτυρά και το σλόγκαν μας “Craft beer is a human right” απευθυνόμαστε σε όλους όσοι εκτιμούν και αρέσκονται στην ποιοτική μπίρα. Προσπαθούμε λοιπόν να παράγουμε την καλύτερη δυνατή μπίρα σε τιμές όσο το δυνατόν πιο προσιτές τιμές προς τους μεσάζοντες και κατ επέκταση προς τους καταναλωτές.

Στόχος μας είναι να περνάμε καλά κάνοντας κάτι που μας αρέσει. Από εκεί και πέρα μας ενδιαφέρει να είμαστε δημιουργικοί, να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της ελληνικής μικροζυθοποιίας, να εκπαιδεύσουμε το ελληνικό κοινό όσον αφορά την craft μπίρα και γενικότερα να κάνουμε τα προϊόντα και τις δραστηριότητες μας γνωστά όσο το δυνατόν περισσότερο σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο κόσμος αλλάζει ολοένα με γεωμετρική πρόοδο σε όλα τα επίπεδα. Ταχύτητα, εξειδίκευση, παγκοσμιοποίηση, τεχνολογικές εξελίξεις και νέα μέσα επικοινωνίας είναι κάποιες μόνο από τις βασικές παραμέτρους που έχουν αλλάξει την αγορά ανεπιστρεπτί. Είμαστε μια μικροζυθοποιία που απαρτίζεται από 4 άτομα και κάποιους εξωτερικούς συνεργάτες. Ο συντονισμός είναι σχετικά εύκολος σε αυτή τη φάση μιας και το περιβάλλον είναι οικογενειακό.

Η Ελλάδα σαν τόπος δίνει άπλετη έμπνευση αλλά το ελληνικό κράτος δεν δίνει κίνητρα, αντιθέτως βάζει πολλά εμπόδια στην επιχειρηματικότητα. Η ίδρυση έγινε σχετικά γρήγορα, από εκεί και πέρα όμως συναντήσαμε αρκετή γραφειοκρατία, έλλειψη θεσμικών πλαισίων και αρκετό παραλογισμό σε πολλές δραστηριότητες μας. Η αλήθεια είναι πως επιχειρώντας στην Ελλάδα, έχεις την αίσθηση πως οι φορείς περισσότερο σου θέτουν εμπόδια παρά προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά σου και την υλοποίηση των ιδεών σου πιο εύκολη. Οι ευκαιρίες χρηματοδότησης και η φορολογία εντός της περιόδου κρίσης όπου ξεκινήσαμε ήταν απογοητευτικά εξού και πρέπει να έχεις πάθος και πίστη για αυτό που κάνεις ώστε να μην τα παρατήσεις. 

Η κυριότερη και γενικότερη ίσως πρόκληση από την οποία εκπορεύονται υπό – προκλήσεις είναι ο παγκόσμιος ανταγωνισμός σε όλα τα επίπεδα. Από εκεί και πέρα πρόκληση για τα ελληνικά δεδομένα σίγουρα αποτελεί καταρχήν η διαχείριση των εμποδίων που σου θέτει το οικονομικό καθεστώς στο οποίο δραστηριοποιείσαι.

Αν είχαμε την δυνατότητα να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο και ως επιχειρηματίες αλλά και αν η αγορά ήταν ήδη πιο ανεπτυγμένη και οικεία με τα προϊόντα της craft μπίρας θα ξεκινούσαμε ευθύς με την δημιουργία του ζυθοποιείου μας στην Κρήτη ως βάση του μοντέλου επιχειρηματικότητας μας και όχι μέσω συμβολαιακής ζυθοποίησης. Μετά από 5 χρόνια βλέπουμε την επιχείρηση μας σαν μια υγιή επιχείρηση παραγωγής craft ποτών με μικρή αλλά πολύ ποιοτική παραγωγή με παγκόσμια αναγνωσιμότητα. 

