Οκτωβρίου 2017
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η Boston Brewing Company κυκλοφόρησε το 10ο τρύγο της μπύρας Utopias - μία από τις ακριβότερες μπύρες παγκοσμίως με 199 δολάρια το μπουκάλι.
Η Utopias, πρώτη κυκλοφορία της οποίας ήταν το 2002, είναι μια ξεχωριστή μπύρα που κυκλοφορεί κάθε δύο χρόνια και το 2017 φτιάχτηκε κυρίως από τρεις ποικιλίες ευγενών λυκίσκων. Spalt Spalter, Hallertau Mittelfrueh και Tettnang, μέσω μιας περίπλοκης διαδικασίας ωρίμανσης και ανάμειξης. Μετά την παρασκευή της φρέσκιας μπύρας, μια μερίδα παλαιώνεται σε επιλεγμένα, χειροποίητα βαρέλια burbon από το Buffalo Trace Distillery μέχρι και ένα χρόνο, ενώ το υπόλοιπο παλαιώνεται σε μια ποικιλία βαρελιών όπως Bourbon, το White Carcavelos, Ruby Port και, για πρώτη φορά, βαρέλια Aquavit - σκανδιναβικό απόσταγμα.

Καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους, οι ζυθοποιοί μετακινούσαν την μπύρα από ένα βαρέλι σε άλλο, για να μεταδίδει συνεχώς πολύπλοκες γεύσεις από τα βαρέλια στο ζύθο. Το τελικό προϊόν δημιουργείται με την ανάμειξη αυτής της φρέσκιας μπύρας με παλιότερες μπύρες που ωρίμασαν σε βαρέλι, συμπεριλαμβανομένης μιας 24χρονης Triple Bock και της 17χρονης Millennium, καθώς και προηγούμενων Utopias και μια ποικιλία ζύθων ωριμασμένων σε βαρέλι.

Το φετινό τελικό μείγμα περιελάμβανε ένα μέρος της Kosmic Mother Funk, μιας μοναδικής βελγικής μπύρας που ζυμώνει για δύο χρόνια σε Ουγγρική βελανιδιά για να προσθέσει σκούρα φρούτα και ελαφρές νότες τάρτας. Μετά την απόφαση του μίγματος, η παρασκευή Utopias ολοκληρώνεται τελικά σε βαρέλια Moscat. Με 28% abv είναι "που θυμίζει πλούσιο vintage port, παλιό κονιάκ ή καλό Sherry με νότες σκούρων φρούτων, απαλή γλυκύτητα και βαθιά πλούσια απαλότητα βύνης", αλλά απαγορεύεται σε 11 πολιτείες των ΗΠΑ. Μόνο 13.000 μπουκάλια ουτοπίας έχουν παραχθεί για το 2017, με τιμή $ 199 η κάθε μία.

"Η αρχική ιδέα μου για τις Utopias ήταν να σπρώξω τα όρια της βιοτεχνικής μπύρας με την παρασκευή μιας ακραίας μπύρας που δεν θα έμοιαζε με τίποτα άλλο μπορεί να είχε συλλάβει οποιοσδήποτε ζυθοποιός", δήλωσε ο ιδρυτής και ζυθοποιός Jim Koch. "Συνεχίσαμε να τεντώσουμε τα όρια στη ζυθοποιία με την κυκλοφορία του δέκατου τρύγου μας και είμαι περήφανος να παρουσιάσω στους καταναλωτές μπύρας αυτή την ακανθώδη ακραία μπύρα που αξίζει το όνομα της ουτοπίας". Κάθε παρτίδα πωλείται σε κεραμικό μπουκάλι που μοιάζει με χάλκινο άμβυκα απόσταξης.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Αν πριν από μερικά χρόνια, ισχυριζόταν κάποιος ότι αγοράζοντας ένα μπουκάλι μπύρα θα μπορούσε μέσω μιας διαδραστικής ανταλλαγής πληροφοριών να αποκτήσει γνώσεις σχετικά με την προέλευση και τις συνθήκες ζυθοποίησης, τότε μάλλον θα φάνταζε σαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Εν έτει 2017, όμως, όχι μόνο είναι εφικτό, αλλά επιπρόσθετα ο αγοραστής μπορεί να εκφράσει και τη γνώμη του για μια σειρά θεμάτων, που αφορούν το προϊόν που καταναλώνει, όπως η γεύση κ.ά.

Τα παραπάνω γίνονται πλέον εφικτά μέσω ενός έργου με την ονομασία TagItSmart, για το οποίο συνεργάστηκαν το Φινλανδικό Κέντρο Ερευνών VTT και η εταιρεία τεχνολογίας UpCode. Το TagItSmart θα παρουσιαστεί αναλυτικά για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Συνέδριο Έξυπνης Συσκευασίας AIPIA, που θα πραγματοποιηθεί από τις 2 έως τις 3 Νοεμβρίου στο Άμστερνταμ.

Διαδραστική πληροφόρηση
H Maria Smolander, υπεύθυνη του τμήματος ερευνών του VTT, επισημαίνει πως «οι καταναλωτές πλέον θα είναι σε θέση αγοράζοντας την ψηφιακή μπύρα να έχουν πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με όλα τα στάδια της παραγωγής του προϊόντος».

Ένα σύστημα με αισθητήρες, που θα εφαρμόζεται στην ετικέτα του μπουκαλιού, θα δίνει πληροφορίες σχετικά με το αν το περιεχόμενο είναι κατάλληλο προς κατανάλωση, τον ζυθοποιό και τις συνθήκες ζυθοποίησής του. Επίσης, θα παρέχει πληροφορίες για το πώς μπορεί να επεκταθεί η διάρκεια ζωής του προϊόντος, αλλά και να προσφέρει αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ του καταναλωτή και του κατασκευαστή. Η επικοινωνία θα επιτυγχάνεται μέσω ειδικής εφαρμογής που θα τρέχει σε smartphones, tablets, και ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Πιλοτική εφαρμογή
Το TagItSmart, που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη του 2018 και εν συνεχεία να βγει στο εμπόριο, προς το παρόν βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο, ενώ έχει εφαρμοστεί στις ετικέτες του φινλανδικού ζυθοποιείου Rock Beer της πόλης Vaasa.

Όπως λένε οι ιδιοκτήτες του ζυθοποιείου, «είναι το πρώτο προϊόν συσκευασίας τέτοιου τύπου που δοκιμάζουν, ενώ αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι πως τους φέρνει σε άμεση επαφή με τις απόψεις και τις προτιμήσεις των καταναλωτών σχετικά με την μπύρα που παράγουν».

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing
Ακολουθώντας την παράδοση των τελευταίων τριών ετών έτσι και φέτος με ιδιαίτερη χαρά και ανυπομονησία επισκέφτηκα την έκθεση. Σε προηγούμενα άρθρα είχα παρουσιάσει σε γενικές γραμμές το τι θα ακολουθούσε στην 4η κατά σειρά craft expo αλλά η εμπειρία δια ζώσης ήταν το κάτι άλλο! Στον ίδιο με πέρσι χώρο, που για τις αυξημένες ανάγκες επεκτάθηκε, μπορούσαμε να απολαύσουμε κάθε λογής επιθυμία των beer lover. Εκτός από τα εκλεκτά εδέσματα που υπήρχαν μπορούσες να βελτιώσεις την γκαρνταρόμπα σου αλλά και το look σου στις ανάλογες υπηρεσίες του χώρου.

