Νοεμβρίου 2015
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Ξεσκονίζοντας παλιότερα το διαδίκτυο για πηγές με θέμα την μπύρα, βρήκα ένα άρθρο μιας Αμερικανίδας δημοσιογράφου που ρίχνει την απόλυτη λάσπη στην μπύρα για κάποια συστατικά της και σε μεγάλες Ζυθοποιίες όπου λανσάρουν τα προϊόντα αυτά. Η αλήθεια είναι ότι με ταρακούνησε και αναρωτήθηκα αν όντως υπάρχουν στο αγαπημένο μας ποτό τόσο επιβλαβή συστατικά. Παραθέτω μέρος του άρθρου (αλλά και σε σύνδεσμο) για όποιον δεν γνωρίζει και σε όποιον επιθυμεί να το ξαναδιαβάσει. 

Οφείλω να ομολογήσω, ότι δεν είμαι πότης μπύρας, αλλά υπάρχει κάποιος στο σπίτι μου, που την αγαπά, έτσι έπρεπε να καταλάβω την αλήθεια. Γιατί τα συστατικά δεν αναφέρονται στην ετικέτα; Ποιες μάρκες μπορούμε να εμπιστευθούμε; Ποιες μάρκες προσπαθούν να μας δηλητηριάσουν σιγά-σιγά με φθηνά και επιβλαβή συστατικά; Όλες αυτές οι ερωτήσεις περνούν από το κεφάλι μου με ταχύτητα αστραπής. Έτσι, πριν από ένα χρόνο, άρχισα την έρευνα για το τι κρύβεται πραγματικά σε μπύρες και μετά από έρευνα σε αρκετές εταιρείες μπύρας, διαβάζοντας βιβλία για την επιστήμη των τροφίμων, και μιλώντας με τους ειδικούς, οι πληροφορίες που ανακάλυψα ήταν εντελώς σοκαριστικές. Συνεχίστε την ανάγνωση...

Ευτυχώς για τις ανησυχίες μου και πιθανόν τις δικές σας βρήκα ένα περσινό άρθρο του AntiChainLetter στο ellinikahoaxes.gr που εξηγεί πολλά πράγματα. Είναι μακροσκελές αλλά αξίζει να του ρίξετε μια ματιά. Παρακάτω θα διαβάσετε τα κυριότερα μέρη:

Πριν λοιπόν ξεκινήσουν κάποια πορεία οι φίλοι της μπύρας, και διαμαρτυρόμενοι ανοίξουν και χύσουν στο έδαφος μπουκάλια και κουτιά μπύρας, μπροστά από το προεδρικό μέγαρο, σπαράζοντάς μας την καρδιά, είπαμε να βοηθήσουμε. Ο αρθρογράφος μπορεί να μην είναι λάτρης της μπύρας, αλλά εμείς είμαστε και πρέπει να διαπιστώσουμε αν έχουν κάποια βάση η ισχυρισμοί του ώστε να μην έχουμε τύψεις κατά την κατανάλωσή της (γιατί όπως και να χει μπύρα θα συνεχίσουμε να πίνουμε…)

Ας δούμε κατ αρχήν τι είναι αυτό το foodbabe από το οποίο μετέφρασαν το συγκεκριμένο άρθρο:
Tο «FoodBabe» είναι ένα από τα πιο γνωστά και συνάμα ισχυρά blog στις ΗΠΑ , που ανήκει σε μια κυρία που ονομάζεται Βάνι ΧάριΗ ιστορία της έχει συνοπτικά ως εξής: η Χάρι για χρόνια εργαζόταν σαν σύμβουλος στον τραπεζικό κλάδο. Σε κάποια στιγμή της ζωής της άρχισε να ταλαιπωρείται από προβλήματα υγείας. Θεωρώντας υπεύθυνα, για το πρόβλημά της, τα συστατικά των τροφίμων που χρησιμοποιούν οι μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων, ξεκίνησε να γράφει σχετικά μ αυτά που θεωρεί βλαβερά στο προσωπικό της blog Το πρόβλημα ξεκινά όταν η πηγή πληροφοριών που έχουμε είναι …προβληματική. Γιατί συμβαίνει αυτό; Αρχικά διότι η Hari δεν είναι ούτε διαιτολόγος, ούτε διατροφολόγος, ούτε βιολόγος, ούτε χημικός. Δεν είναι αγρότισσα, δεν είναι κτηνίατρος, βοτανολόγος, ή οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να έχει σχέση με αυτά που γράφει στο blog της. Computer Science έχει σπουδάσει).

Η δημοφιλία της Βάνι πάντως είναι τόσο μεγάλη, που μπορεί κι ασκεί πίεση σε κορυφαίες βιομηχανίες. Δεν είναι εξάλλου λίγες οι φορές, που κολοσσοί – κυρίως από τον χώρο των τροφίμων- συμμορφώθηκαν προς στις υποδείξεις της. Τελευταία ξεκίνησε μια αντιπαράθεση με 2 από τις μεγαλύτερες ζυθοποιίες του κόσμου, την InBev και τη SAB-Miller. Στις 11 Ιουνίου, 2014, η Χάρι δημοσίευσε μια αναφορά στην ιστοσελίδα της για να πιέσει μεγάλες ζυθοποιίες να δώσουν τη λίστα των συστατικών των προϊόντων τους . Η Χάρι κατάφερε μέσα με λίγες μόνο ώρες τις εν λόγω εταιρείες να δηλώσουν ότι θα δημοσιοποιούν απο δω και πέρα όλα τα συστατικά από τις μπύρες τους. Η InBen μάλιστα κάλεσε τη Χάρι μαζί με τον σύζυγό της -που κατά δήλωσή της λατρεύει την μπύρα- να επισκεφθούν τα κεντρικά και να δουν από κοντά την παρασκευή της μπύρας.Μέχρι τώρα στον «πόλεμο της μπύρας» έχει μαζέψει πάνω από 60χιλ υπογραφές (δείτε εδώ).

Η αλήθεια είναι ότι η Χάρι έχει δεχτεί αρκετή κριτική. Κυρίως της καταλογίζουν ότι οι «καταγγελίες» της δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες. Για παράδειγμα ο καθηγητής Joseph A. Schwarcz δήλωσε γι αυτή ότι «Δεν έχει καμία γνώση της χημείας και δεν κατανοεί την επιστήμη των τροφίμων.» Ένας άλλος, ο Δρ David Γκόρσκι , συνεργάτης του blog, Science-Based Medicine , δήλωσε ότι η Χάρι «είναι μια κακοήθης δύναμη που προωθεί την άγνοια σχετικά με τα τρόφιμα». Άλλοι επιστήμονες λένε ότι διέσπειρε λανθασμένες πληροφορίες σε ένα άρθρο της τον Οκτώβριο του 2011 σχετικά με το πώς λειτουργούν τα εμβόλια και η εποχική γρίπη , και αμφισβήτησαν τον ισχυρισμό της ότι το εμβόλιο αυτό είναι επικίνδυνο. Ένα άλλο ανυπόστατο άρθρο της ήταν για το φούρνο μικροκυμάτων.