Σχετικά με το εάν η κρίση είναι και επιχειρηματική ευκαιρία, εμείς απαντάμε «ουδέν κακό αμιγές καλού» Ευκαιρίες υπάρχουν πάντοτε ανεξαρτήτως του οικονομικού κλίματος αρκεί να μπορείς να τις αναγνωρίσεις. Άλλωστε ζούμε σε μια παγκόσμια αγορά. Αυτό που κάνει η κρίση όμως είναι να σε κάνει πιο παραγωγικό, πιο αποτελεσματικό και πιο ουσιαστικό, καθώς περιορίζοντας τους πόρους και τις ευκαιρίες, σε ωθεί στο να επινοήσεις τρόπους ανάπτυξης.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Την ευκαιρία να γνωρίσουν τα πανάρχαια μυστικά της μπύρας αλλά και της παρασκευής ψωμιού είχαν όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση με θέμα «Αήρ έμπλεος ύλης μαγικής: Άγριες μαγιές και φυλακισμένοι μύκητες» που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων με ομιλήτρια την πειραματική αρχαιολόγο και ερευνήτρια της γαστρονομίας Μαριάννα Καβρουλάκη.

Kατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, που ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο των δράσεων “Πνοές των Ανέμων” που διοργανώνει το Υπουργείο Πολιτισμού, η κα Καβρουλάκη αναφέρθηκε στους άγριους μύκητες που αξιοποιούσαν αρχαίοι πολιτισμοί στη Μεσοποταμία, την Αίγυπτο αλλά και την Ελλάδα και την Κρήτη προκειμένου να παρασκευάσουν μπύρα και ψωμί. Μύκητες που όπως εξήγησε βρίσκονται στον αέρα: «Μπύρα και ψωμί παρασκευάζονταν στις εύφορες κοιλάδες του Ευφράτη αλλά και στην Αίγυπτο. Βέβαια οι μπύρες που παρασκευάζονταν τότε δεν έχουν πολύ σχέση με τις σημερινές, ενώ κάποιες από αυτές ήταν πηχτοί πολτοί», επεσήμανε η κα Καβρουλάκη και πρόσθεσε ότι πιθανόν η οι πρώτες παρασκευές μπύρας να προέκυψαν όταν τυχαία ζυμώθηκαν κάποιοι μύκητες.
Στην αρχαιότητα αξιοποιούνταν σιτηρά που είχαν βλαστήσει. Κατόπιν ξέραιναν τα δημητριακά, τα αλευροποιούσαν και έψηναν τα ψωμιά σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες για να μην πεθάνουν τα ένζυμα. Στη συνέχεια τα έβαζαν σε πιθάρια ή ξύλινους κάδους για να γίνει η ζύμωση. Ειδικότερα για την Αίγυπτο η κα Καβρουλάκη ανέφερε ότι χρησιμοποιούσαν το κριθάρι ή δίκοκκο σιτάρι, ενώ οι Σουμέριοι κυρίως το σιτάρι.