Πάμε όμως στο κύριο και σημαντικότερο μέρος της εκδήλωσης που δεν ήταν άλλο από την παράθεση μπύρας. Στην είσοδο, ξεκινώντας ανάποδα, να αναφέρουμε ότι φεύγοντας οι επισκέπτες είχαν την δυνατότητα να αγοράσουν σχεδόν όποια μπύρα τους κέντρισε το ενδιαφέρον κατά την διάρκεια του οδοιπορικού τους. Πρώτα περίπτερα ήταν αυτά της ενημέρωσης και πιο συγκεκριμένα το νέο περιοδικό μπύρας Beer & Brunch που κυκλοφορεί ακόμα μαζί με την εφημερίδα Agronews. Απέναντι ο νεοσύστατος Πανελλήνιος Σύλλογος Φίλων Ζύθου και δίπλα το ιστορικό Beercatalog. Συνεχίζοντας είχαμε αντικριστά την Ροδίτικη ΒΑΠ και την Νήσος με την νέα ετικέτα ''Θολή'' μια keller με πραγματικά θολή εμφάνιση και κιτρινοπορτοκαλί χρώμα. Διέκρινες το χαρακτηριστικό βυνώδες στοιχείο που γεύεσαι σε όλες τις μπύρες της Κυκλαδίτικης μικροζυθοποιίας. Διαδοχικά είχαμε την Αθηναϊκή Ζυθοποιία με την παρουσία της μπύρας ''Μάμος'' να αποσπά τους επισκέπτες καθώς η περιορισμένη, μέχρι στιγμής, διανομή της στον νομό Αχαΐας είχε στερήσει στους περισσότερους την δοκιμή της. Ένας από αυτούς ήμουν και εγώ και δεν έχασα ευκαιρία να δοκιμάσω αυτή την κατά τα άλλα ιστορική μπύρα lager. Δεν με απογοήτευσε, δεν με εντυπωσίασε. Δίπλα στα taps του Αθηνέο παρουσιάστηκε η νέα βρασιά ''5 Hops''. Αμέλησα να την δοκιμάσω. Αντίκρυ η Noctua με τις 2 κλασσικές μπύρες της αλλά και την ''Anniversary IPA'' που ακολουθεί την καλή πορεία της Αθηναϊκής μικροζυθοποιίας. Δίπλα η Septem να αναδιπλώνει με υπερηφάνεια το portfolio της και την νέα, που όπως διαφαίνεται, επιτυχία την barleywine ''Dilemma'' που πραγματικά με εντυπωσίασε. Βαθύ κεχριμπαρένιο χρώμα και μια γλύκα σε μύτη και στόμα να σε καθηλώνουν από την πρώτη γουλιά. Την αναμένω και την προτείνω ανεπιφύλακτα. 

Στο επόμενο σαλόνι αριστερά συναντούσες 2 απο τα πιο τουριστικά μας νησιά την Μύκονο και την Σαντορίνη με τις μικροζυθοποιίες τους Mykonos Brewing Company και Santorini Brewery Company αντίστοιχα. Στα τρελά γαϊδουράκια δεν θα αναφερθούμε διότι το οπλοστάσιο τους παρέμεινε σταθερό αλλά όπως πάντα εντυπωσιακό. Στα της Μυκόνου τώρα που είναι και νεοσύστατη να πούμε ότι με το δυναμικό marketing της έχει ταράξει τους ζυθόφιλους. Εκτός απο τις 2 εμπορικές μπύρες της μας έφερε μια ''Belgian Ale'' και ένα συνονθύλευμα απο ζύθο και οίνο καθώς παρουσίασε 2 ''Βελγίδες'' μες στον μούστο, μια με Αγιορείτικο και μια με Chardonnay. Να τονίσω ότι εκατέρωθεν ήταν ενδιαφέρουσες όπως μην αμελήσω να αναφέρω και μια ''DryHopped'' που δυστυχώς δεν πρόλαβα να δοκιμάσω. Πίσω μου η Μικροζυθοποιία Έλιξη που εκτός των κλασσικών πλέον ετικετών της μας ''βομβάρδισε'' με την πρώτη επίσημη ελληνική triple, την ''Marea Triple'' που ήταν εξαίρετη. Γλυκύτητα στο άρωμα και την γεύση με σπιρτόζικο αλκοόλ και εμφάνιση που αρμόζει στο στυλ. Μαζί με την προαναφερθείσα είχες την ευκαιρία να δοκιμάσεις και την νέα ''Delphi Dark Ale'' που για μένα ίσως να ήθελα περισσότερο σώμα. Καβουρντισμένο άρωμα και μακρά πικρή επίγευση. Απέναντι ήταν η αρμάδα της Deals που προσέφερε την δυνατότητα δοκιμής σε μπύρες, κολοσσούς, εισαγωγής αλλά και την Μικροζυθοποιία Siris των Σερρών που κατέβασε την βασική 5άδα της. Άλλωστε ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει, λένε. Δίπλα η Λακωνική Μικροζυθοποιία του Γυθείου με τις 2 γνωστές Σπαρτιατικές μπύρες. Κολλητά είχαμε την Ηλειακή Μικροζυθοποιία που εμπλούτισε το οπλοστάσιο της με μια χαλαρή και ψιλοκοινότυπη lager την ''Ήλιδα'' αλλά και την πολλά υποσχόμενη ''Olympica Magna Porter'' που δοκίμασα και μου άφησε θετικές εντυπώσεις. Εκεί μαζί ήταν και η ''Μπύρα του Περιστερίου'' που ακολουθεί την πεπατημένη στις ελληνικές lager. Κλασσική γεύση, σίγουρα αρεστή για πολλούς.
Στην αντίπερα όχθη βρισκόταν η Ολλανδική ζυθοποιία Bronckhorster με πραγματικά εκπληκτικές μπύρες. Είχα μια σύντομη και ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον αρχιζυθοποιό. Το ιδιαίτερο ήταν ότι όλες οι μπύρες τους ''έπαιζαν'' σε αλκοόλ κοντά στο 10% λόγο του κρύου, όπως μου είπε! Δίπλα η Κρητική Ζυθοποιία με νέες προσθήκες και πιο συγκεκριμένη την ''Χάρμα Weiss'' στα 4.8% αρκετά ελαφριά και δροσιστική μια ''Χάρμα Belgian Light Ale'' στο 5.5% επίσης χαλαρή και ένα ''White Barleywine'' στο 9%, μια μπύρα σαμπάνια θα τολμήσω να πω. Τέλος το ''Grapes & Barley'' αποτέλεσε μια μίξη απο γλεύκος, λυκίσκους και μαλαγουζία απο γειτονικό αμπελώνα. Δίπλα η εισαγωγική Μασοκώστας με διάφορες μπύρες εισαγωγής αλλά και ένα ελληνικό combo με Κερκυραική Μικροζυθοποιία, Πατραική Μικροζυθοποιία, Μικροζυθοποιία Χίου και την Ροδίτικη Magnus να προσφέρει γεύσεις απο όλη την χώρα μας. Κλείνοντας αυτό το χώρο στην τέρμα αριστερά γωνία υπήρχαν 2 πολύ δυνατά beer spot. Το ένα της Cava di Patsi που και φέτος εντυπωσίασε με τις μπύρες εισαγωγής αλλά και την υποστήριξη στα ελληνικά μικροζυθοποιία και τους gypsy brewers. Είχαμε νέα ''Dark Crops Stout'', δίπλα νέα ''Flaros IPA'' και ''Uncle's Tales DIPA'' απο Strange Brew. Όλες ήταν εξαιρετικές και θα τις ξαναπιώ. Ακριβώς δεξιά βρίσκαμε την Κρητική Σόλο που για ακόμα μια φορά εξέπληξε με 6 πειραματικά taps που τροφοδοτούσαν τους μπυρόφιλους με εκλεκτές ποικιλίες. Απόλαυσα μια ''Imperial Wit'', πολύ έξυπνο και πολύ καλό εγχείρημα. Ακόμα μια ''Dubbel'' και μια ''Tripel'' με δυναμικό χαρακτήρα, μια φοβερή ''Belgian Stout'', μια ''Belgian IPA'' και τέλος μια ''Dark Saison''. Μπορείτε να επισκεφτείτε την σελίδα της μικροζυθοποιίας και να ψηφίσετε τις 6 μπύρες ώστε να λάβουν ένα αξιόπιστο feedback για τις μελλοντικές δημιουργίες τους. Πάντως είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι με όποιο στυλ και να πιαστούν στην Σόλο το απογειώνουν σε αλκοόλ και γεύση.