Ας δούμε όμως κι ένα από τα υποτιθέμενα προβληματικά συστατικά , το όξινο γλουταμινικό νάτριο (MSG) που όπως χαρακτηρίζει το άθλιο δημοσίευμα: «το αλκοόλ είναι εθιστικό ήδη με κάποιους ανθρώπους, αλλά με MSG είναι Ιερός καπνός«. Είναι σχεδόν απίθανο να χρησιμοποιηθεί κάτι τέτοιο την μπύρα. Δεν ακούστηκε ποτέ, αλλά ας το παραβλέψουμε κι αυτό κι ας δούμε τι είναι.

To MSG είναι γλουταμινικό μονονάτριο, ένα παράγωγο του γλουταμινικού οξέως, που είναι ένα από τα κοινά αμινοξέα από τα οποία δημιουργούνται οι πρωτεΐνες. To MSG έχει το ιδιαίτερο ταλέντο να ενισχύει τις αλμυρές και πικρές γεύσεις. Είναι ένας βελτιωτής γεύσης λοιπόν. Τα «βελτιωτικά γεύσης» δε βελτιώνουν τη γεύση των τροφών με την πραγματική έννοια της βελτίωσης, δηλαδή δεν κάνουν καμία τροφή να έχει καλύτερη γεύση. Αυτό που κάνουν είναι να επιτείνουν, ή να αυξήσουν, τις ήδη υπάρχουσες γεύσεις — ανεξάρτητα από το αν αυτές είναι πεντανόστιμες, αδιάφορες, ή εντελώς αηδιαστικές. Η βιομηχανία τροφίμων προτιμά την ονομασία «ισχυροποιητές». Εμείς θα τα λέμε ενισχυτές γεύσης.

Δεν είναι, όμως, ο μόνος ενισχυτής γεύσης. Δύο ακόμη χημικά που λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο είναι γνωστά στο εμπόριο ως 5′-IMP και 5′-GMP (οι χημικοί τα ονομάζουν disodium 5′- inosinate και disodium 5′-guanylate). Και τα τρία είναι παράγωγα φυσικών αμινοξέων, τα οποία υπάρχουν σε φυτά όπως τα μανιτάρια και τα φύκια. Η ικανότητα αυτών των φυτών να κάνουν πιο έντονες τις γεύσεις είναι γνωστές εδώ και χιλιάδες χρόνια. Οι Ιάπωνες, για παράδειγμα, χρησιμοποιούν παραδοσιακά τα φύκια για να νοστιμέψουν σούπες με λεπτή, απαλή γεύση που γίνονται πιο γευστικές με αυτή την προσθήκη. Η Ιαπωνία είναι ο σημαντικότερος παραγωγός καθαρού MSG παγκοσμίους. Πρόκειται για μια λευκή κρυσταλλοειδή σκόνη, τόνοι της οποίας έχουν πωληθεί εδώ και δεκάδες χρόνια. Η κύρια χρήση του είναι στη βιομηχανία έτοιμων φαγητών, αν και στα κινεζικά εστιατόρια χρησιμοποιείται συχνά ως έτοιμο υλικό για το μαγείρεμα.

Πρόσφατα, το MSG απόκτησε σχετικά κακό όνομα, επειδή μερικοί άνθρωποι παρουσίασαν αλλεργικές αντιδράσεις σε αυτό. Όλα τα στοιχεία φαίνεται πως αποδεικνύουν πως το πρόβλημα, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι, είναι ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι υπερβολικά ευαίσθητοι στο MSG, όχι ότι το MSG είναι εκ φύσεως βλαβερό από μόνο του, εκτός αν καταναλώνεται σε τεράστιες δόσεις. Σχεδόν τα πάντα, όμως, είναι βλαβερά σε τεράστιες δόσεις.

Ο οργανισμός ελέγχου τροφίμων και φαρμάκων των ΗΠΑ δεν έχει κάνει ακόμη υποχρεωτική την ξεχωριστή αναγραφή του περιεχομένου του MSG στις ετικέτες των τροφίμων. Αλλά μπορείς να το βρεις, ή τους κοντινούς χημικούς συγγενείς του, να αναγράφεται σε διάφορες σούπες και άλλα έτοιμα φαγητά και να κρύβεται πίσω από διαφορετικά ονόματα, όπως εκχύλισμα Kombu, Glutavene, Aji-no-moto (σε ιαπωνικά προϊόντα) , και υδρολυμένη φυτική πρωτεΐνη, η οποία είναι μια φυτική πρωτεΐνη που έχει διασπαστεί στα αμινοξέα που την αποτελούν, συμπεριλαμβανομένου του γλουταμινικού οξέως.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και για τα υπόλοιπα προβληματικά συστατικά, αλλά θα χρειαζόταν πολλές σελίδες ακόμη.

Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα δυσφημίζει ή θα γκρεμίζει την άποψη μας για κάτι που αγαπάμε. Η κρίση είναι όλη δική σας. Να θυμάστε ότι η σωστή μπύρα παράγεται απο 4 συστατικά που ξέρουμε καλά ποια είναι! Ότι σας ξενίζει απλά αποφύγετε την. Έχετε τόσες επιλογές άλλωστε!!!
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Ο Σύλλογος Ερασιτεχνών Ζυθοποιών Ελλάδος (ΣΕΖΕ) με την υποστήριξη της Siris Microbrewery  και του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών διοργανώνει τον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ερασιτεχνικής Ζυθοποίησης υπό την αιγίδα του. Ο διαγωνισμός θα διοργανωθεί και διεξαχθεί σύμφωνα με τους κανόνες του BJCP και το είδος μπύρας που θα παραχθεί θα είναι Smoked Amber Ale, όπως αυτή ορίζεται σύμφωνα με την κατηγορία 32 (SMOKED BEER) εμπεριέχοντας και τις δύο υποκατηγορίες, βασιζόμενη στα γενικά χαρακτηριστικά της κατηγορίας 19A (AMBER ALE). Η μόνη διαφοροποίηση από το στιλ είναι στα IBU, όπου η μέγιστη τιμή θα περιορίζεται στα 30 IBU. 

Ο διαγωνισμός έχει ήδη ξεκινήσει και οι ερασιτέχνες ζυθοποιοί που έχουν δηλώσει συμμετοχή, παρασκευάζουν Smoked Amber Ale μανιωδώς. Προκειμένου να δοθεί χρόνος στους ερασιτέχνες ζυθοποιούς να προετοιμαστούν κατάλληλα, ο διαγωνισμός θα διεξαχθεί στις 6 Δεκεμβρίου 2015 με καταληκτική ημερομηνία παραλαβής των συμμετοχών την 27η Νοεμβρίου 2015. Στο διαγωνισμό μπορεί να συμμετάσχει οποιοσδήποτε κάτοικος Ελλάδας και Κύπρου, όπως επίσης Έλληνες και Κύπριοι κάτοικοι εξωτερικού. Στο διαγωνισμό δε θα γίνονται δεκτές μπύρες που δημιουργήθηκαν με τη μέθοδο beerkit και extract. Ερασιτέχνες που ασχολούνται επαγγελματικά με το χώρο αυτό γίνονται δεκτοί, όμως επίσης συμμετοχές που έγιναν με επαγγελματικό εξοπλισμό ζυθοποιείου.