Το “μυστικό” ωστόσο αυτών των παρασκευών είναι ότι χρησιμοποιούνταν άγρια μαγιά που βρίσκεται στον αέρα. «Η μαγιά αυτή υπάρχει στον αέρα, στην επιφάνεια φρούτων και σταφυλιών. Γι’ αυτό τον λόγο μάλιστα χρησιμοποιούσαν αποξεραμένα φρούτα, ή μούστο -σε μια άλλη εκδοχή- όπου υπήρχε “φυλακισμένη” η μαγιά και αξιοποιούνταν για τη ζύμωση» εξήγησε η κα Καβρουλάκη. Αν και διέθεταν περιορισμένα μέσα είναι αξιοσημείωτο ότι οι Αιγύπτιοι είχαν καταφέρει με το πέρασμα του χρόνου να βελτιώσουν κάποιους ζυμομύκητες που χρησιμοποιούνταν για την παρασκευή μπύρας.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα η κα Καβρουλάκη υπογράμμισε ότι για ορισμένους σύγχρονους μελετητές φαίνεται να μην ευσταθεί η άποψη ότι οι Έλληνες θεωρούσαν τη μπύρα σαν ένα “βαρβαρικό” ποτό κι ότι οι Έλληνες έπιναν μπύρα. «Παρόλα αυτά» – τόνισε- «οι περιγραφές που έχουμε από τον Ξενοφώντα είναι πολύ ακριβείς και προκύπτει ότι δεν ήταν κάτι δεδομένο στον δικό τους περιβάλλον», ανέφερε η κα Καβρουλάκη. Πάντως όπως προκύπτει και από ευρήματα που υπάρχουν στην περιοχή της σημερινής βόρειας Ελλάδας έπιναν μπύρα, ενώ και στη Μινωική Κρήτη φαίνεται ότι τη γνώριζαν -πιθανόν λόγω των εμπορικών σχέσεων που υπήρχαν με την Αίγυπτο- και τη χρησιμοποιούνταν, μάλλον, για τελετουργικούς λόγους. Να σημειώσουμε ότι όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν μπύρα και ψωμί που παρασκευάστηκαν με άγριους μύκητες.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η επιστροφή στις οικείες Lager και Pilsner, αλλά και οι δοκιµές µε µπύρες χωρίς αλκοόλ, είναι οι δύο νέες µεγάλες τάσεις στον χώρο της µπύρας σύµφωνα µε τον Βοris Georgiev, καταξιωµένο δηµοσιογράφο µπύρας από τη Γερµανία, τον οποίο συνάντησε η Agrenda στο πλαίσιο της Ζυθογνωσίας 2018, που πραγµατοποιήθηκε στις 13 και 14 Οκτωβρίου στο Ζάππειο Μέγαρο.

Η µεγάλη «γιορτή» της ελληνικής µπύρας φαίνεται να έχει χτίσει ένα σταθερό, πιστό και υποψιασµένο κοινό, που δεν χάνει το καθιερωµένο ετήσιο ραντεβού αλλά και την ευκαιρία να γευτεί όλες τις νέες προτάσεις του κλάδου. «Η προσέλευση του κόσµου ήταν θετική. Γενικά τέτοιου είδους εκδηλώσεις έχουν θετικό αντίκτυπο για την κουλτούρα της µπύρας και τη µικροζυθοποιία», ανέφερε ο πρόεδρος της Ένωσης Ζυθοποιών Σοφοκλής Παναγιώτου. Την έκθεση τίµησε επίσης µε την παρουσία τους ο πασίγνωστος συγγραφέας και δηµοσιογράφος µπύρας, Roger Protz, ο οποίος δήλωσε εντυπωσιασµένος µε τη δουλειά της ελληνικής µικροζυθοποιίας, την οποία κάλεσε να «παραµείνει πιστή στις αρχές και τις δεσµεύσεις της», αν θέλει να µείνει αλώβητη από την απειλή των πολυεθνικών εταιρειών που επιζητούν να εκµεταλλευτούν την επιτυχία της craft µπύρας.

«Η άνθιση της µικροζυθοποιίας στην Ελλάδα ξεκίνησε πριν λίγα χρόνια. Οι ΗΠΑ χρειάστηκαν 25 χρόνια για να κάνουν µία WestCoast IPA. Εσείς µπορείτε να την κάνετε ήδη. Αυτό για τους παθιασµένους µε την µπύρα να είναι εντάξει αλλά για τον µέσο καταναλωτή είναι πάρα πολύ. Αυτή τη στιγµή στη Γερµανία βλέπουµε µια στροφή. Όλες οι µικροζυθοποιίες κάνουν µια Lager ή µια Pilsner, ενώ παράλληλα πειραµατίζονται. Νοµίζω ότι είναι σηµαντικό να χτίζουµε γέφυρες. Έχεις έναν καταναλωτή που πίνει Lager, αν του προτείνεις µία West Coast IPA µάλλον δεν θα ξαναπιεί craftµπύρα. Φτιάξε µια Pilsner, αλλά βάλε πολλούς λυκίσκους ή κάνε dry hopping», σηµειώσε στην Agrenda ο κ. Georgiev.