Στον τελευταίο χώρο εκτός απο την αίθουσα των πολύ ενδιαφέρον σεμιναρίων που έλαβαν χώρα δεξιά υπήρχε το ΤΕΙ Αθήνας με το δημιουργικό τμήμα Οινολογίας που παρουσίασε 3 ''σχολικές'' να το πω, μπύρες. Πολύ ευχάριστες και ιδιαίτερες γεύσεις. Μπράβο στους πιθανούς αυριανούς ζυθοποιούς. Αμέσως μετά ο ΣΕΖΕ που για 3η συνεχή χρονιά κερνούσε σπιτικά αριστουργήματα των μελών του. Εκεί ήμουν και εγώ με κάποια μπουκάλια Tropical Stout απο τον καλοκαιρινό διαγωνισμό που ορισμένοι πρόλαβαν να δοκιμάσουν. Στην άλλη μεριά του hall υπήρχαν 2 νέες μικροζυθοποιίες, αυτή της Ζακύνθου, η Levante Brewing Company με 4 μπύρες που ακολουθούν κλασσικές γερμανικές συνταγές και η Asylum Brewing Co. του γνωστού Πολ Εμμανουηλίδη με την επική ''Asylum Saison''. Φυσικά ήταν και το κατάστημα του, Beer & Deli.

Σαν επίλογο σε αυτή την μοναδική και άρτια οργανωμένη έκθεση αξίζει να αναφέρουμε ότι χρόνο με το χρόνο εκτός του ότι εδραιώνεται δυναμικά στις καρδιές του καταναλωτικού κοινού, καταβάλει σοβαρές προσπάθειες να κρατά το ενδιαφέρον συνεχή και αμείωτο. Είδαμε χαρακτηριστικά τις φετινές πολύπλευρες καινοτομίες. Μέχρι του χρόνου λοιπόν αναμένουμε για να δούμε τι καινούργιο θα μας επιφυλάσσει η Ζυθογνωσία 2018.


Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Έχουμε δει πολλές μπύρες εκεί έξω να φτιάχνονται από διάφορα περίεργα, όπως με ζυμομύκητες από… μούσι ή ανθρώπινα ούρα. Βάλτε στη λίστα άλλη μία, η οποία παρασκευάζεται από… τοστ. Η Toast Ale είναι μια μπύρα που παρασκευάζεται από ανακυκλωμένο ψωμί και παρ’ όλο που τόσο η μπύρα όσο και το ψωμί φτιάχνονται παραδοσιακά με μαγιά και δημητριακά, η Toast Ale παίρνει αυτές τις ομοιότητες και τις πάει ένα σκαλί παρακάτω.

Παρασκευάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο και έχει σχέδια να επεκταθεί και στις Ηνωμένες Πολιτείες, με μια αμερικάνικη Pale Ale που να συνδυάζει ψίχουλα ψωμιού που σε άλλες συνθήκες θα κατέληγαν στα σκουπίδια, με βύνη κριθαριού, βρώμη, μαγιά, λυκίσκο Chinook και Bramling Cross και νερό.

Οι υδατάνθρακες διασπώνται σε σάκχαρα, τα οποία μετατρέπονται σε αλκοόλ από την περιεκτικότητα σε μαγιά. Στην Toast Ale περιγράφουν, μάλιστα, τη μοναδική γεύση της μπύρας ως «καραμελένιες νότες που εξισορροπούν τα εσπεριδοειδή και τον πικρό λυκίσκο». Όπως καταλαβαίνετε, όμως, δεν πρόκειται απλώς για μια ακόμη καινοτόμα μπύρα, αλλά για έναν ακόμη τρόπο να ευεργετηθεί ο πλανήτης, με... ένα ψωμί τη φορά. Σύμφωνα, μάλιστα, με εκστρατεία της ΙndieGoGo, κάθε τέτοια μπύρα που θα αγοραστεί, θα βοηθήσει στην επίτευξη του στόχου, να αξιοποιηθούν δηλαδή 100 τόνοι ψωμιού σε 3 χρόνια.


source


Την πρώτη στον κόσμο μπύρα από τις πιπεριές «Padrón» (προϊόν ΠΟΠ) που καλλιεργούνται στην περιοχή Herbón της Ισπανίας, έφτιαξε η ισπανική ζυθοποιία Estrella Galicia. Πρόκειται για την πρώτη της σειράς και η ετικέτα της φέρει την ονομασία «Fabrica de Cervezas». Η μπύρα από αυτές τις πιπεριές, όπως και οι άλλες που θα ακολουθήσουν, θα είναι περιορισμένης κυκλοφορίας και θα είναι διαθέσιμη σε μισόλιτρα μπουκάλια αλλά και βαρέλια σε όλη την Ισπανία, σε επιλεγμένα σημεία πώλησης.

Για την αρχική παραγωγή 10.000-15.000 λίτρων χρησιμοποιήθηκαν ολόκληρες και φρέσκες πιπεριές (περίπου 300 κιλά). Το αποτέλεσμα ήταν μια μπύρα με πορτοκαλί χρώμα και χάλκινες αντανακλάσεις, χρωματισμένο αφρό, έντονο άρωμα και περιεκτικότητα σε αλκοόλη 6,2%.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Στις 17 Οκτωβρίου του 1814, συνέβη κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο στο κεντρικό Λονδίνο. Το κακό είναι πως είχε και τραγική κατάληξη. Έχει μείνει γνωστό ως «η ζυθοπλημμύρα του Λονδίνου» ή στα αγγλικά «London Beer Flood». Κοντά στο West End, στο δυτικό μέρος του κεντρικού Λονδίνου, υπήρχε από το 1764 η έδρα της ζυθοποιίας Meux. Παρήγαγε μαύρη μπύρα κατά κύριο λόγο, με το εργοστάσιο να «θρέφει» πολλούς κατοίκους της περιοχής.

Στις 6 το απόγευμα εκείνης της μέρας, μια ξύλινη δεξαμενή ύψους 6 μέτρων, που περιείχε 600 τόνους μπύρας έσπασε και έφερε αλυσιδωτή έκρηξη και άλλων δεξαμενών. Η δεξαμενή ήταν παλιά και η ζημιά δεν ήταν και τόσο απίθανο να συμβεί. Το κύμα... μπύρας έσπασε την πόρτα του εργοστασίου και περίπου 1.500 τόνοι μπύρας ξεχύθηκαν στους γύρω δρόμους.

Η ζυθοπλημμύρα παρέσυρε δυο σπίτια και γκρέμισε τον τοίχο μιας παμπ, στου οποίου τα συντρίμμια εγκλωβίστηκε μια 14χρονη σερβιτόρα. Υπόγεια και ισόγεια σπιτιών πλημμύρισαν. Κάποιοι, βέβαια, βγήκαν με κουβάδες στον δρόμο για να μαζέψουν την μπύρα, ώστε να μην πάει χαμένη! Κι ενώ κάποιοι το θεώρησαν δώρο, για κάποιους άλλους ήταν εφιάλτης. Εννέα άνθρωποι έχασαν την ζωή τους με αυτόν τον παράλογο και ασυνήθιστο τρόπο, αναμεσά τους και η 14χρονη σερβιτόρα της παμπ, Έλινορ Κούπερ.

Κάποιοι συγγενείς των θυμάτων θέλοντας να επωφεληθούν από το συμβάν, έβγαλαν τις σωρούς των θυμάτων σε κοινή θέα, ζητώντας από τους περαστικούς (ήρθαν άνθρωποι απ΄ όλο το Λονδίνο) να πληρώσουν εισιτήριο. Η αστυνομία επενέβη και η κηδεία επισπεύστηκε για την επόμενη μέρα.