Ο πρώτος γύρος αξιολόγησης θα πραγματοποιηθεί στις 5 και 6 Δεκεμβρίου στην αίθουσα οργανοληπτικών δοκιμών του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών του Τεχνολογικού Εκπαιδευτικού Ιδρύματος Αθηνών και από αυτόν θα προκύψουν οι 10 επικρατέστερες συνταγές που θα αξιολογηθούν στη συνέχεια από πενταμελές πάνελ κριτών. Ο τελικός γύρος αξιολόγησης, η ανάδειξη των τριών καλύτερων συνταγών, καθώς και η τελετή βράβευσης θα πραγματοποιηθούν την Κυριακή 6 Δεκεμβρίου στις 16.00 στο ΚΥΒΕ του Δήμου Περιστερίου. Η Siris Microbrewery θα επιβραβεύσει την πρώτη συνταγή με χρηματικό έπαθλο, ενώ στη συνέχεια θα προχωρήσει στη ζυθοποίηση και τη διάθεσή της στην Ελληνική αγορά. Αναλυτικότερα:

ΗΜΕΡΑ 1η
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 10:00 με 15:00
Στην αίθουσα οργανοληπτικών δοκιμών του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών των ΤΕΙ Αθήνας θα γίνει αξιολόγηση δειγμάτων που θα αποστείλουν οι διαγωνιζόμενοι. Η αξιολόγηση θα είναι ανοιχτή μόνο για τους συμμετέχοντες, για τα μέλη του συλλόγου και για τους δημοσιογράφους.

ΗΜΕΡΑ 2η
- Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 10:00 με 13:00
Στην αίθουσα οργανοληπτικών δοκιμών του Τμήματος Οινολογίας και Τεχνολογίας Ποτών των ΤΕΙ Αθήνας θα γίνει αξιολόγηση δειγμάτων που θα αποστείλουν οι διαγωνιζόμενοι. Η αξιολόγηση θα είναι ανοιχτή μόνο για τους συμμετέχοντες, για τα μέλη του συλλόγου και για τους δημοσιογράφους.
- Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 16:00 με 18:00
Στο ΚΥΒΕ Δήμου Περιστερίου θα γίνει η αξιολόγηση των 10 επικρατέστερων μπυρών από επιλεγμένο πάνελ κριτών όπου θα βγουν οι τρεις πρώτες οι οποίες θα βραβευθούν.

Τη διαδικασία αυτή μπορεί να την παρακολουθήσει το κοινό. Θα ακολουθήσει ένα μικρό διάλειμμα και κατόπιν θα γίνει παρουσίαση του συλλόγου, ομιλία της εκπροσώπου της Siris, ομιλία εκπροσώπου των ΤΕΙ, απονομή αναμνηστικών στους κριτές και βράβευση των νικητών του διαγωνισμού.

Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Το Dry hopping είναι μια διαδικασία κατά την οποία, αφού η μπύρα έχει ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια ζύμωση, προστίθεται ο λυκίσκος. Μοιάζει πολύ με αυτή του τσαγιού όπου το φακελάκι τσαγιού βυθίζεται στο νερό σε θερμοκρασία δωματίου. Είναι μια αργή διαδικασία, και συμβάλλει με τεράστιες ποσότητες αρώματος στην μπύρα σας χωρίς να αυξάνεται σημαντικά η πίκρα. Όλες οι αγαπημένες σας ΙΡΑ αλλά και πολλές Pale Ales παρασκευάζονται με τη χρήση αυτής της μεθόδου, καθώς είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να προσθέσετε βάθος στις μπύρες με σημαντική πικρία. Υπάρχει μικρός κίνδυνος μόλυνσης μέσω του dry hopping, γιατί ο λυκίσκος έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες που βοηθούν την πρόληψη της λοίμωξης. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους ο λυκίσκος μπορεί να προσθέσει γεύση και βάθος στη ''βρασιά'' σας. Όταν προστίθεται νωρίς στο βρασμό, παράγει πικρία. Όταν προστίθεται αργότερα, μπορεί να παράξει γεύση. Αν είναι μόλις βραστός, παράγει γεύση και άρωμα. Το Dry-hopping εξαλείφει την οδήγηση εκτός των αρωματικών ενώσεων από το σημείο βρασμού, που σημαίνει ότι μπορεί να διατηρήσει το ανώτατο επιθυμητό ποσό σε άρωμα, χωρίς να αποφέρει προστιθέμενη πικρία.

Πώς να χρησιμοποιείς τον Λυκίσκο

Η βασική διαδικασία του dry hopping, και μία από τις πιο κοινές μεθόδους, είναι να μεταγγίσετε απλώς την μπύρα σας από τον πρωτογενή κάδο σε ένα δεύτερο κάδο ζύμωσης και να προσθέσετε τον λυκίσκο. Είναι συνήθως καλύτερο να τοποθετήσετε τον λυκίσκο σε ένα διχτάκι ή σουρωτήρι στο οποίο να μην διαχέεται και να εξακολουθεί να είναι σε επαφή με τη μπύρα σας. Αν λυκίσκος σας είναι ολόκληροι κώνοι (cones), μπορείτε να τους προσθέσετε κατευθείαν στην μπύρα και να τους απομακρύνεται αργότερα, αλλά με τα σφαιρίδια (pellets) χρειάζεται περισσότερη προσοχή να μην καταλήξουν στην εμφιάλωση.



Η επιλογή των σωστών Λυκίσκων

Ο καλύτερος τρόπος για να επιλέξετε τον σωστό λυκίσκο ή λυκίσκο για dry hopping είναι αυτός που επισήμανε η συνταγή. Έτσι, αν η τελευταία προσθήκη λυκίσκου στην μπύρα ήταν Centennial, δοκιμάστε να κάνετε dry hopping με Centennial ξανά. Εναλλακτικά, μπορείτε να κάνετε dry hopping με παρεμφερή λυκίσκο. Και πάλι, αν η τελευταία προσθήκη σας ήταν Centennial, μπορείτε να δοκιμάσετε ένα άλλο λυκίσκο απο "C", όπως Cascade ή Citra. Τα αρώματα εσπεριδοειδών θα λειτουργήσουν καλά μαζί, χωρίς να συγκρούονται. Αν η pale ale σας χρησιμοποιεί τρεις διαφορετικούς λυκίσκους στο βρασμό, μπορείτε να τους συνδυάσετε κατά το dry hopping. Τέλος, για καλύτερα αποτελέσματα, μπορείτε να ''στεγνώνετε'' με λυκίσκο χαμηλότερο σε άλφα οξέα όταν αυτό είναι δυνατόν. Λυκίσκοι με υψηλότερα άλφα οξέα τείνουν να έχουν χαμηλότερο ποσοστό στα ευαίσθητα αιθέρια έλαια, οπότε η χρήση με χαμηλότερα ΑΑ είναι πραγματικά πιο αποτελεσματική. Μπορείτε να πάρετε μεγάλα αποτελέσματα με υψηλότερα ΑΑ, ωστόσο, αλλά αυτό είναι μια κατευθυντήρια γραμμή, όχι ο κανόνας.


