Σάββατο μεσημεράκι, οικογενειακά όπως πάντα, ξεκινήσαμε απο την μια άκρη της Αττικής (Ν.Πέραμο) να φτάσουμε στην άλλη, κοντά στο Αεροδρόμιο και πιο συγκεκριμένα στο Metropolitan Expo. Σκοπός ήταν φυσικά η φετινή HORECA που προμηνυόταν άκρως ενδιαφέρουσα όσο αναφορά την αγαπημένη μας μπύρα. Μετά απο μια ταλαιπωρία στο να παρκάρουμε στο υποδεικνυόμενο πάρκινγκ και την μετακίνηση με λεωφορεία (ευτυχώς-να λέμε και τα καλά-) στο εκθεσιακό χώρο, ήρθε η απίστευτη ξενέρα διότι δεν μας άφησαν να εισέλθουμε στον εκθεσιακό χώρο με τον μικρό μας γιο. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να καθίσει η σύζυγος στο lobby και εγώ να ξεκινήσω μια ταχεία διέλευση των ενδιαφερόμενων μπυροπόστων. Υπήρχε παντού αδιανόητη κοσμοσυρροή σε όλα τα hall παρόλο που ήταν ώρα μη αιχμής. Μετά απο την εισαγωγή μπαίνω στο επίμαχο (κυρίως) θέμα που δεν είναι άλλο απο την εμφάνιση που μας προσέφεραν τα φετινά περίπτερα των Ελληνικών (μικρό)ζυθοποιιών.

Μπαίνοντας λοιπόν στο τελευταίο διαμορφωμένο χώρο της έκθεσης αντίκριζες το πελώριο περίπτερο της ''Ολυμπιακής Ζυθοποιίας''. Μεγάλο, φαντασμαγορικό με πάρα πολύ κόσμο αλλά οι εντυπωσιακές παρουσίες σίγουρα δεν ήταν στις κάνουλες της. Μετά το -ενός λεπτού- πέρασμα μου απο εκεί ακολούθησε μια ευχάριστη έκπληξη απο Βορρά μεριά. Ναι φίλοι μου, ο ''Αμπεριάδης'' είχε το καλύτερο περίπτερο κατά την ταπεινή μου γνώμη. Και εξηγούμε: Το vintage design σε έστελνε σε μια Αγγλική παμπ, ίσως BrewDog Pub! Στις πολεμίστρες κυριαρχούσαν τα κανόνια της Σκωτσέζικης Ζυθοποιίας με 5 ολόφρεσκες επιλογές που έριχναν με λύσσα τόνους λυκισκίλας στον ουρανίσκο των (τυχερών) παρεβρισκομένων. Χωρίς να θέλω να αδικήσω την άλλη ''φαρέτρα'' που αποτελούνταν απο τις αρκετά σεβαστές Primator η παραπάνω κάνουλες κλέψανε την παράσταση. Ήπια την Libertine Black Ale η οποία ήταν εξαιρετική με τα καβουρδίσματα της κτλ όπως και η 5AM που σαν πιο γλυκιά την κάνει πιο προσιτή. Άφησα την Jack Hammer για το τέλος που αποτελεί τον ορισμό της πικρίλας. Το θετικό όμως της υπόθεσης δεν ήταν μόνο οι μπύρες που πρόσφεραν απλόχερα τα παιδιά πίσω απο την μπάρα αλλά οι γνώσεις και η όρεξη που είχαν να σου μεταδώσουν αυτά που ήξεραν, το πάθος τους σε αυτά που έλεγαν όταν απολάμβανες μια γουλιά λες και έπιναν μαζί σου. Αυτό είναι και το νόημα άλλωστε, να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας με άλλους και να τους εκπαιδεύσουμε να αγαπάνε και να εκτιμούν την craft μπύρα. Συνέχεια το αδιάφορο περίπτερο της ''ΒΑΠ''. Επόμενο αυτό της ''Septem''. Εμφάνιση ίδια με πέρσι με μόνη διαφορά την καινούργια προσθήκη της Wheat IPA. Θα αναρωτιέστε τι έλεγε? Μια ακόμα χαρακτηριστική Septem, λέω αυτό μόνο και συνεχίζω.