Χαρακτηριστικό παράδειγµα της παραπάνω τάσης στην ελληνική µικροζυθοποιία είναι η νέα Lager πρόταση της Ζυθοποιίας Σαντορίνης, η «Lazy Ass» για την οποία µίλησε στην Agrenda ο Γιάννης Παρασκευόπουλος. «Εµείς ξεκινήσαµε µε µία IPA, απλά χρειαζόµασταν και ένα πιο ευκολόπιοτο προϊόν, ιδιαίτερα για το καλοκαίρι». Αν και µόλις 4 µήνες στην αγορά η Lazy Ass έχει ξεκινήσει την εξαγωγική της καριέρα στην Αµερική και την Ελβετία.

Συµβαδίζοντας µε τις προτιµήσεις των νεαρών καταναλωτών, οι οποίοι παρουσιάζονται στις έρευνες ως µία γενιά που απέχει από το αλκοόλ, µία ακόµη µεγάλη τάση για τον κλάδο είναι οι µπύρες χωρίς αλκοόλ. «Πολλές από τις µικροζυθποιίες, ακόµη και οι πιο µικρές, κάνουν µπύρες χωρίς αλκοόλ. Την προηγούµενη χρονιά στη Γερµανία η συγκεκριµένη κατηγορία σηµείωσε αύξηση 10% στις πωλήσεις της, ενώ οι υπόλοιπες κατηγορίες παρέµειναν σταθερές ή κατέγραψαν πτώση. Για δεκαετίες ολόκληρες οι µπύρες αυτές ήταν βαρετές και κανείς δεν ήθελε να τις πιει. Τώρα µε το dry-hopping ή άλλες τεχνικές µπορούµε να φτιάξουµε πολύ γευστικές µπύρες», τόνισε ο κ. Georgiev.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

“Έχω έναν πονοκέφαλο… Μήπως έχεις μαζί σου μία μπύρα;” Κάπως έτσι φανταζόμαστε να αντιμετωπίζουμε πολύ σύντομα τον πονοκέφαλο, αφού σύμφωνα με έρευνες του Πανεπιστημίου του Bristol, η μπύρα είναι το καλύτερο παυσίπονο! Έχουν υποστηρίξει μάλιστα πως δύο μπύρες μπορεί να είναι σχεδόν ένα τέταρτο πιο δραστικές σε σχέση με τα κοινά παυσίπονα!

Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με όσα παρατηρήθηκαν στην έρευνα, μια μικρή περιεκτικότητα αλκοόλ της τάξεως του 0.08% στον οργανισμό μπορεί συμβάλει σε μια μικρή αύξηση του κατώτατου ορίου πόνου και σε μια μέτρια έως μεγάλη μείωση της έντασης του πόνου.
«Βρήκαμε ισχυρές ενδείξεις ότι το αλκοόλ είναι ένα αρκετά αποτελεσματικό παυσίπονο, σε βαθμό που μπορεί να συγκριθεί κατά κάποιο τρόπο και με οπιοειδή φάρμακα, ενώ οι επιδράσεις του σε αρκετές περιπτώσεις είναι πιο ισχυρές από αυτές της παρακεταμόλης. Αν μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα φάρμακο χωρίς τις βλαβερές παρενέργειες ίσως και να πετυχαίναμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα από όσα κάνουν τα παυσίπονα που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στην αγορά»,δήλωσε ο Dr Trevor Thompson, καθηγητής του Πανεπιστήμιο του Bristol. 