Χρόνος για Dry hopping;
Επειδή ο λυκίσκος προστίθεται στην δευτερεύουσα ζύμωση μπορεί να δώσει σημαντικά επίπεδα αρώματος το πρώτο 24ωρο, και ακόμα καλύτερα για τουλάχιστον 48-72 ώρες. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, θα πάρετε ακόμα περισσότερο άρωμα, αλλά όχι τόσο γρήγορα. Ορισμένες ζυθοποιίες αφήνουν τον λυκίσκο στους βιοαντιδραστήρες για ολόκληρη την δεύτερη ζύμωση, αλλά αν αυτό κρατήσει περισσότερο από μια-δυο εβδομάδες, μπορεί να οδηγήσει σε φυτικές γεύσεις, όπως "χόρτου" ή και σε άλλες off flavors. Άρα μετά από 2-3 εβδομάδες, απομακρύνουμε απο την μπύρα τον λυκίσκο πριν δημιουργηθούν δυσάρεστες γεύσεις. Έτσι, ο ιδανικός χρόνος ορίζεται στις 48-72 ώρες. Μετά εμφιάλωση!

4 τρόποι για Dry hopping
Τώρα που έχουμε αναλύσει τα βασικά, ας μιλήσουμε για κάποιες παραλλαγές του θέματος. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για Dry hopping στην μπύρα σας, και κάποιοι είναι αρκετά διασκεδαστικοί. Μερικοί δεν είναι πολύ πρακτικοί, αλλά προσφέρουν καινοτομία.

  • The French Press (Τσαγερό)
Αυτή η τεχνική δεν είναι η ιδανική μέθοδος, αλλά μπορεί να είναι ένας γρήγορος τρόπος για να καθοριστεί ποια αρωματική ένωση θα συνεργαστεί αρμονικότατα με κάθε είδος μπύρας. Ας πούμε ότι έχετε μια Pale Ale που παρασκευάσατε και σκέφτεστε την επόμενη φορά να κάνετε Dry hopping. Προσθέστε λίγη μπύρα σε ορισμένα pellet λυκίσκου στο τσαγερό σας και δώστε τους λίγο χρόνο επαφής. Στη συνέχεια, πιέστε το έμβολο και χύστε την μπύρα. Θα είναι ελαφρώς πιο επίπεδη, καθώς η πίεση θα εκτονώσει διοξείδιο του άνθρακα, αλλά θα μπορείτε να είστε σε θέση να πάρετε μια καλή ιδέα ποιο συγκεκριμένο λυκίσκο θα προσθέσετε στην επόμενη παρτίδα.



  • Keg Hopping (Βαρελάκι)
Αυτή είναι μια καλή παραλλαγή για Dry hopping όπου μπαίνοντας ο λυκίσκος σε ένα σάκο ή σουρωτήρι προστίθεται απευθείας στο βαρέλι (keg). Αυτή η μέθοδος προσδίδει πολύ σημαντικό άρωμα λυκίσκου, καθώς το φίλτρο βρίσκεται ακριβώς στην ροή της μπύρας και κατευθείαν προς το ποτήρι σας, με αποτέλεσμα μια πολύ φρέσκια γεύση. Δυστυχώς, με αυτή την μέθοδο σημαίνει ότι θα πρέπει να καταναλώσετε την μπύρα μέσα σε μια περίοδο 2-3 εβδομάδων. Αυτή η μέθοδος είναι φανταστική για πάρτι και εκδηλώσεις.


  • The Randall (Συσκευή)
Για πρώτη φορά από την Dogfish Head Brewing, το Randall είναι μια συσκευή που ενώνεται με τις βρύσες του σπιτιού σας και σας επιτρέπει να ωθήσετε την μπύρα άμεσα μέσα από ένα δείγμα ολόκληρων λυκίσκων. Η ιδέα είναι ότι έχετε ένα θάλαμο στον οποίο μπορείτε να προσθέσετε αποξηραμένους ή φρέσκους ολόκληρους κώνους λυκίσκου. Η ροή μπύρας τρέχει σε αυτό το θάλαμο απο την μία πλευρά και σερβίρεται έξω από τον θάλαμο, από την άλλη. Η μπύρα έρχεται σε άμεση επαφή με το λυκίσκο στο δρόμο της προς το ποτήρι σας, λαμβάνοντας λεπτές αρωματικές ενώσεις με αυτόν. Αυτό το σύστημα δεν θα λειτουργήσει καλά, αν δεν έχετε έναν kegerator και εξειδικευμένο εξοπλισμό. Μπορείτε να φτιάξετε το δικό σας Randall, αν έχετε ένα kegerator ή μπορείτε να παραγγείλετε ένα από την ιστοσελίδα της Dogfish Head Brewing.
  • Dry Hopping στην 1η ζύμωση
Η πρώτη αντίδραση των περισσότερων homebrewers σε αυτό είναι ότι δεν είναι τόσο CO2. Ο μόνος λόγος που διαχέονται στο σημείο βρασμού είναι επειδή είναι καλά βραστά. Η διαδικασία αυτή ακολουθήθηκε σε homebrew αλλά και σε εμπορικό επίπεδο.
αποτελεσματική όσο στην δευτεροβάθμια ζύμωση. Η θεωρία είναι ότι το dry hopping σε πρωτογενής ζύμωση επιτρέπει στις φυσαλίδες του διοξειδίου του άνθρακα να εγκλωβίσουν τις αρωματικές ενώσεις που βγάζει η μπύρα μας. Η αλήθεια είναι ότι, ενώ ενδέχεται να αλλάξετε το αρωματικό προφίλ, ο πραγματικός μηχανισμός όπου συμβαίνει αυτό δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητός. Οι ενώσεις αρώματος από λυκίσκο που περιέχονται στα έλαια του, δεν είναι αρκετά πτητικές ώστε να μεταφέρονται μακριά από τις φυσαλίδες

Τώρα που έχετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους του dry hopping, ήρθε η ώρα να κάνετε μια δοκιμή. Πειραματιστείτε με τεχνικές και δείτε τι λειτουργεί καλύτερα για τη συνταγή σας. Έτσι την επόμενη φορά που θα ετοιμάσετε μια παρτίδα χωρίστε την σε 2 επιμέρους και κάντε dry hopping και στον 1ο και στον 2ο κάδο ζύμωσης για να έχετε πλήρη εικόνα του πειραματισμού. Δοκιμάστε με φίλους το αποτέλεσμα και αναλόγως πράξτε για την συνέχεια.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Το περασμένο Σάββατο (14/11) βραδάκι μετά από την γιορτή του κολλητού Φιλίππου είχα σκοπό να παρευρεθώ και σε μια ακόμη. Έχοντας μαζί την σύζυγο (όπου συμμερίζεται αρκετά το πάθος μου για την μπύρα) αλλά και τον μόλις 4,5 μηνών γιο μας (από νωρίς στα κόλπα...) βρεθήκαμε στον γνωστό μας Κούκο για ένα πρωτόγνωρο και ιδιαίτερα ευφυές event! Το μαγαζί ως συνήθως γεμάτο και σε ρυθμούς SKA και PUNK. Το μενού περιελάμβανε Brew-shap, δηλαδή ανταλλαγή σπιτικών μπυρών. Η παρέα των homebrewers είχε πιάσει από νωρίς τα πόστα στο μέσα μεγάλο τραπέζι (για όσους έχουν πάει) και απολάμβανε κάποιες νέες αφίξεις που εμφανίστηκαν λόγο σκηνικού. Παρεπιπτώντος η γκάμα περιλάμβανε μεταξύ άλλων Nogne και βαρελάκι Mikkeller όπου και τίμησα (εξαιρετικό!!!). Για καλή μας τύχη ο φίλος Γιώργος Γκαιφύλλης μας παραχώρησε θέση στο τραπέζι του (πραγματικά ευχαριστώ γιατί ήταν σωτήριο). 