Με αυτά και με αυτά είδα ένα combo περίπτερο που αποτελούνταν απο την πολύ πτωχή φέτος ''Deals'' με μόνη αντιπρόσωπο την Weihenstephan και της ''Siris'' που ήλπιζα να δω (πιω) καμιά πρώτη εκδοχή της καπνιστής συνταγής του διαγωνισμού αλλά μετά λύπης μου ο Γιάννης (Μαρμαρέλης) μου είπε ότι περιμένουν έναν λυκίσκο που είναι σε έλλειψη. Αφού τον συνεγχάρει για την διάκριση της Voreia Stout αναχώρησα για το επόμενο φτάνοντας σε ένα ακόμα εντυπωσιακό πόστο, αυτό της ''Unibrau'' το οποίο ήταν πολύ περιποιημένο και προσεγμένο με τις μπύρες της εισαγωγικής να φιγουράρουν στα ράφια. Το πανέξυπνο moto ''We drink Ale'' έκλεβε τις ματιές και ανύψωνε το ηθικό κάθε ψαγμένου μπυρόβιου που γνωρίζει από καλή μπύρα. Επίσης πολύ φιλικό προσωπικό έτοιμο να σε κερδίσει με την προθυμία του για συζήτηση γύρο απο την ποιοτική μπύρα. Κλέβοντας μερικές πληροφορίες να σας ''αποκαλύψω'' ότι ετοιμάζεται απόβαση διαφόρων βαρελιών της εισαγωγικής για ενίσχυση των μπυραριών αλλά και νέα βελτιωμένη συνταγή όπως και λογότυπο για την ''Alexander the Great Beer''.


Κάπου ενδιάμεσα υπήρχε και το μικρής εμβέλειας περίπτερο της ''Volkan'' με 2 βαρελάκια της Black και Grey προς κατανάλωση. Η ''Νήσος'' φέτος σε καλύτερο σημείο και με μεγαλύτερη ''φάτσα'' κερνούσε την φετινή βρασιά της seasonal ''7 Μποφόρ''. Στην ''ΕΖΑ'' αν είχες πάει πέρσι νόμιζες ότι ζούσες ένα deja vu. Καμία διαφορά ούτε σε διαμόρφωση αλλά και το βασικότερο σε μπύρες. Τουλάχιστον οι παρούσες ήταν ποιοτικές. Επίσης μικρό αλλά πρωτοεμφανιζόμενο το περίπτερο της ΕΛΙΞΗ με τις κλασσικές, γνωστές πλέον Delphi και Marea όπως επίσης την καινούργια 1129. Στον Καρούλια επίσης υπήρχαν 4-5 βαρελάκια αντιπροσωπευτικά της εισαγωγικής. Άλλο ένα δυνατό σημείο και άξιο αναφοράς ήταν αυτό του ''Masokostas Bros'' με ένα συνονθύλευμα απο Κερκυραϊκή, Χίου αλλά και τις κύριες παρουσίες της εισαγωγικής. Με την ''Αθηναϊκή Ζυθοποιία'' δεν ασχολούμαι, μια απο τα ίδια με την Ολυμπιακή... Όσοι πήγατε έχετε καταλάβει ότι τα έκανα ρόιδο αναφέροντας τα σημεία ενδιαφέροντος με ότι σειρά να ναι πλέον! Αυτά λοιπόν απο την φετινή έκθεση μεταφέροντας τα μέσα απο τα μάτια μου και μετά απο μια γρήγορη διέλευση όπως ανέφερα στην αρχή. Θα ήθελα να ανταλλάξω γνώμες και απόψεις με περισσότερούς αλλά και έτσι ικανοποιημένος είμαι ελπίζοντας του χρόνου να δούμε περισσότερες και πιο εμπνευσμένες Ελληνικές μπύρες και νέες αφίξεις απο τα έξω... Πλέον κάνω όρεξη για τα επόμενα βραβεία του BeerBarTender...Ως τότε cheers!!!


Axact

Παναγιώτης Στεφανιδάκης

Λάτρης της ποιοτικής μπύρας, διαδίδω το πάθος μου μέσω του Beeroskopio! Super User στο Untappd, homebrewer, δοκιμάζω συνεχώς νέες μπύρες να διευρύνω την γευστική μου παλέτα! Θα χαρώ να επικοινωνήσω μέσo social media ή στο stef82gr@hotmail.com σε οποιαδήποτε απορία σχετικά με τον κόσμο του ζύθου.

Post A Comment:

0 comments:

Αφήστε μας το σχολιο σας!