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing
Τα όσα συµβαίνουν τον τελευταίο καιρό στον κλάδο της ζυθοποιίας είναι ενδεικτικά των αναπτυξιακών δυνατοτήτων που µπορεί να αναδείξει ένας κλάδος, όταν αρχίσουν να αίρονται σιγά - σιγά οι περιορισµοί και οι αγκυλώσεις που συντηρούνται συχνά στην οικονοµική λειτουργία ως αποτέλεσµα πολιτικών συµβιβασµών και πελατειακών σχέσεων.
Σε λιγότερο από µια δεκαετία, η στοιχειώδης αντιµετώπιση της µονοπωλιακής κατάστασης που είχε διαµορφωθεί στον συγκεκριµένο κλάδο, σχεδόν από εποχής Όθωνα, έχει δώσει χώρο σε τρεις τουλάχιστον µεγάλες επιχειρήσεις παραγωγής µπύρας, ενώ επέτρεψε να θεµελιωθούν και περισσότερες από 35 µικροζυθοποιίες, µε ό,τι αυτό µπορεί να σηµαίνει για την τοπική ανάπτυξη και τη διαµόρφωση ενός νέου προφίλ της ελληνικής µπύρας.

Προφανώς και έχουν να γίνουν ακόµα πολλά, σίγουρα οι ρυθµοί µε τους οποίους ανοίγει, θεσµικά τουλάχιστον, η συγκεκριµένη αγορά, είναι αργοί, ωστόσο τα µηνύµατα που έρχονται είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρα και το όραµα που καλλιεργείται από µικρούς και µεγάλους παρουσιάζει σίγουρα ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

∆εν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, εκτός από την ανάπτυξη στον κλάδο της µπύρας, όπου οι νέες ετικέτες βρίσκονται στην ηµερήσια διάταξη και ακολουθούν η µία την άλλη, κίνηση φαίνεται να υπάρχει και στον τοµέα της βυνοποίησης, ιδιαίτερα µετά τις θετικές εντυπώσεις που έχει αφήσει η συµβολαιακή γεωργία στην παραγωγή συγκεκριµένων ποικιλιών κριθαριού για παραγωγή βύνης.

Σηµειωτέον ότι επί σειρά ετών η Ελλάδα ήταν απολύτως ελλειµµατική στον τοµέα της βύνης, η όποια παραγωγή δεν είχε καµιά αναφορά στην εγχώρια καλλιέργεια κριθής, ενώ οι εισαγωγές επιβάρυναν όλο και περισσότερο το εµπορικό ισοζύγιο της χώρας. Χρειάστηκε µεγάλος αγώνας και αρκετές προσφυγές στη δικαιοσύνη, προκειµένου να αφεθεί χώρος σε επιχειρηµατικές πρωτοβουλίες εγχώριων παραγωγών να χτίσουν παραγωγικό προφίλ στο πεδίο της παραγωγής βύνης, ενώ το τελευταίο διάστηµα γίνονται συζητήσεις και για τη θεµελίωση µονάδων µε κατ’ εξοχήν εξαγωγικό χαρακτήρα.