Ο σκοπός ήταν να μαζευτούμε φέρνοντας τα δικά μας μπουκάλια από σπιτική μπύρα ανεξαρτήτως τρόπου παρασκευής και φεύγοντας να πάρουμε σαν επιστροφή ίσης ποσότητας καλούδια άλλον. Στάνταρ ο πιο άπειρος homebrewer από όλους (ακόμα στα kit) έφερα τα 8 τελευταία μπουκαλάκια από μια Blonde Lager που είχαμε φτιάξει το καλοκαίρι. (Δεσμεύομαι πάντως σε μελλοντική μάζωξη σε κάτι ποιοτικότερο). Έδινες λοιπόν τα δικά σου και είχες να διαλέξεις από μια πλούσια και πολυποίκιλη λίστα, δημιουργίες φίλων που διοχετεύουν την λατρεία τους για την μπύρα μέσα σε ένα μπουκάλι! Πραγματικά εντυπωσιακό! Πήρα λοιπόν 8 εμπνεύσεις διαφόρων ειδών τις οποίες άρχισα να απολαμβάνω απο προχθές κιόλας. Ήδη υπάρχει το ανάλογο γκρουπ όπου σχολιάζουμε το πως μας φάνηκε η κάθε μία. Κλείνοντας να τονίσω ότι την ιδέα την είχαν τα παιδιά απο το Alebox.gr και την βρήκα φανταστική και πανέξυπνη! Σε μια βραδιά μπυροποσίας μαζευτήκαμε φίλοι της μπύρας, ανταλλάξαμε απόψεις, ιδέες, συνταγές και έχουμε την δυνατότητα να γευτούμε ο ένας τον κόπο του άλλου. Αυτό θα μπορούσε να ήταν και ο ορισμός της οικοζυθοποιίας! Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλες παρεμφερή εκδηλώσεις. Ως τότε ας αρχίσω να αποστειρώνω......

Τα τρόπαια!!!
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η Ζυθοποιία: Οι Martin και James (ιδρυτές της ζυθοποιίας) είχαν πλέον βαρεθεί τις βιομηχανικές Lager και τις κλασικές-παλιομοδίτικες ales που κυριαρχούσαν στην αγορά της μπύρας του Ηνωμένου Βασιλείου. Έτσι, αποφάσισαν ότι ο καλύτερος τρόπος για να διορθωθεί αυτή η ανεπιθύμητη κατάσταση ήταν να δημιουργήσουν τις δικές τους μπύρες. Κατά συνέπεια, τον Απρίλιο του 2007 η BrewDog γεννήθηκε. Και οι δύο μόλις 24ρων, νοίκιασαν ένα κτήριο στο Fraserburgh, πήραν (τρομακτικά) τραπεζικά δάνεια, ξόδεψαν όλα τους τα χρήματά σε ανοξείδωτο εξοπλισμό και άρχισαν να ζυθοποιούν μερικές σκληροπυρηνικές craft beers. Παρήγαγαν μικρές παρτίδες, τα μπουκάλια τα γέμιζαν με το χέρι, πουλούσαν μπύρες σε τοπικές αγορές και από το πόρτ μπαγκάζ του παλιού φορτηγού τους. Η μεγαλύτερη αποστολή τους όταν δημιούργησαν την BrewDog ήταν να κάνουν τους άλλους να παθιαστούν με την craft μπύρα όσο αυτοί! Τα πράγματα άρχισαν να τρελαίνονται για εμάς το 2008, ή μπορεί απλά να έγιναν περισσότερο τρελά από πριν. Με κάποιο τρόπο πείσαμε τις τράπεζες να μας δώσουν κι άλλα χρήματα για να αγοράσουμε περισσότερες δεξαμενές και μια κατάλληλη μηχανή εμφιάλωσης. Καταφέραμε να δημιουργήσουμε την ισχυρότερη (αλκοολικά) μπύρας του Ηνωμένου Βασιλείου, την Τokyo! Αυτό οδήγησε σε μια τεράστια "καταιγίδα" από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, και αν το πιστεύετε γίναμε και πρωτοσέλιδα εφημερίδων! Η πτώση του δυτικού πολιτισμού! Ο Portman Group (Εμπορικός όμιλος αλκοολούχων ποτών στο Ην. Βασίλειο) απαγόρευσε σχεδόν όλες τις μπύρες τους. Έτσι άρχισαν τις εξαγωγές σε Σουηδία, Ιαπωνία και Αμερική. Από το 2ο κιόλας έτος η BrewDog έγινε η μεγαλύτερη ανεξάρτητη ζυθοποιεία της Σκωτίας!

Μπύρα: HARDCORE IPA. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα δυνατή χρυσή μπύρα ενισχύοντας το Αμερικανικό στυλ όπου η δύναμη μαζί με τον λυκίσκο δημιουργούν ένα απίστευτο συνδυασμό που οδηγεί σε νέα επίπεδα. Η υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ (9%), μπορεί να είναι λίγο δυνατή και δύσκολη για κάποιους ανθρώπους, αλλά όπως λέει και η ετικέτα: «Αυτή είναι μια άκρως επιθετική ιδιαίτερη μπύρα και δεν με νοιάζει αν δεν σας αρέσει».

ΤύποςIndia Pale Ale
ΧρώμαΧάλκινο
Αλκοόλ9 %
ΖυθοποιίαBrewDog
ΠροέλευσηΣκωτία
Reviewsratebeeruntappd

Μπύρα: PUNK IPA. H μπύρα αυτή έχει ένα υπερατλαντικό μείγμα IPA με 5,6% αλκοόλ. Έχει ελαφρύ χρυσό χρώμα με γεύση τροπικών φρούτων και ελαφρύ άρωμα καραμέλας. Αφήνει μία εκπληκτική γεύση στον ουρανίσκο πού οφείλεται στον λυκίσκο με βάση μπισκότου βύνης Νέας Ζηλανδίας. Το τελείωμα είναι επιθετικό και ξηρό με τον λυκίσκο να συνδυάζεται με το πλούσιο αλκοόλ. Αυτή η φρέσκια, γεμάτη γεύση φυσική μπύρα,είναι ένας φόρος τιμής στην κλασική ΙΡΑ των προηγούμενων ετών, δίνοντας μία φρουτώδη και ταυτόχρονα πικρή γεύση στο τέλος.

ΤύποςIndia Pale Ale
ΧρώμαΞανθό
Αλκοόλ5,6 %
ΖυθοποιίαBrewDog
ΠροέλευσηΣκωτία
Reviewsratebeeruntappd


Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Οι γεωλόγοι έχουν μια μακρά ιστορία με την μπύρα. Είναι γνωστό ότι τα κύρια συστατικά του διασημότερου αλκοολούχου ποτού είναι το νερό, η βύνη (συνήθως από καρπό του κριθαριού) και ο λυκίσκος (αρωματικό φυτό). Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ο ρόλος της γεωλογίας στην παραγωγή της καλής μπύρας. Η διαδικασία ζύμωσης χρησιμοποιεί καθαρό νερό, το οποίο είναι το ίδιο, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεστε. Ωστόσο είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το νερό και η γεωλογία μέσω της οποίας διεισδύει- μπορεί να κάνει τη διαφορά σε ένα τελικό προϊόν. Τα διαλυμένα μέταλλα στο νερό μπορεί να κάνουν μια εξαιρετική μπύρα ή να δώσουν ένα ακατάλληλο ποτό για πόση. Για παράδειγμα, το ασβέστιο είναι κρίσιμης σημασίας για την μαγιά να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Επίσης, ελέγχει το του μείγματος και βοηθά στην πήξη και την κροκίδωση (μετάβαση από την υγρή κατάσταση σε κατάσταση πήξης). Ως εκ τούτου, το αποσταγμένο νερό δεν θα λειτουργήσει για την μπύρα.