Οι υπεύθυνοι οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη. Ωστόσο αθωώθηκαν γιατί το περιστατικό θεωρήθηκε «ανωτέρας βίας» και οι θάνατοι τυχαίο γεγονός. Η οικονομική κατάσταση του εργοστασίου όμως ήταν δεινή. Οι προπληρωμένοι φόροι για την μπύρα αναστέναξαν τους ιδιοκτήτες που τελικά κατάφεραν να πάρουν αποζημίωση (!) προσφεύγοντας στο βρετανικό Κοινοβούλιο. Έτσι το εργοστάσιο λειτούργησε για σχεδόν 150 χρόνια ακόμα!


source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Πριν από ο,τιδήποτε άλλο και για να µπούµε στο κλίµα της χώρας αυτής µε τις τεράστιες αντιθέσεις, έχει ενδιαφέρον να πούµε ότι στην Ισλανδία σήµερα υπάρχει κρατικό µονοπώλιο στο αλκοόλ, που σηµαίνει πως ό,τι έχει πάνω από 2,25% vol πρέπει να πωλείται σε κρατικές κάβες ή τα λεγόµενα Vinbudin. Επίσης, όσο κι αν ακούγεται εξωφρενικό, στη χώρα υπήρχε ποτοαπαγόρευση από το 1915 ως και το... 1989. Μάλιστα η 1η Μαρτίου, ηµεροµηνία κατά την οποία τέθηκε σε ισχύ η νοµιµοποίηση της µπύρας την οποία ψήφισε το Κοινοβούλιο το 1988, εορτάζεται ως η Ηµέρα της Μπύρας ή Bjórdagurinn, κάτι σαν εθνική γιορτή. 

Βέβαια πρέπει να οµολογήσω ότι όσο κυνηγούσα -τελικά ανεπιτυχώς αλλά αυτό είναι µια άλλη συζήτηση- το Βόρειο Σέλας και «όργωνα» φαράγγια, καταρράκτες και παγετώνες, η µοναδική επιλογή µου ήταν η µπύρα Gull (προφέρεται «γκουτλ»). Ο λόγος είναι πολύ απλός και είναι η τιµή. Για όποιον δεν το γνωρίζει, το κόστος ζωής στην Ισλανδία είναι ισοπεδωτικό, τόσο που µε έκανε να νοσταλγήσω τη Νορβηγία! Πρόκειται για µια απλή και βασανιστικά αδιάφορη lager, που βρίσκεται παντού όµως µε τιµή που κυµαίνεται στα 3-3,50 ευρώ το κουτί των 500ml. Φυσικά µπορείς να βρεις στα ράφια και κάποιες µπύρες από craft µικροζυθοποιεία, η ανάγκη να φας κάτι όµως σε αποτρέπει από το να προσφέρεις στον εαυτό σου τέτοιες µικρές χαρές. 

Την τελευταία µέρα της παραµονής µου στην Ισλανδία και σε όλο τον ελεύθερο χρόνο που είχα στο Reykjavik, προσπάθησα να δοκιµάσω όσες περισσότερες µπύρες µπορούσα, αποφασισµένος να µην αφήσω το κόστος να µε εµποδίσει. Πήγα λοιπόν σε τέσσερις µπυραρίες, αφήνοντας έξω τα Skúli Craftsbar (Fógetagardur, Adalstraeti 9) και Kaldi Bar (Laugavegur 20b) για να έχω µια (ακόµα) δικαιολογία να επιστρέψω.


Bryggjan Brugghús
Το µαγαζί βρίσκεται στο παλιό λιµάνι και ξεκίνησε τέλη Οκτωβρίου του 2015. Έχει 8 taps όπου φιλοξενεί συνήθως 3-4 δικές τους µπύρες και οι υπόλοιπες είναι από άλλα ζυθοποιεία της Ισλανδίας. Κάνουν γευσιγνωσίες µε 3 ή 6 µπύρες (σε ποτήρια των 160ml), µε κόστος 1.800 ISK (15 ευρώ) και 3.600 ISK (29 ευρώ) αντίστοιχα. Το ζυθοβραστήριο που έχουν είναι 10hl και βράζουν συνήθως µία φορά την εβδοµάδα. Το µαγαζί είναι αρκετά µεγάλο, χωρίζεται σε τρεις αίθουσες και ίσως µπορεί να χωρέσει 200 άτοµα καθιστούς.

Lslenskin Barinn
Το bar αυτό όπως προκύπτει και από το όνοµά του, έχει µόνο τοπικά προϊόντα. ∆έκα µπύρες σε βαρέλια µαζί µε πολλά αποστάγµατα και φαγητό όπου ξεχωρίζουν τα «hot dogs» µε αστακό, αρνί και καπνιστό σολοµό! Εδώ θα βρείτε flight µε τρεις µπύρες (ποτήρια 200ml) µε 1.500 ISK (12 ευρώ). 

Mikkeller & Friends Reykjavik 
Ο διασηµότερος gypsy brewer διάλεξε ένα από τα παλαιότερα κτίρια, στην παλαιότερη γειτονιά, της βορειότερης πρωτεύουσας του πλανήτη, για να φτιάξει ένα ακόµα bar. Εδώ µπορείτε να βρείτε 20 µπύρες σε βαρέλια, σε ποτήρια των 200ml/400ml, ενώ η τύχη ήταν µε το µέρος µας, µιας και συνήθως δεν έχουν ισλανδικές µπύρες on tap. 

Micro Bar 
Το bar ξεκίνησε το 2011, έχει 14 βαρέλια από τα οποία τα 12 είναι ισλανδικά. Τα υπόλοιπα δύο εκείνη την ηµέρα είχαν µπύρες από έναν Ισλανδό (φίλο του ιδιοκτήτη) που ζυθοποιεί στη Γροιλανδία µε όνοµα Qajaq. Το tasting πέντε µπυρών σε ποτήρια 180ml κοστίζει 3.000 ISK (24 ευρώ) και των 10 µπυρών 5.000 ISK (40 ευρώ).

Skál... για µια βιοµηχανία ζύθου που στήνεται από την αρχή
Τι µου έµεινε λοιπόν από αυτό το ταξίδι; Οι Ισλανδοί ξεκινούν τώρα τα πρώτα τους βήµατα και αυτό φαίνεται από τα παιδικά τους λάθη στις Lager (που για κάποιο λόγο δεν µπορούν να πετύχουν, αν και τις προτιµούν ως καταναλωτές) έως τις επιλογές τους στα υπόλοιπα είδη. Ακολουθούν το σκανδιναβικό µοντέλο όµως, το οποίο σηµαίνει ότι είναι σε πολύ καλό δρόµο, µιας και υπήρχαν κάποιες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες µπύρες. Ήταν πολύ ενηµερωτικό και αναζωογονητικό να βλέπεις µια βιοµηχανία να στήνεται από την αρχή. Οι Ισλανδοί microbrewers κάνουν την τίµια προσπάθειά τους και αυτό που οφείλουµε να κάνουµε είναι να υψώσουµε το ποτήρι µας (ή το κέρατο για πιο Viking feeling) και να φωνάξουµε Skál!