∆εν υπάρχει αµφιβολία ότι µέσα από την εµπειρία των τελευταίων ετών προκύπτουν και αστοχίες οι οποίες θα πρέπει το ταχύτερο να διορθωθούν. Η γρήγορη ανάπτυξη πολλών µικροζυθοποιείων κυρίως, µέσα από αναπτυξιακά προγράµµατα µε σηµαία ευκαιρίας, έχει και τις αδυναµίες του. Οι διαχειριστές αυτών των µονάδων καλούνται σε κάποιες περιπτώσεις να ξεπεράσουν τις παιδικές ασθένειες, να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους µε την αγορά και να ενδιαφερθούν περισσότερο για τη δικτύωσή τους µε την κατανάλωση τόσο στην εγχώρια αγορά όσο και διεθνώς. Σε κάθε περίπτωση, καλά παραδείγµατα υπάρχουν.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Καλές ιδέες μπορούν να προκύψουν παντού. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις ακόμα και συστατικά που είναι… για πέταμα. Τουλάχιστον έτσι μπορεί να τα βλέπουν οι άλλοι. Η επιχείρηση Toast σκέφτηκε διαφορετικά. Και αποφάσισε να περιορίσει το φαγητό που πετιέται. Βάζοντας σε εφαρμογή μια ιδιαίτερη ιδέα. Όπως θα δεις στο παρακάτω βίντεο του World Economic Forum, η εταιρία παραλαμβάνει το ψωμί που παραμένει απούλητο (και προορίζεται για πέταμα) και μετά από ειδική επεξεργασία το μετατρέπει σε μπύρα! Κάθε μπουκάλι, χρησιμοποιεί μια φέτα ψωμιού. Και η μπύρα αυτή έχει φτάσει σε 6 χώρες μέχρι τώρα. Όλα τα κέρδη, πάνε σε μια φιλανθρωπική οργάνωση που κάνει καμπάνιες για να περιορίσει το πρόβλημα του food waste. Είναι πάντως χαρακτηριστικό, ότι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο πετιούνται καθημερινά 24.000.000 φέτες ψωμιού. Με το πρόβλημα του food waste να είναι πολύ μεγάλο σε παγκόσμιο επίπεδο.




Σε μιαάλλη περίπτωση τώρα ενα ζευγάρι, ιδιοκτήτες ενός μπαρ στο Χιούστον, οι οποίοι άρχισαν πριν μερικά χρόνια να δημιουργούν ένα είδος μπύρας (που δεν είναι μπύρα) για το σκύλο τους και έφτιαξαν την «μπύρα» Good Boy. Η Μέγκαν και ο Στιβ Λόνγκ ανέφεραν πως έμαθαν πώς να φτιάχνουν μπύρα για σκυλιά, η οποία δεν περιέχει οινόπνευμα, όταν ο σκύλος τους Rocky, άρχισε να έχει προβλήματα με την πέψη πριν από μερικά χρόνια. Το προϊόν τους όπως είπαν, ονομάζεται μπύρα ακόμα κι αν δεν είναι «επειδή χρησιμοποιούμε τον ίδιο εξοπλισμό με ένα ζυθοποιείο, απλά παραλείπουμε τη διαδικασία ζύμωσης». Είπε ότι η μπύρα περιέχει φυσικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένων λαχανικών, κρέατος και κουρκουμά, ένα μπαχαρικό γνωστό για την ενίσχυση της πέψης. Η εταιρεία Good Boy Dog Beer διαθέτει τώρα προϊόντα που διατίθενται σε περισσότερα από 20 μπαρ και εστιατόρια φιλικά προς τα κατοικίδια στην περιοχή του Χιούστον.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Για την παραγωγή της μπύρας χρειάζονται πολλά συστατικά, ωστόσο, όλα ξεκινούν με καλής ποιότητας νερό. Φανταστείτε ένα κόσμο, λοιπόν, στον οποίο η αγαπημένη σας μπύρα έχει όψη, μυρωδιά και γεύση βρώμικου νερού. Ή αν αντί για ένα ποτήρι μπύρας, έρθουν και σας σερβίρουν ένα μπολ με ξηρό, τραγανό λυκίσκο. Πώς θα αντιδράσετε;

Σε μια προσπάθεια να αποφευχθούν σενάρια όπως αυτό, 100 Μη-Κυβερνητικές Οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Πτηνολογικού, ξεκινούν σήμερα την εκστρατεία #ProtectWater καλώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υπερασπιστεί την Ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία προστατεύει όλες τις πηγές νερού στην Ευρώπη, καθώς αυτή περνά ‘έλεγχο καταλληλόλητας’. Τέτοιες πηγές αποτελούν τα ποτάμια, τα ρέματα, οι λίμνες, οι υγρότοποι και τα υπόγεια ύδατα.

Η εκστρατεία επιστρατεύει προκλητικά σενάρια και εικόνες σχετικά με το μέλλον ενός προϊόντος για το οποίο ενδιαφέρονται οι πλείστοι πολίτες, την μπύρα, για να τους ενθαρρύνει να συμμετάσχουν στη δημόσια διαβούλευση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΕ) σχετικά με την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά, η οποία θα διαρκέσει έως τον Μάρτιο του 2019.