Σκεφτείτε τις περιοχές που είναι γνωστές για ορισμένες μπύρες. Ο κύριος λόγος για κάθε ένωση είναι το νερό γιατί περιέχεται περισσότερο από 90% νερό. Δεν μπορούμε να ετοιμάσουμε μια Pilsner (τουλάχιστον όχι πολύ καλή) με σκληρό νερό από το Δουβλίνο (115 μέρη ανά εκατομμύριο [ppm] σε ασβέστιο, 319 ppm σε όξινο ανθρακικό και 53 ppm θειικού άλατος), αντιθέτως με την περιοχή Pilsen της δυτικής Τσεχίας Δημοκρατίας (7 ppm ασβεστίου, 3 ppm όξινο ανθρακικό και σχεδόν καθόλου θειικά). Σε γενικές γραμμές, οι περιοχές με μαλακό νερό παράγουν τύπου lager και πιο σκούρες μπύρες, ενώ εκείνες με πιο σκληρό νερό, είναι πιο πλούσιες σε μεταλλικά στοιχεία νερού είναι πιο ευνοϊκές για πιο ανοιχτόχρωμες, με νέες γεύσεις μπύρας που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν από τους πότες για να ταιριάζουν στο γούστο τους.

Πάρα πολύ σίδηρος στο νερό; Η μπύρα μπορεί να αναπτύξει μια μεταλλική γεύση. Υψηλά επίπεδα ψευδαργύρου; Η μπύρα μπορεί να είναι θολή και πάρα πολύ ψευδάργυρος μπορεί να είναι τοξικός για την ζύμη. Θέλετε να δοκιμάσετε περισσότερο λυκίσκο; Δοκιμάστε να προσθέσετε γύψο. Η περιοχή γύρω από το Burton, βορειοδυτικά του Λονδίνου, έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι από το γύψο στο υπέδαφος, και το θειικό ενισχύει τη γεύση του λυκίσκου." Burtonisation" το αποκαλούν κάποιοι. Στην πραγματικότητα, η διαδικασία της προσθήκης γύψου στο νερό είναι κρίσιμη για να ετοιμάσουμε μια Pale Ale. Στην αιχμή της στον 19ο αιώνα, η περιοχή Burton είχε 30 ζυθοποιίες και η pale ale παράγεται διατηρώντας τα χαρακτηριστικά των θειικών, επιτρέποντας την μπύρα να επιβιώσει σε μακρινά ταξίδια, ακόμη και όσον αφορά την Ινδία. Αυτός είναι ο λόγος όπου προήλθε το όνομα ''India Pale Ale'', ή ΙΡΑ. Μπορείτε να ευχαριστήσετε τον γύψο - και τη γεωλογία - γι 'αυτό.

Σήμερα, ο κόσμος της ζυθοποιίας τροφοδοτείται από γεωλογικά υλικά που μπορούν να προστεθούν στα τοπικά νερά για να αναπαράγουν σχεδόν οποιαδήποτε φυσική πηγή. Οι ντόπιες ζυθοποιίες μπορούν να αγοράσουν μέταλλα όπως το ανθρακικό ασβέστιο, γύψο, και ''κρυστάλλους νερού" (66 % θειικό ασβέστιο και το 34 % θειικό μαγνήσιο), τα χρησιμοποιούν σε κατάλληλες αναλογίες, μιμούμενοι τα φυσικά νερά από οπουδήποτε μέρος στον κόσμο. Τα "αλατούχα νερά του Burton", για παράδειγμα, προσφέρουν ένα αφέψημα που ακούγεται σαν ένα μαγικό φίλτρο, συμπεριλαμβανομένου του ασβεστίου για τη σκληρότητα, το μαγνήσιο για τη μαγιά, και τα ιόντα χλωρίου [να] προσδίδουν μια εκπληκτική μπύρα.