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

«Κάθισε» ο αφρός στην ελληνική αγορά μπύρας, η οποία εξακολουθεί να καταγράφει απώλειες εξαιτίας κυρίως της αύξησης κατά 100% του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο.
Όπως έκανε γνωστό πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας, κ. Ζωούλλης Μηνάς, οι πωλήσεις μπύρας στην εγχώρια αγορά υποχώρησαν κατά 10% στο α’ εξάμηνο του 2017, καθώς οι φόροι στον κλάδο εμφανίζονται αυξημένοι σε ποσοστό 90%, γεγονός που οδήγησε σε κατά 15% ακριβότερη μπύρα. Ενδεικτικά ανέφερε ότι στην Ισπανία οι φόροι στην μπύρα αντιστοιχούν σε 10 ευρώ/100 λίτρα και στην Ελλάδα σε 62 ευρώ/100 λίτρα. Η αρνητική αυτή επίδοση έρχεται σε συνέχεια των προηγούμενων πτωτικών ετών, δεδομένου ότι το διάστημα 2010-2016 η συνολική πτώση στην αγορά άγγιξε το 20% κι ενώ ο ΕΦΚ έβαινε συνεχώς μειούμενος. Σημειώνεται ότι οι συνολικές πωλήσεις μπύρας στην Ελλάδα κινούνται λίγο πάνω από τα 490 εκατ. ευρώ.

Εκπρόσωποι του κλάδου τονίζουν ότι αν δεν μειωθεί ο εν λόγω φόρος, πολλές επιχειρήσεις -και κατά συνέπεια και θέσεις εργασίας- μπαίνουν σε κίνδυνο. Έχουν επισημάνει επανειλημμένως ότι αν δεν μειωθεί ο εν λόγω φόρος, πολλές επιχειρήσεις και κατά συνέπεια και θέσεις εργασίας μπαίνουν σε κίνδυνο. Άλλωστε, η χώρα μας έχει τον τέταρτο υψηλότερο ΕΦΚ μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά τη Φινλανδία, τη Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ η μέση ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση είναι από τις χαμηλότερες στην Ε.Ε. με μόλις 35 λίτρα όταν προ κρίσης άγγιζε τα 44 λίτρα. Επιπλέον, τα έσοδα από τον ΕΦΚ στην μπύρα για το 2016, σύμφωνα με πληροφορίες, εκτιμώνται γύρω στα 160 εκατ. ευρώ, μειωμένα σε σχέση με τα 200 εκατ. ευρώ που προσδοκούσε ότι θα λάβει η κυβέρνηση, εξαιτίας της πτώσης της κατανάλωσης και κατά συνέπεια και του μειωμένου ΦΠΑ.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Ένωσης Ζυθοποιών, ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης το 2010 ανερχόταν στα 116,77 εκατ. ευρώ, το 2011 έπεσε στα 115,45 εκατ. ευρώ, το 2012 στα 110,24 εκατ. ευρώ, το 2013 «ανέβηκε» στα 112,96 εκατ. ευρώ, το 2014 παρουσίασε εκ νέου πτώση στα 107,44 εκατ. ευρώ, το 2015 περιορίστηκε στα 105,85 εκατ. ευρώ για να καταγράψει το 2016 ραγδαία άνοδο στα 160 εκατ. ευρώ. Συνολικά πάντως τα φορολογικά έσοδα από τον κλάδο άγγιξαν τα 640 εκατ. ευρώ πέρυσι, ενώ η συνεισφορά της ζυθοποιίας στα φορολογικά έσοδα κατά τη διάρκεια της κρίσης (2010-2016) ήταν 1,9 δισ. ευρώ.

Στο μεταξύ, πτωτικά κινείται και η παραγωγή, καθώς από 4.092.000 εκατόλιτρα το 2010 και το 2011 έπεσε στα 3.945.000 εκατόλιτρα το 2012, στα 3.916.000 εκατόλιτρα το 2013, στα 3.845.000 εκατόλιτρα το 2014 και προσγειώθηκε στα 3.825.000 εκατόλιτρα το 2015. Από αυτά, τα 432.000 εκατόλιτρα εξάγονται και αντιστοιχούν σε τζίρο λίγο μεγαλύτερο από τα 25 εκατ. ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 90% της μπύρας που καταναλώνεται στην Ελλάδα παράγεται σε εργοστάσια που λειτουργούν στη χώρα μας. Το 10% προέρχεται από τα μικροζυθοποιεία, τα οποία παράγουν συνολικά 450.000 εκατόλιτρα. Μάλιστα, οι υπέρογκοι φόροι ενδέχεται να βάλουν φρένο στα επενδυτικά σχέδια των εταιριών του κλάδου.


Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Solo Gose (Θάλασσα)
Εξαφανισμένη καιρό από τα ποτήρια των εραστών του υπέροχου πολιτισμού της μπύρας, η Gose είναι μία γερμανικής καταγωγής μπύρα που διακρίνεται για τον ξινό, δροσιστικό της χαρακτήρα, τη λιγάλμυρή αίσθηση από Σφακιανό αλάτι (ανθό της θάλασσας) και το μεθυστικό άρωμα του κολίανδρου. Σίγουρα μια πολύ διαφορετική μπύρα ! Απολαύστε τη με την ησυχία σας!

Solo Πρωταγωνιστής 
Mια μπύρα πραγματικά πολύ ιδιαίτερη. Πρόκειται για το τελευταίο (όχι το κύκνειο) μέρος μιας ιδέας που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2006, εξελισσόμενη μέχρι σήμερα βήμα προς βήμα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια σειρά από μπύρες, που ζυθοποιούνται μία φόρα και δεν πρόκειται να ξαναδημιουργηθούν. Η συγκεκριμένη μπύρα εμφιαλώθηκε μόλις σε 6000 αριθμημένες φιάλες των 0,5L. Aφήστε τη να ωριμάσει και μοιραστείτε κάθε φιάλη με τουλάχιστον άλλα τέσσερα άτομα σερβίροντας σε μεγάλα ποτήρια. Απολαύστε τη μπροστά από το τζάκι, μια κρύα μέρα του χειμώνα, Συνιστώμενη θερμοκρασία σερβιρίσματος 14 ° C.

Solo Φωθιά
Μια πικάντικη, όλο καμπύλες και ζέση, μελαχρινή Porter με καπνιστό τσίλι από την επαρχεία Guizhou της Κίνας που ζυθοποιήσαμε σε συνεργασία με την Κινέζικη Wuhan No.18 brewing.

Solo Μεσόγειος
Πρόκειται για μια παραλλαγή της διάσημης Tioa Dong Who IPA που ζυθοποιήσαμε σε συνεργασία με την κινέζικη ζυθοποιία «Wuhan No.18 Brewing» προσθέτοντας χυμό μεσογειακών κερασιών και κινέζικο τσάι Pu Er στην αυθεντική συνταγή της. Μια φρουτώδης IPA που ακούει στο όνομα Μεσόγειος … συνδυάζοντας το Μεσογειακό ταμπεραμέντο με το αρχέγονο πνεύμα της Κίνας.

Solo Μποέμισσα
Mια μπύρα που ακούει στο όνομα »Μποέμισσα» δεν θα μπορούσε παρά να είναι εναλλακτική, αντισυμβατική και αρτίστα. Παρφουμαρισμένη με διακριτικά αρώματα λυκίσκων chinook, η πρώτη καθαρόαιμη Lager της Σόλο έρχεται να μας γοητεύσει επιστρατεύοντας το ευωδιαστό, ανάλαφρο σώμα της και τη χαρισματική της δημιουργικότητα, όντας ίσως η πρώτη μπύρα που σε καλεί να δώσεις χρώμα στην ετικέτα της. Aπολαύστε την, βάλτε την προσωπική σας πινελιά στη φιάλη της και κρατήστε την για να θυμάστε πως κάποτε πέρασε από το ποτήρι σας…

Mikonu Blonde Saison 
Διαθέτει λαμπερό χρώμα και μεταξένιο αφρό που διαρκεί. Αναδύει όμορφα αρώματα μάνγκο, κίτρου, τριαντάφυλλου, μπαχαρικών αλλά και μπανάνας. Κομψή, με καλοκαιρινό χαρακτήρα, βελούδινη υφή και στρογγυλό σώμα. Χαρίζει αρώματα καραμέλας, μπισκότου, αλλά και ζαχαρόκαλαμου, που συνδυάζονται αρμονικά με νότες πικάντικες. 