Η Οδηγία αυτή, η οποία θεσπίστηκε για να δοθεί ένα τέρμα στην καταστροφή και τη μη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων σωμάτων στην Ευρώπη, εξετάζεται από την ΕΕ ως προς την καταλληλότητά της για τον σκοπό που έχει να επιτελέσει. Δυστυχώς, αναμένεται ότι κάποια Κράτη-Μέλη θα εκμεταλλευτούν την ευκαιρία αυτή για να ζητήσουν την αποδυνάμωση των ισχυρών προτύπων που καθορίζει η Οδηγία για την προστασία των υδάτινων σωμάτων. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα του ‘ελέγχου καταλληλότητας’ μπορεί αναμφίβολα να οδηγήσει σε περαιτέρω υποβάθμιση των ήδη ευαίσθητων αυτών βιοτόπων.

Η διαβούλευση αποτελεί τη μόνη ευκαιρία για το ευρύ κοινό να εκφράσει τη γνώμη του σχετικά με την αξιολόγηση της Οδηγίας. Η εκστρατεία #ProtectWater προσφέρει ένα εύκολο εργαλείο στο κοινό για να υποστηρίξει τη διατήρησή της ως ένα ισχυρό και αποτελεσματικό νομικό εργαλείο για την προστασία των υδάτινων σωμάτων της Ευρώπης.

Ενώ τα σενάρια της εκστρατείας μπορεί να φαντάζουν ακραία, εταιρείες μπύρας από την Ευρώπη όντως ανησυχούν για την ποιότητα του νερού στο μέλλον. Ζυθοποιοί από διάφορες χώρες της Ευρώπης έχουν ήδη υπογράψει κοινή δήλωση με την οποία αναγνωρίζουν ότι η ικανότητά τους να παράγουν καλής ποιότητας μπύρα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην προστασία και την αειφόρο διαχείριση των υδάτων στην Ευρώπη. Οι ζυθοποιοί υποστηρίζουν τη διατήρηση της Οδηγίας στη σημερινή της μορφή.

Ακόμη λιγότερο φανταστική είναι η πραγματική και επιτακτική ανάγκη για την προστασία των υδάτινων σωμάτων. Παρά τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει ως απαραίτητη πηγή ζωής, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα πουλιά και τη βιοποικιλότητα γενικότερα, μόνο 1% του νερού στον πλανήτη αποτελεί γλυκό νερό και ακόμη λιγότερο δεν είναι μολυσμένο από τις βιομηχανίες και την εντατική γεωργία. Η προστασία του επηρεάζει όλους μας και αποτελεί ένα θέμα που αφορά και το νησί μας. Οι λιγοστοί και πολύτιμοι υγρότοποι της Κύπρου απειλούνται εδώ και δεκαετίες από ανάπτυξη, μόλυνση και ανεύθυνη χρήση υπερβολικής ποσότητας νερού. Η εκστρατεία αυτή είναι η ευκαιρία μας να διασφαλίσουμε ότι η ισχυρή νομοθεσία που τους προστατεύει δεν θα αποδυναμωθεί.