Τελικά, όμως, δεν υπάρχει κανένα υποκατάστατο για τα φυσικά ύδατα, τα οποία εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα τοπικά γεωλογικά μοναδικά χαρακτηριστικά τους, καθώς και ο χαρακτήρας του φυσικού νερού που χρησιμοποιείται μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στο τελικό προϊόν. Στην πραγματικότητα, με τη διαθεσιμότητα της βύνης κριθαριού, λυκίσκου και μαγιάς από όλο τον πλανήτη, το νερό είναι συχνά το μόνο τοπικό συστατικό στην μπύρα. Τα μεταμορφωμένα πετρώματα που κείνται κάτω από την Πίλσεν επιτρέπουν στα υπόγεια ύδατα να μετακινηθούν μέσα από τις ρωγμές, αλλά δεν είναι πολλά τα ορυκτά που διαλύονται από αυτή την διαδικασία. Ο ασβεστόλιθος γύρω από το Δουβλίνο παράγει τα υπόγεια ύδατα με μια πολύ διαφορετική σύνθεση. Και το νερό κοντά στην Burton επηρεάζεται από τον υποκείμενο ψαμμίτη με γύψο. Η επίδραση των ορυκτών που διαλύονται στο νερό, είναι πολύ σημαντική αν και οι περισσότεροι δεν είναι εξοικειωμένοι με τις επιστημονικές λεπτομέρειες. Όμως οι παραγωγοί μπύρας γνωρίζουν πολύ καλά ότι η καλή μπύρα εξαρτάται από την κατάλληλη γεωλογία.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η λέξη μπύρα προέρχεται πιθανότατα από την ιταλική λέξη birra η οποία με τη σειρά της προέρχεται από τη λατινική -biber (ελλ. ποτό), που συνδέεται και με το λατινικό ρήμα -bibere (ελλ. πίνω). Η ελληνική λέξη ζύθος απαντάται επίσης σε αρχαίους γεωγράφους περιηγητές, όπως ο Διόδωρος και ο Στράβων, δηλώνοντας βασικά το ποτό από κριθάρι, κυρίως των Αιγυπτίων. Η λέξη ζύθος σχετίζεται με το ρήμα -ζέω (δηλαδή βράζω). Παρακάτω μερικοί πίνακες που χρησιμοποιήσανε την μπύρα ως έμπνευση.
παγωμένη μπύρα - Niko Pirosmani
παγωμένη μπύρα - Niko Pirosmani
Δύο αγόρια γελάνε με μια κούπα μπύρα - Frans Hals 1626
Δύο αγόρια γελάνε με μια κούπα μπύρα - Frans Hals 1626
Μήλα, ψωμί και μπύρα -Louisa Matthiasdottir 1940
Μήλα, ψωμί και μπύρα -Louisa Matthiasdottir 1940
Alphonse Mucha 1897
Alphonse Mucha 1897
γυναίκα με μια κανάτα μπύρα -Adriaen van Ostade - 1670
γυναίκα με μια κανάτα μπύρα -Adriaen van Ostade - 1670
μια κανάτα μπύρα και μια πίπα - john Frederick Peto - 1899
μια κανάτα μπύρα και μια πίπα - john Frederick Peto - 1899
πίνοντας μπύρα και παίζοντας χαρτιά - Juan Gris - 1913
πίνοντας μπύρα και παίζοντας χαρτιά - Juan Gris - 1913
Νεκρή φύση με μπύρα και στρείδια - Andrew JH Way
Νεκρή φύση με μπύρα και στρείδια - Andrew JH Way
ένα καλό ποτήρι μπύρας - Édouard Manet - 1873
ένα καλό ποτήρι μπύρας - Édouard Manet - 1873
Πότης μπύρας στο κελάρι με το βαρέλι Hermann Kern
Πότης μπύρας στο κελάρι με το βαρέλι Hermann Kern
Νεκρή φύση με Μπίρα και Φρούτα - Vincent van Gogh - 1881
Νεκρή φύση με Μπύρα και Φρούτα - Vincent van Gogh - 1881
Μοναχός δοκιμάζει Μπύρα - Eduard von Grützner
Μοναχός δοκιμάζει Μπύρα - Eduard von Grützner
στον κήπο της μπύρας -Adolph von Menzel
στον κήπο της μπύρας -Adolph von Menzel
2 μπύρες Edouard Vuillard - 1909
2 μπύρες Edouard Vuillard - 1909
source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η αλήθεια είναι ότι από καιρό ήθελα να γράψω για αυτό το μαγαζί, διότι θυμάμαι το επισκέφτηκα καλοκαίρι πριν καλά-καλά στηθεί. Μιλώντας τότε με τους ιδιοκτήτες, τους Νικολάδες, είδα 2 ανθρώπους, καταρχήν άριστους γνώστες του αντικειμένου, να έχουν απίστευτη όρεξη για αυτό που ξεκινούσαν να κάνουν και έτοιμοι να κολυμπήσουν με αποφασιστικότητα στα αφιλόξενα νερά της Ελληνικής γραφειοκρατίας και οικονομικού γενικότερα συστήματος. Μνημονεύω τα παραπάνω γιατί όπως μας αναφέρει και ο Νίκος Κοχύλης στο απόσπασμα που ακολουθεί, με το καλημέρα ήρθαν και τα capital control! Παρόλα αυτά δεν πτοήθηκαν και με συνεχή επαγρύπνηση και ''ψάξιμο'' για καλή πρώτη ύλη έχουν καταφέρει απο το καλοκαίρι ως τώρα να παρουσιάζουν ένα εξαιρετικό και ''χειροπιαστό'' (όσοι έχουν επισκεφτεί το κατάστημα θα καταλάβουν) αποτέλεσμα! Το homebrewing είναι ζωντανός οργανισμός που συνεχώς εξελίσσεται και τα παιδιά μέχρι τώρα υπηρετούν άριστα αυτή την υποχρέωση απέναντι στον ανήσυχο homebrewer. Στην συνέχεια θα διαβάσετε λίγα λόγια του ενός ιδιοκτήτη σχετικά με το εγχείρημα τους αλλά και το ενημερωτικό blog (πάντα για την σπιτική μπύρα) που άρχισε να μας συντροφεύει στα άγνωστα και γνωστά εδάφη του homebrew. Κλείνοντας να αναφέρω ότι σε σχετική ερώτηση στον έναν Νίκο ''πως και ανοίξατε το μαγαζί?'' πήρα την απόλυτη απάντηση: ''Γιατί εσύ δεν το έχεις σκεφτεί?''. Η απάντηση στο ερώτημα του εύκολη και δεδομένη.......  Ας δούμε τι μας λέει!

Το Ale Box ήρθε ως φυσική συνέχεια της δραστηριότητάς μας τα τελευταία χρόνια ως homebrewers. Ο Νίκος και εγώ, καθημερινά συζητούσαμε αστειευόμενοι το ενδεχόμενο να ανοίξουμε ζυθοποιείο, brewpub, μπυραρία, όπως όλοι μας άλλωστε, αλλά ποτέ brewshop. Η σκέψη ήρθε όταν ψάχναμε νέα πράγματα πέρα από βύνες, λυκίσκους και μαγιές, πιο περίπλοκα, πιο δυσεύρετα ή πιο εξωτικά. Και έτσι, μετά από άλλη μία πρότασή του, που πήρα στα αστεία φέτος τον Φλεβάρη (η οποία μου πήρε 15 μέρες να την λάβω σοβαρά υπόψιν), ξεκινήσαμε να ψάχνουμε τι χρειάζεται για να στηθεί όλο αυτό. Ο χώρος είναι κάτι που βρέθηκε την τελευταία στιγμή, αλλά τα δύσκολα ήταν να εντοπίσεις αξιόπιστους προμηθευτές οι οποίοι φυσικά να είναι η πηγή και όχι απλά μεταπωλητές, ώστε να λαμβάνεις φρέσκα και σωστά προϊόντα. Μετά από μερικές εβδομάδες όλα είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί, και το μόνο που εκκρεμούσε ήταν η σωστή λειτουργία της ιστοσελίδας. Εκεί φάνηκαν οι φίλοι. Μέσα σε ένα σαββατοκύριακο, αφού τους παραδώσαμε δοκιμαστικούς κωδικούς, τους ζητήσαμε να προσπαθήσουν να κάνουν τα χειρότερα πάνω στο site για να ανακαλύψουμε τυχόν bugs. Έτσι το stress test ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Η αρχή έγινε το Σαββατοκύριακο του διαγωνισμού homebrewing της Septem και από τότε είμαστε online. Η καθημερινότητα στο Ale Box δεν ήταν κάτι μονότονο. Εκτός από τις παραλαβές νέων προϊόντων (σαν δύο χαζά που ανοίγουν χριστουγεννιάτικα δώρα) ακόμα και τα μικρά πράγματα αποκτάν αξία όταν έχουν αξία για έναν ακόμα νέο homebrewer ή έναν παλιό που πέτυχε άλλη μία ικανοποιητική συνταγή. Ο κόσμος σιγά σιγά άρχισε να μας μαθαίνει, κάτι που μας βοηθούσε να προσπαθούμε περισσότερο κάθε μέρα. Και τότε ήρθε το δημοψήφισμα και τα capital controls… Τρόμος και στεναχώρια, τόση δουλειά και τώρα; Αφού λοιπόν φάγαμε την πρώτη κρυάδα των capital controls, το κλίμα άρχισε να αλλάζει ανέλπιστα αισιόδοξα. Με την στήριξη από παλιούς και νέους homebrewers το κλίμα χαλάρωσε και οδηγηθήκαμε σε μία ομαλότητα. Πλέον κάθε εβδομάδα υπάρχουν νέα πραγματάκια, άλλοτε μεγάλα και σπουδαία άλλοτε μικρά, που μας χαροποιούν όταν τα παρουσιάζουμε.