Mikonu Pale Ale 
Είναι ευκολόπιοτη μπύρα, που πίνεται ευχάριστα όλες τις ώρες της ημέρας και είναι συνδεδεμένη με την καλοκαιρινή διάθεσή μας. Λαμπερή στην όψη με έντονο αφρισμό, αναδύει εκφραστικά αρώματα μάνγκο, πορτοκαλιού και γκρέιπφρουτ. Στο στόμα απαλή, ευχάριστη και δροσερή, με φρουτώδη χαρακτήρα που ενισχύεται με όμορφες βοτανικές νότες και άρωμα καραμέλας.

Noctua Head Twister
Αμερικάνικοι λυκίσκοι με εσπεριδοειδή, γήινα χαρακτηριστικά και δημητριακά δημιουργούν το άρωμα και τη γεύση στη χρυσαφένια pale ale. Πικρή στη πρώτη επαφή ενώ στη συνέχεια αναδεικνύει όλα τα χαρακτηριστικά της. Με πλούσιο σώμα και έντονη επίγευση που σε κάνει να θές να ξαναπιείς

Noctua Night Vision
Έντονοι λυκίσκοι στο άρωμα και τη γεύση που ισορροπούν υπέροχα με τη σοκολάτα και τη μόκα που αναδεικνύουν οι ψημένες βήνες σε μια μαύρη μπύρα. Μια τολμηρή και σκοτεινή IPA.



Noctua One Year Celebration IPA
Πρόκειται για μια έντονη, ατρόμητη India Pale Ale με συγκινήσεις που ταιριάζει στο χαρακτήρα της Noctua. Εμπλουτισμένη με τεράστιες ποσότητες λυκίσκου που δημιουργούν αρώματα και γεύση μάγκο και ροδάκινο αλλά και έντονη πικράδα ενώ το αλκόολ είναι στο 6,5%. Τη φανταστική ετικέτα της One Year Celebration IPA σχεδίασε φυσικά ο Andy απο το Symbolic Design.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Από φέτος στην έκθεση της Ζυθογνωσίας θα μας επισκέφτεται και μια ζυθοποιά του εξωτερικού. Αρχή θα γίνει με την Ολλανδική Bronckhorster που παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον. Μέχρι να απολάυσουμε τις μπύρες που θα μας φέρουν ας μάθουμε μερικά πράγματα γι'αυτους.

1976: Ο Steve Gammage από την Αγγλία και η Yvonne από το Achterhoek της Ολλανδίας γνωρίζονται στην Αγγλία και αποφασίζουν να ζήσουν μαζί στην Ολλανδία. Ο Στιβ δημιουργεί μία πολύ επιτυχημένη επιχείρηση ελαιοχρωματισμού κατοικιών. Είναι, ωστόσο, ανήσυχος και όχι απόλυτα ευτυχισμένος επαγγελματικά. Εκπλήσσει λοιπόν τους πάντες και δη την οικογένειά του, ανακοινώνοντας την πώληση της εταιρείας του και την απόφασή του να γίνει ζυθοποιός. Γιατί το αγαπημένο του μότο είναι: «οι νικητές δεν παραιτούνται και οι παραιτούμενοι δεν νικούν».

Ο Στιβ επιστρέφει για λίγο στην Αγγλία όπου παρακολουθεί σεμινάρια ζυθοποιίας και στη συνέχεια τα πράγματα κυλούν πολύ γρήγορα: ξεκινά να δομεί τη δική του ζυθοποιία, ενώ ταυτόχρονα πιάνει δουλειά στη γνωστή ζυθοποιία De Molen του Menno Olivier. Το 2010 οι εγκαταστάσεις του Στιβ και της Υβόν είναι έτοιμες και φιλοξενούνται σε ένα όμορφο παραδοσιακό κτίριο που ήταν παλιά οι στάβλοι της φάρμας Rodenburg που θα δώσει και το όνομά της στη ζυθοποιία. 

Οι μπύρες της ζυθοποιίας Rodenburg απευθύνονται από την πρώτη στιγμή σε μία μεγάλη γκάμα ζυθόφιλων γιατί ξεχωρίζουν για την εξαιρετική τους ισορροπία, αφού όλα τα συστατικά τους, νερό, βύνη, λυκίσκος και μαγιά συνταιριάζονται ιδανικά. Άλλωστε, ο κ. Γκάματζ δεν λογαριάζει το χρόνο προκειμένου να δημιουργήσει το απόλυτο ταίριασμα των συστατικών για μία μπύρα, ώστε να θυμίζει μία συμφωνία, όπως την οραματίζεται ένας ταλαντούχος συνθέτης μουσικής. Ειδικά η μαγιά του αποτελεί σήμα-κατατεθέν και καλά κρυμμένο μυστικό του.

Το 2013 η μπύρα Nightporter κερδίζει χρυσό μετάλλιο στο Brussels Beer Challenge και το 2015 την ύψιστη διάκριση στα World Beer Awards ως η καλύτερη Strong Porter στην κατηγορία Stout & Porter. Οι διακρίσεις αυτές καταξιώνουν τον Στιβ ανάμεσα στους επαγγελματίες του χώρου, ενώ λίγο αργότερα γίνεται γνωστός σε όλη την Ολλανδία χάρη στη δημοφιλή Abdicatie Bier την οποία δημιουργεί σε συνεργασία με τον σομελιέ και συγγραφέα μπύρας Alain Schepers προς τιμήν της Βασίλισσας Βεατρίκης η οποία παραιτείται από το θρόνο προς χάριν του γιου της Willem-Alexander. Η «Μπύρα της Παραίτησης» έχει πορτοκαλί αποχρώσεις και την ημερομηνία 30/4/2013.

Από τη στιγμή αυτή οι μπύρες του Στιβ αρχίζουν να γίνονται ανάρπαστες, αποκτούν διανομή σε όλη τη χώρα και ξεκινούν οι εξαγωγές. Η εκτόξευση των πωλήσεων επιτρέπει στον Στιβ και στην Υβόν να προχωρήσουν σε νέες επενδύσεις με στόχο την περαιτέρω βελτίωση του ζυθοποιείου τους. Η αναπάντεχη, τρόπον τινά, επιτυχία του Στιβ τον οδηγεί το 2016 σε επανασχεδιασμό της εταιρείας του και των προϊόντων της, από τον ιστότοπο, τις ετικέτες και το λογότυπο, μέχρι και αυτό το όνομά της. Έτσι, τη θέση της Ζυθοποιίας Rodenburg παίρνει η Bronckhorster Brewing Company, υιοθετώντας το όνομα της πλησιέστερης μεγάλης πόλης.

Η Bronckhorster Brewing Company είναι πλέον σαφώς προσανατολισμένη στο μέλλον και στην παγκόσμια αγορά. Η δυνατότητα παραγωγής της έχει αυξηθεί, ενώ μία νέα εμφιαλωτική μηχανή, με ταχύτερη ετικετέζα εξασφαλίζει ικανοποιητική αποδοτικότητα. Ο πνευματώδης κουνιάδος του Στιβ, Antoon Wieland, ορίζεται υπεύθυνος για τις ξεναγήσεις και για την επικοινωνία, ενώ η κουνιάδα του Thea Wieland, αναλαμβάνει το κέιτερινγκ. Στα σκαριά βρίσκεται ήδη ένας νέος χώρος γευστικής δοκιμής, εντός της ήδη ζυθοποιίας, με θέα στους χάλκινους βραστήρες.

