Σκυμμένος πάνω από ένα βαρέλι, ο Ελληνας ιδιοκτήτης μικροζυθοποιίας, Σοφοκλής Παναγιώτου ρίχνει λίγη από την μπύρα «Septem Red Ale» σε έναν γυάλινο κύλινδρο και την μεταγγίζει με προσοχή σε ένα ποτήρι.
Πριν από μια δεκαετία, στην αρχή της οικονομικής κρίσης, ο απόφοιτος του Χημικού και πρώην οινοποιός καταπιάστηκε με την ιδέα δημιουργίας της ζυθοποιίας «Septem», σε ένα κτήμα που είχε κληρονομήσει στην Εύβοια, περίπου 200 χιλιόμετρα ανατολικά της Αθήνας.
«Ήταν μια ιδέα τρελή. Την εποχή εκείνη με κοίταζαν σαν εξωγήινο>, δήλωσε ο Παναγιώτου στο «AFP», από το πλήρως αυτοματοποιημένο εργοστάσιο παραγωγής και εμφιάλωσής του, το οποίο παράγει πλέον 12 διαφορετικές ετικέτες μπύρας.
Δεκάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις εξαφανίστηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης, η οποία γονάτισε την Ελλάδα εκτινάσσοντας την ανεργία. Ωστόσο, ο τομέας των μικροζυθοποιών κατάφερε να αναδυθεί μέσα από τα χαλάσματα, καθώς τα εγχώρια προϊόντα επωφελήθηκαν την μείωση των εισαγωγών.
Η Ελλάδα είχε ελάχιστες ζυθοποιίες πριν από 10 χρόνια. Σήμερα, υπάρχουν 45 τέτοιες μικροβιομηχανίες, δήλωσε ο κ. Παναγιώτου, ο οποίος προσφάτως εκλέχθηκε πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Ζυθοποιών και εκπροσωπεί τόσο τις μικρές όσο και τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις.

Αλλαγή στις συνήθειες
Η οικονομική κρίση και τα μέτρα λιτότητας που αυτή επέφερε, οδήγησαν στην ενδυνάμωση των μικροζυθοποιών. Οι ξένοι προμηθευτές είχαν ξεκινήσει να απαιτούν προκαταβολικά πληρωμές σε μετρητά, τις οποίες δεν μπορούσαν να καλύψουν πολλές ελληνικές εταιρείες.
«Οι συνήθειες άλλαξαν κατά τη διάρκεια της κρίσης», λέει ο Γιάννης Κεφάλας, ένας λάτρης της μπύρας και ζυθοποιός. «Η ζήτηση επικεντρώνεται πλέον στα εγχώρια προϊόντα που λειτουργούν ως μέσο βοηθείας της ελληνικής οικονομίας»συνεχίζει.
Αναφερόμενος στις πωλήσεις μπύρας των εγχώριων ζυθοποιίων στα σούπερ μάρκετ, ο Σπύρος Παρασκευόπουλος ανέφερε ότι ξεχωρίζουν λόγω της «εξαιρετικής τους γεύσης».
«Είναι μεταξύ τους διαφορετικές, ανάλογα με την περιοχή από την οποία προέρχονται», τονίζει.
Πριν από τρία χρόνια, ο Κεφάλας αποφάσισε να εγκαταλείψει την Αθήνα και να εγκατασταθεί στην Ικαρία, όπου άνοιξε την μικροζυθοποιία του, την οποία και ονόμασε «Ικαριώτισσα»(Ikariotissa). Τώρα εξάγει στη Γερμανία και στοχεύει επίσης να «ανοιχτεί»στις αγορές της Σουηδίας, του Καναδά και των ΗΠΑ.

Κρασί, ούζο, και μετά μπύρα
Δεδομένου ότι η Ελλάδα, στο μυαλό των περισσοτέρων, σχετίζεται με το κρασί και τα παραδοσιακά οινοπνευματώδη ποτά και δεν έχει μεγάλη παράδοση στην μπύρα, η άνοδος των μικροζυθοποιών προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση. Η χώρα καταναλώνει και εξάγει κρασί ενώ υπάρχει και μεγάλη ζήτηση παραδοσιακών αλκοολούχων ποτών όπως το ούζο και το τσίπουρο.
Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ των τριών χωρών που καταναλώνουν την λιγότερη μπύρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με ετήσιο μέσο όρο 35 λίτρα ανά άτομο, λίγα περισσότερα από τη Γαλλία και την Ιταλία.
Και ενώ οι μικρές εταιρείες γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς, οι πιο επιτυχημένες από άποψη πωλήσεων ετικέτες, παράγονται από την «Αθηναϊκή Ζυθοποιία», μία από τις μεγαλύτερες ζυθοποιίες της Ελλάδας. Η συγκεκριμένη, παράγει περισσότερες από πέντε διαφορετικές ετικέτες, κυρίως «ξανθιές», και εισάγει άλλες δέκα περίπου.

Τζίντζερ, μέλι και κάρδαμο
Στο νησί της Εύβοιας, ο Παναγιώτου αναφέρει ότι η παραγωγή του έχει δεκαπενταπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, από 80.000 φιάλες το 2009 σε 1.2 εκατομμύρια φέτος.
Ο Γιάννης Μαρμαρέλλης, ένας ζυθοποιός από τις Σέρρες, παρουσίασε παρόμοια ανάπτυξη. Ανοιξε την μικροζυθοποιία του, «Siris», το 2014 μετά το κλείσιμο του εργοστασίου επεξεργασίας κρέατος που είχε, αύξησε το προσωπικό του από τρία σε 14 άτομα και τετραπλασίασε το μέγεθος των εγκαταστάσεών του.
«Υπάρχει αύξηση στη ζήτηση ποιοτικής μπύρας», λέει ο Χρήστος Βασιλειάδης, ένας από τους πολλούς Έλληνες που ξεκίνησε ως ερασιτέχνης ζυθοποιός, προτού ασχοληθεί με αυτό επαγγελματικά. Τώρα πια είναι ένας από τους ιδιοκτήτες της «Noctua>, μιας μικροζυθοποιίας στο κέντρο της Αθήνας.
Ωστόσο, οι παραγωγοί υποστηρίζουν ότι υπάρχουν αρκετά εμπόδια για την περαιτέρω ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της γραφειοκρατίας. Επίσης, διαμαρτύρονται για την υψηλή φορολογία και για έναν απαρχαιωμένο νόμο, που χρονολογείται από τις αρχές του 20ού αιώνα. Μετά την Φινλανδία, τη Σουηδία και τη Βρετανία, η Ελλάδα έχει τον υψηλότερο φόρο στο αλκοόλ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και όσον αφορά το νομικό πλαίσιο για την παραγωγή μπύρας, σημαίνει ότι δεν υπάρχει νομική διάταξη που να προστατεύει τις μπύρες που παρασκευάζονται με μπαχαρικά ή με φρουτώδεις γεύσεις – ένα πεδίο που εξετάζουν μικροπαραγωγοί.

source
Axact

Παναγιώτης Στεφανιδάκης

Λάτρης της ποιοτικής μπύρας, διαδίδω το πάθος μου μέσω του Beeroskopio! Super User στο Untappd, homebrewer, δοκιμάζω συνεχώς νέες μπύρες να διευρύνω την γευστική μου παλέτα! Θα χαρώ να επικοινωνήσω μέσo social media ή στο stef82gr@hotmail.com σε οποιαδήποτε απορία σχετικά με τον κόσμο του ζύθου.

Post A Comment:

0 comments:

Αφήστε μας το σχολιο σας!