Πριν από σχεδόν 2 χρόνια, εσείς και μισό εκατομμύριο Ευρωπαίοι βοηθήσατε με τον ίδιο τρόπο να σωθούν οι Οδηγίες για τη Φύση, οι βασικοί νόμοι για την προστασία της άγριας ζωής και των πιο πολύτιμων φυσικών περιοχών. Σήμερα χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας για να σώσουμε την Οδηγία Πλαίσιο για τα Νερά. Για να δράσετε σήμερα και να μάθετε περισσότερα, επισκεφθείτε τη σελίδα μας και ενώστε τη φωνή σας μαζί μας για να διατηρηθεί ο νόμος αυτός ισχυρός και αποτελεσματικός.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η “Tales of Ales” είναι μια εξειδικευμένη κάβα μπύρας, όπου, παράλληλα, μπορείτε να απολαύσετε την μπύρα της επιλογής σας, μέσα σε έναν πολύ ζεστό χώρο. Η αγάπη για την πραγματικά καλή μπύρα και η επιθυμία να δοκιμάσετε όσο το δυνατόν πιο πολλούς ποιοτικούς ζύθους, εγχώριους και εισαγόμενους, οδήγησαν στη δημιουργία ενός χώρου στην καρδιά της Αθήνας (5’ από τον σταθμό του μετρό/τρένου Μοναστηράκι). 

Πίσω από την ολοκαίνουργια εξειδικευμένη κάβα βρίσκεται ο Κώστας Φραντζέσκος  Άγις Κόντος, γνωστός στους λάτρες του ποιοτικού ζύθου από την ''θητεία'' του στο beer factory, όπου υπηρετούσε την εξάπλωση της craft σκηνής και όχι μόνο με πληρέστατο τρόπο αλλά και από την ιντερνετική του αρθρογραφία σε beer.grΤάδε έφη, Get your hops up. Το μόνο που έχετε να κάνετε λοιπόν είναι να πάρετε το Μετρό να κατεβείτε Μοναστηράκι να περπατήσετε λιγάκι και να πάτε στον Άγη να σας προτείνει την ιδανική εμπειρία μπύρας της ζωής σας! Ελπίδα του να κατορθώσει να σας κάνει να αγαπήσετε την καλή μπύρα όσο την αγαπάει και εκείνος (and then some...).


Διεύθυνση: Μιλτιάδου 19
Τηλέφωνο: 2103252540

Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του νέου, επισκέψιμου ζυθοποιείου της Κρητικής μικροζυθοποιίας Σόλο στην Καλλιθέα Ηρακλείου. Τα ιδρυτικά της μέλη, Νικόλας Λουκάκης, Κωνσταντίνος Σταυρακάκης και ο παγκοσμίως αναγνωρισμένος Νορβηγός ζυθοποιός Kjetil Jikiun έκοψαν την κίτρινη κορδέλα με ένα μαυρομάνικο Κρητικό μαχαίρι, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή για την Κρητική μικροζυθοποιία, παρουσία κλειστού κύκλου συνεργατών, αντιπροσώπων, ζυθόφιλων, εκπροσώπων των media και φίλων ζυθοποιών από την εγχώρια και την παγκόσμια σκηνή της craft μπύρας.

Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, οι καλεσμένοι γεύτηκαν δεκάδες ετικέτες μπύρας της Κρητικής μικροζυθοποιίας συνοδεία αυθεντικών Κρητικών γεύσεων υπό τους ήχους της ηλεκτρισμένης λύρας του Γιάννη Καπετανάκη, αφήνοντας τις ευχές τους στις δεξαμενές ζύμωσης, από όπου και δοκίμασαν ολόφρεσκη μπύρα πριν την εμφιάλωση της.




Στο πλαίσιο της εκδήλωσης παρουσιάστηκε επίσης μια ακόμη ετικέτα μπύρας, που έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των περίπου 35 ετικετών που μας έχει ήδη χαρίσει η Σόλο, φέροντας το όνομα « Μαυρομάνικο». Συμβολίζοντας την ψυχή του Κρητικού, εξού και φέροντας ειδικό βάρος ως δώρο φιλίας και βαθιάς εκτίμησης, το «Μαυρομάνικο» είναι μια μαύρη μπύρα με καβουρδισμένες νότες εξωτικού καφέ και μαύρης σοκολάτας η οποία φιλοτεχνήθηκε ως συμβολικό δώρο προς τους καλεσμένους της βραδιάς, βασισμένη σε μια συνταγή που η Σόλο εμπνεύστηκε σε συνεργασία με το CROP Roastery – Brewery.