Εκτός από τις 15 μπύρες μόνιμης παραγωγής, η Bronckhorster Brewing Company παράγει και εποχιακές μπύρες. Εκτός αυτών, ο πάντα ανήσυχος Στιβ δημιουργεί κατά καιρούς και ειδικές μπύρες, με τις οποίες πειραματίζεται, ενώ δεν λείπουν και οι κατά παραγγελία μπύρες για εστιατόρια και καφέ. Μία φορά το χρόνο παράγεται και η λεγόμενη «Collaboration beer» σε συνεργασία με κάποιο άλλο μικροζυθοποιείο. Τέλος, η σειρά BA (Barrel-Aged Βeers) αφορά μπύρες που έχουν ωριμάσει σε βαρέλι, που έχουν χρησιμοποιηθεί για σέρι, ρούμι ή μπέρμπον.




Η παρουσία της Bronckhorster στη Ζυθογνωσία
Καταρχάς ο Στιβ Γκάματζ τιμά τη Ζυθογνωσία και τους επισκέπτες της φέρνοντας στην Ελλάδα ολόκληρη την ομάδα που τρέχει τη ζυθοποιία του. Εκτός από τον ίδιο οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν την Υvonne, τη Thea και τον Antoon. Οι μπύρες που θα παρουσιάσει είναι από τις καλύτερες της γκάμμας του:

FLAGSHIP BEERS 
Bronckhorster Nightporter, Strong Porter, 8%
Bronckhorster Hoptimist, Farmhouse IPA, 9,5%
Bronckhorster Slimme RHAkker, Light-Pale Ale, 2,5%
Bronckhorster Hop into Winter, Quadruple, 11%
SPECIALS 
Bronckhorster Angus Triple, Jack Daniels barrel-aged, Triple Barrel-Aged, 10,5%
Bronckhorster Terra-Incognita, Sherry Oloroso barrel-aged, Barley Wine Barrel-Aged, 12%
Bronckhorster Symbiose, Champagnebier Pinot Noir, 10,5%
Bronckhorster Symbiose, Champagnebier, Brut Blond, 10,5%



Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Δελτίου Τύπου διοργανωτή Ζυθογνωσίας 2017...
Φέτος η ΖΥΘΟΓΝΩΣΙΑ οργανώνεται για φορά και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, θα έχει ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία από πέρσι, που ήταν μια χρονιά-ορόσημο κατά την οποία η έκθεση «απογειώθηκε». Ωστόσο, μας ενδιαφέρει η ανάπτυξη αυτή της Ζυθογνωσίας να έχει νόημα για όλους, να είναι δηλαδή στοχευμένη. Θέλουμε «κόσμο», αλλά θέλουμε «καλό κόσμο». Με διάφορες ενέργειες, που θα σας παρουσιάσουμε παρακάτω, «χτίζουμε» το προφίλ των επισκεπτών της έκθεσης ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο άρτιο και επιθυμητό. Μας ενδιαφέρουν οι «hipsters» που δίνουν στην έκθεση χρώμα και ζωή, αλλά μας ενδιαφέρουν και οι μεγαλύτερης ηλικίας γευσιγνώστες που θα προσδώσουν στο προϊόν σας gravitas. Μας ενδιαφέρει η νεολαία αλλά θέλουμε και καταναλωτές με διαθέσιμο εισόδημα! Μας ενδιαφέρουν οι ανίδεοι επισκέπτες που έρχονται για να μάθουν, αλλά δεν αγνοούμε και τους επαγγελματίες. Με άλλα λόγια, προσπαθούμε να εξυπηρετήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε τον εξής διπλό στόχο: 
α) να δημιουργήσουμε υπεραξία για τα προϊόντα σας μέσα από την επικοινωνία τους στη Ζυθογνωσία και, 
β) να συμβάλλουμε στην τόνωση των πωλήσεών σας. 

Οι τρεις πρώτες διοργανώσεις της Ζυθογνωσίας μας έδωσαν πολύτιμα συμπεράσματα για να πετύχουμε την επιθυμητή διεύρυνση του κοινού της έκθεσης. Έτσι, αποφασίσαμε να στοχεύσουμε τα όμορα και συγγενή κοινά του ήδη υπάρχοντος πυρήνα επισκεπτών της έκθεσης. Η αφίσα που σας στείλαμε τον Αύγουστο, με κοντινές φωτογραφίες των επισκεπτών μας, δίνει μία αρκετά σαφή εικόνα του κοινού που ενδιαφέρεται για τις μπύρες υψηλής ποιότητας. 

Για το λόγο αυτό, αποφασίσαμε φέτος να εμπλουτίσουμε την έκθεση προσκαλώντας σε αυτήν τους εξής εταίρους:
1) Το πασίγνωστο εστιατόριο Mama Roux με την street food καντίνα του Po’Boys (με τεράστιο following και τα δύο στα κοινωνικά δίκτυα).
2) Το Νο 1 «μπαρμπέρικο» της Αθήνας, Don Βarber & Groom, που θα προσφέρει υπηρεσίες κόμμωσης και καλλωπισμού γενιάδων μέσα στην έκθεση! Ευκαιρία για όσους θέλουν να αποκτήσουν επί τόπου το ιδανικό craft beer look… (Επίσης με πολύ δυνατά και επαγγελματικά social media).
3) Ένα από τα πιο γνωστά tattoo parlors της πόλης, για τους αμέτρητους φαν της δερματοστιξίας, που θα προτείνει μάλιστα το δημιουργικό της αφίσας μας σε όσους τολμηρούς θελήσουν!
4) Το κατάστημα Motor & Soul με ρουχισμό και αξεσουάρ μοτοσυκλέτας (π.χ. Pike Brothers, Schott NYC, Bandit, Pendleton, Harley-Davidson, King Kerosine κ.ά.) για τις «φυλές» μηχανόβιων Οld School/Classic Bike, Harley Davidson και Café Racer.

Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με όλες τις άλλες δράσεις και καινοτομίες που παρουσιάζουμε παρακάτω, δημιουργούν ένα πραγματικά μοναδικό για την Ελλάδα πλαίσιο για την προώθηση της «καλής μπύρας». Φέτος μάλιστα επισκεφθήκαμε στο Λονδίνο τo London Craft Beer Festival και την έκθεση της CAMRA και δεν βρήκαμε τίποτα που να ζηλέψουμε πλην της τιμής των εισιτηρίων τους! Σας ζητάμε να αναγνωρίσετε και να στηρίξετε την προσπάθειά μας και δεν θα το μετανιώσετε.

Η νέα οπτική ταυτότητα της Ζυθογνωσίας
Η Ζυθογνωσία κάνει rebranding με νέο λογότυπο και νέα ταυτότητα που εκφράζουν καλύτερα ποιοι είμαστε και πού στοχεύουμε. Σχεδιασμένα από το βραβευμένο δημιουργικό γραφείο του Βαγγέλη Κασσαβέτη, το λογότυπο της Ζυθογνωσίας με χειρόγραφη ελεύθυερη καλλιγραφία και ανάλαφρο νοσταλγικό ύφος, συντονίζεται με τις αισθητικές τάσεις του κόσμου της μπύρας και, ταυτόχρονα, τονίζει την ελληνικότητα της έκθεσης. Η υπογραφή της έκθεσης, «Microbreweries & Premium Beers», μεταφέρει την ταυτότητά μας στα αγγλικά, δηλώνοντας αυτό ακριβώς που θέλουμε να είμαστε, δηλαδή μία εκδήλωση χωρίς αποκλεισμούς, με άλλα λόγια, «inclusive». 