Τα νέα πράγματα και οι νέες ιδέες που παρουσιάζουμε, τις περισσότερες φορές έρχονται αφού πρώτα τα υλοποιήσουμε στην δική μας κατσαρόλα ή στην δική μας συνταγή, και αφού διαβάσουμε ένα σκασμό άρθρα και βιβλία από όλες τις διαθέσιμες πηγές , όπως κάνετε και εσείς άλλωστε. Σημαντικό παραμένει φυσικά, το γεγονός ότι σχεδόν κάθε Κυριακή καταφέρνουμε να συναντιόμαστε με τους φίλους μας (παλιούς και νέους) για να κάνουμε brewday παρέα. Στην ουσία όμως, αυτό που μας κάνει να νιώθουμε ξεχωριστοί σε όλο αυτό το δημιούργημα, είναι ότι παραμένουμε εραστές του homebrewing και του να μοιραζόμαστε όσα ξέρουμε (όσα κι αν είναι αυτά, δεν περνιόμαστε για ειδικοί).

To Ale Box δημιουργήθηκε μέσα από την αγάπη μας για τη ζυθοποίηση και την ποιοτική μπύρα. Για 'μας, το homebrewing είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό χόμπι, και το Ale Box κάτι παραπάνω από ένα απλό brewshop. Παρέχουμε ολόφρεσκα υλικά ζυθοποίησης και ποιοτικό εξοπλισμό, για τον ερασιτέχνη και τον επαγγελματία ζυθοποιό. Ψάχνουμε διαρκώς νέα προϊόντα που θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον μας, μπύρες που θα ικανοποιήσουν τα πιο απαιτητικά γούστα. Πιστεύουμε στην ελεύθερη γνώση και θέλουμε να ερχόμαστε σε επαφή με ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο ενδιαφέρον για το homebrewing, να ανταλλάζουμε απόψεις, ιδέες, συνταγές, και φυσικά σπιτικές μπύρες. Μας αρέσει να πειραματιζόμαστε, να δοκιμάζουμε, να εξερευνούμε, να κατασκευάζουμε, να δημιουργούμε. Είμαστε homebrewers, και στόχος μας είναι, μέσα από το Ale Box, να μοιραστούμε και να διαδώσουμε την αγάπη μας για την οικιακή ζυθοποίηση.

Διεύθυνση: Δοϊράνης 36, Καλλιθέα
Τηλ: 210 9596201
facebook foursquare website


Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Ένα νέο που σίγουρα έχετε διαβάσει αλλά ένιωσα ηθική υποχρέωση να αναπαράγω και εγώ για να το διαβάσουν όσο περισσότεροι γίνετε! Δεν έχω σκοπό να κρίνω την κυβέρνηση για το νέο μέτρο αλλά θα προτρέψω όλο τον κόσμο να στραφεί στην Ελληνική Μικροζυθοποιία και να στηρίξει την προσπάθεια κάποιων που ενισχύουν το τοπικό προϊόν και διαθέτουν θέσεις εργασίας! Καλύτερα ακριβότερη και ποιοτικότερη μπύρα παρά αγορά μπυρών μαζικής παραγωγής. Ενημερωθείτε και ενημερώστε φίλους για τις τοπικές Μικροζυθοποιίες και βοηθήστε να μην καταρρεύσει και αυτό το κάστρο της Ελληνικής οικονομίας. Απόσπασμα ενός απο τα άρθρα που κυκλοφόρησαν:

Ένα από τα πλέον δυναμικά κομμάτια της ελληνικής παραγωγής την τελευταία δεκαετία (και) στην χώρα μας είναι η μικροζυθοποιία. Εντελώς αποκεντρωμένη δημιουργούσε δεκάδες θέσεις εργασίας στην νησιωτική και ηπειρωτική χώρα από την Θράκη έως την Κρήτη κερδίζοντας συνεχώς κοινό και αποδεικνύοντας στους τουρίστες αλλά και στους διεθνείς διαγωνισμούς όπου συμμετείχαν, ότι οι Έλληνες μπορούν να δημιουργήσουν από καλές έως άριστες μπύρες.

Το απόγευμα της Πέμπτης στα πλαίσια του πολυνομοσχεδίου, και χωρίς να υπάρχει προηγούμενη ενημέρωση ή προειδοποίηση, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι φέρνει προς ψήφιση την τροποποίηση από την 1η Ιανουαρίου του 2016 του καθεστώτος μειωμένου συντελεστή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για την μπύρα που παράγεται από ανεξάρτητα μικρά ζυθοποιία, των οποίων η παραγωγή δεν υπερβαίνει τα 200.000 εκατόλιτρα ετησίως.

Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι ο μειωμένος συντελεστής για τις μικρές ζυθοποιίες προβλέπεται από την Ευρωπαϊκή νομοθεσία η οποία με την κίνηση της αυτή ήθελε να τονώσει την τοπική και την μικρή παραγωγή καθώς στην Ευρώπη - και κατ' επέκταση στην Ελλάδα - όπου παρατηρούνται μονοπωλιακά ή ολιγοπωλιακά φαινόμενα.

Στην Ευρώπη πάνω από 8 στις 10 μπύρες που πωλούνται είναι πολυεθνικών ενώ στην Ελλάδα τα σήματα που διαχειρίζονται πολυεθνικές ξεπερνούν το 86%. Πρόκειται κυρίως για τους ομίλους Heineken και Carlsberg με την τελευταία να προσθέτει πρόσφατα στο χαρτοφυλάκιο της πέρα από την Μύθος και την ΦΙΞ. Αντίθετα η ποιοτική ελληνική μικροζυθοποιία η οποία πλήττεται από την εφαρμογή του νόμου περιορίζεται στο 0,35% της αγοράς.

Το συγκεκριμένο άρθρο θεωρείται ταφόπλακα για την ελληνική ζυθοποιία καθώς από την κίνηση αυτή πλήττεται μόνο η μικρή ελληνική παραγωγή αφήνοντας εκτός τις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας. Στόχος είναι να συγκεντρώσουν 3 εκατ. ευρώ από μικρούς Έλληνες παραγωγούς χωρίς να ενοχλήσει τους μεγάλους διεθνείς παίκτες.

Παρά την άνθηση της μικροζυθοποιίας στην Ελλάδα οι περισσότερες από αυτές είτε είναι ζημιογόνες είτε κινούνται σε οριακά αποτελέσματα. Ο κλάδος ήδη μετράει δύο απώλειες, την πρωτοπόρο στο είδος Craft και την Πειραϊκή Ζυθοποιία. Πρόκειται για ακριβές επενδύσεις με σημαντικά έξοδα τόσο στην μεταφορά και στην προσπάθεια τους για καθιέρωση τους στην αγορά (συμμετοχές σε διεθνείς εκθέσεις, παροχές σε πελάτες κ.α.).

Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο ο μειωμένος συντελεστής για τις μικροζυθοποιίες αυξάνεται:
α) από το 50% στο 55% του ισχύοντος κανονικού συντελεστή για τα ζυθοποιεία των οποίων η παραγωγή κυμαίνεται από 15.000-50.000 εκατόλιτρα μπύρας ετησίως,
β) από το 50% στο 60% του ισχύοντος κανονικού συντελεστή για τα ζυθοποιεία των οποίων η παραγωγή κυμαίνεται από 50.000-100.000 εκατόλιτρα μπύρας ετησίως,
γ) από το 50% στο 75% του ισχύοντος κανονικού συντελεστή για τα ζυθοποιεία των οποίων η παραγωγή κυμαίνεται από 100.000 έως 200.000 εκατόλιτρα μπύρας ετησίως.

source