Η αφίσα της Ζυθογνωσίας
Η Ζυθογνωσία δεν είναι φεστιβάλ μπύρας, αν και έχει κάποια στοιχεία από φεστιβάλ. Θεωρούμε όμως σημαντικό να διατηρήσουμε την ισορροπία μεταξύ του εκπαιδευτικού και εμπορικού χαρακτήρα της έκθεσης και από την άλλη τής καθαρά διασκεδαστικής πλευράς της. (Στο σημείο αυτό διαφέρουμε από όλα σχεδόν τα «craft beer festivals» του εξωτερικού που επενδύουν πρωτίστως στην απλή και ενίοτε ξέφρενη κατανάλωση). Η αφίσα μας επενδύει περισσότερο στην «επαναστατική» και πιο τολμηρή πλευρά της ζυθοποσίας, στο ...διονυσιακό της στοιχείο, κλείνοντας το μάτι στους δυναμικούς νέους που αποτελούν το βασικό της κοινό. Αφαιρετική και κομψή, στιβαρή και άμεση, ελπίζουμε να γίνει συλλεκτική. Ετοιμάζουμε μάλιστα και μία ειδική έκδοση της αφίσας, περιορισμένη σε 100 αριθμημένα αντίτυπα. Θα τυπωθεί με την παραδοσιακή υψιτυπική μέθοδο και χρυσοτυπία, σε όρθιο τυπογραφικό πιεστήριο, επάνω σε χαρτόνι beermat 1mm και θα δοθεί σε όλους τους εκθέτες. 

H Μelissa Cole και η Elisabeth Pierre στη Ζυθογνωσία 2017
Συνεχίζοντας την παράδοση που ξεκίνησε το 2015, η Ζυθογνωσία προσκαλεί γνωστούς ξένους δημοσιογράφους μπύρας για να δοκιμάσουν και να γράψουν για την ελληνική παραγωγή. Είναι σημαντικό οι ελληνικές μπύρες να αρχίσουν να αποκτούν εικόνα και οντότητα στο εξωτερικό ώστε να μπορέσουν να δημιουργήσουν ζήτηση και υπεραξία. Φέτος προσκαλούμε δύο γυναίκες «ζυθολόγους», γνωστές γευσιγνώστριες και συγγραφείς βιβλίων για την μπύρα, την Εlisabeth Pierre από τη Γαλλία και την Melissa Cole από την Αγγλία. Η Ελίζαμπεθ Πιερ δημοσίευσε τον περασμένο Μάιο το νέο της βιβλίο «Choisir sa bière en 7 secondes» («Πώς να διαλέξετε την μπύρα σας σε 7 δευτερόλεπτα»), η δε Μελίσα Κόουλ κυκλοφόρησε μόλις στις 7 Σεπτεμβρίου το νέο της βιβλίο-οδηγό «The Little Book of Craft Beer» («Το μικρό βιβλίο της χειροποίητης μπύρας»). Εκτός από τα όσα θα επικοινωνήσουν στις πατρίδες τους μετά την επίσκεψή τους στη Ζυθογνωσία, οι δύο δημοσιογράφοι-συγγραφείς θα συμμετάσχουν σε συζήτηση στογγυλής τραπέζης και θα γνωρίσουν, φυσικά, αυτοπροσώπως τους εκθέτες-ζυθοποιούς.

Ζυθογνωσία Βeer Shop
Για να ικανοποιήσουμε την επιθυμία πολλών επισκεπτών να αγοράσουν επί τόπου τις μπύρες που τους αρέσουν, πολλές από τις οποίες είναι δυσεύρετες, δίχως ωστόσο να μειώσουμε το επίπεδο της έκθεσης, αποφασίσαμε φέτος να δώσουμε τη δυνατότητα στους επισκέπτες της Ζυθγνωσίας να αγοράζουν, φεύγοντας, όποια εμφιαλωμένη μπύρα της έκθεσης τους άρεσε. Η ενέργεια αυτή γίνεται σε συνεργασία με την Cava di Patsi η οποία θα διαχειριστεί το «Beer Shop» της Ζυθογνωσίας (που χωροταξικά θα βρίσκεται στην υποδοχή, εκτός κυρίως εκθεσιακού χώρου) και θα πουλά μόνο τις μπύρες που θα βρίσκονται μέσα στην έκθεση, σε απευθείας συνεννόηση με τα ζυθοποιεία ή τους αντιπροσώπους/διακινητές τους.

Το Po’Boys του Mama Roux στη Ζυθογνωσία
Μετά την περσινή επιτυχία του «Food Truck» της Ζυθογνωσίας με τον Ηλία Σκουλά, επανερχόμαστε με ένα άλλο πολύ δυνατό παίκτη του «street food», το Po’Boys του γνωστού εστιατορίου Mama Roux. Η καντίνα Po’Boys, με σεφ και «pitmaster» τον Βασίλη Σπόρο, παρουσιάζει αυθεντικό «Southern Barbecue» του αμερικανικού Νότου, με λιχουδιές όπως: Spare Ribs, Brisket, Pulled Pork, Andouille Sausage και όλα τα παραδοσιακά συνοδευτικά πιάτα. Όπως και πέρσι, η καντίνα της Ζυθογνωσίας θα συζητηθεί πολύ ή, όπως θα έλεγαν κάποιοι, θα είναι «the talk of the town». 

Don Barber & Groom
To Don Barber & Groom είναι δημιούργημα του Γιάννη Σακελλαράκη ο οποίος το 2012 άνοιξε το πρώτο μεταμοντέρνο ανδρικό «μπαρμπέρικο» στην Αθήνα, ξεκινώντας μία τάση που τείνει να εξελιχθεί σε χιονοστοιβάδα. Βρίσκεται στην οδό Αμερικής 23 και θα είναι παρών μέσα στη Ζυθογνωσία 2018, όπου θα προτείνει κούρεμα, ξύρισμα και περιποίηση γενιάδας ώστε όλοι όσοι το επιθυμούν να μπορούν να αποκτούν επί τόπου το απόλυτο craft beer look!

Special Guest Star
Φέτος η Ζυθογνωσία εισάγει μία ακόμα καινοτομία προσκαλώντας στην έκθεση «τιμής ένεκεν» ένα μικροζυθοποιείο του εξωτερικού οι μπύρες του οποίου δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο μπύρας Luc de Raedemacker -που μας είχε επισκεφθεί το 2015- προσκαλέσαμε στη Ζυθογνωσία την Bronckhorster Brewing Company που είναι μία από τις πιο ανερχόμενες μικροζυθοποιίες της Ολλανδίας. Ο ιδιοκτήτης-ζυθοποιός της, Steve Gammage, είναι ένας Άγγλος ο οποίος δημιούργησε ζυθοποιείο στην πόλη Bronkhorst σε κάτι παλιούς στάβλους, επειδή ερωτεύθηκε και παντρεύτηκε την Ολλανδέζα Yvonne! Σήμερα οι μπύρες του κερδίζουν παντού βραβεία και αποσπούν τις καλύτερες κριτικές. Θα είναι στη Ζυθογνωσία για να ικανοποιήσει την περιέργεια και των πιο ειδικών και θα συμμετάσχει σε παράλληλη εκδήλωση για να μας διηγηθεί τις εμπειρίες του. 

Athens Beer Spots
Η πρωτοβουλία των Athens Beer Spots έχει στόχο να ενώσει σε ένα Δίκτυο όλα τα σημεία (spots) του Νομού Αττικής που παίρνουν την μπύρα στα σοβαρά. Μπορεί να είναι μία κάβα με πλούσια και ενδιαφέρουσα λίστα από μπύρες, ένα εστιατόριο με καλή beer list, μία ψαγμένη μπυραρία, ακόμα και μία επισκέψιμη μικροζυθοποιία. Η Ζυθογνωσία επιλέγει και προτείνει τα σημεία αυτά γιατί εκεί θα βρουν οι καταναλωτές παθιασμένους ανθρώπους με γνώση και μεράκι για την μπύρα που θα τους εξασφαλίσουν εμπειρίες μοναδικές. Η συμμετοχή στο Δίκτυο είναι δωρεάν και τα επιλεγμένα σημεία θα προβληθούν αρχικά μέσα από την ιστοσελίδα της Ζυθογνωσίας και στη συνέχεια σε ανεξάρτητη ιστοσελίδα, ενώ θα αποτελέσουν και τη ραχοκοκκαλιά της εκδήλωσης Athens Beer Week.