Η ιδέα μου ήρθε αφού τον είδα μπροστά μου στην Ζυθογνωσία και ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες στα γρήγορα! Οι ερωτήσεις μου ήταν ως επί το πλείστον για την νέα του εργασία στην Ζυθοποιία Χάρμα και αναρωτήθηκα γιατί να μην μάθουμε μερικά πράγματα παραπάνω... Μιλάω ασφαλώς για τον Πέτρο Μαλιχούδη τον οποίο γνωρίσαμε μέσα απο τα video reviews των Beers&Games αλλά και τον άρθρων σε Μπυραματισμούς (Tsekouratos). Σε ηλικία μόλις 26 ετών ''κυνήγησε'' και όπως φαίνεται ''έπιασε'' το όνειρο του το οποίο δεν ήταν άλλο απο το να βράζει μπύρες συνεχώς! Στο σωστό timing έχοντας πάρει και το πτυχίο της Σχολής τα μάζεψε όλα και εξέπλευσε προς Χανιά να δοκιμάσει την τύχη και τις ικανότητες του... Αφού πήραμε μια πρώτη γεύση απο την νέα του καθημερινότητα, να δούμε τι είπε και σε εμάς!


1.      Πες μου λίγα λόγια για την ιστορία που σε οδήγησε να μπεις στο καράβι για Χανιά!
Ξεκίνησα την οικιακή ζυθοποίηση πριν από περίπου 4 χρόνια, και αμέσως με τράβηξε. Έτσι τον Μάιο του 2014 αποφάσισα πως αυτό θέλω να είναι και το αντικείμενο με το οποίο θα ασχοληθώ και επαγγελματικά. Τον Οκτώβρη του 2014, μέσω γνωστού, γνωρίστηκα με τον κύριο Ιωάννη Λιονάκη, ιδιοκτήτη της Κρητικής Ζυθοποιίας Χάρμα, ο οποίος εκείνο τον καιρό ετοίμαζε επέκταση και αναβάθμιση του ζυθοποιείου. Μετά από συνομιλίες που κάναμε μέσω τηλεφώνου αλλά και από κοντά σε ένα ταξίδι μου στα Χανιά, συζητήσαμε για το τι έχω κάνει και τι μπορώ να κάνω σε ένα ζυθοποιείο και είδαμε ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε, μου πρότεινε να περιμένω λίγο καιρό να ξεκινήσουν οι εργασίες της επέκτασης, να τελειώσω και με ότι εκκρεμότητες είχα στην Αθήνα. Μετά από λίγους μήνες, λοιπόν, ένα μεσημέρι, με παίρνει τηλέφωνο και μου κάνει πρόταση για δουλειά. Ρωτάω λοιπόν “Πότε θέλετε να έρθω;” και παίρνω την απάντηση “Και τώρα αν μπορείς”!! 'Έχοντας λοιπόν υπόψιν μου κάποια σπίτια, φορτώνω κυριολεκτικά όλη μου σχεδόν την περιουσία στο αμάξι, μπαίνω στο καράβι και φεύγω για Χανιά.. Τόσο ξαφνικά, τόσο αυθόρμητα!

2.      Περιέγραψε μου μια τυπική και μια ζόρικη μέρα στο Ζυθοποιείο?
Καταρχάς να πω ότι η παραγωγική διαδικασία ξεκινά στις 5 το πρωί από τον πρώτο συνάδελφο, και κάθε μέρα παραγωγής κάνουμε 2 καζανιές μπύρας. Εγώ λοιπόν ξεκινάω δουλειά στη 13:00 το μεσημέρι. Όταν φτάνω στις εγκαταστάσεις, η πρώτη καζανιά είναι στην μέση περίπου του βρασμού, ενώ η δεύτερη είναι στην διαδικασία της πολτοποίησης-σακχαροποίησης. Βοηθάω λοιπόν στον βρασμό ρίχνοντας τον λυκίσκο, απολυμαίνοντας και ψεκάζοντας το δοχείο ψύξης και τις δεξαμενές ζύμωσης που θα μπουν οι καζανιές της ημέρας. Όταν τελειώσει ο βρασμός μετακινούμε το γλεύκος στο δοχείο ψύξης και καθαρίζουμε το δοχείο βρασμού για να μπει η δεύτερη καζανιά όταν τελειώσει η πολτοποίηση. Όταν τελειώσει η ψύξη της πρώτης καζανιάς την μεταφέρουμε σε μία δεξαμενή, αερίζοντας το γλεύκος και εισάγοντας και την μαγιά και ασχολούμαστε πλέον αποκλειστικά με την δεύτερη καζανιά, η οποία πρέπει να περάσει από την διαδικασία της διήθησης του κριθαριού, και μετά να πάει στο στάδιο του βρασμού. Με το τέλος του βρασμού τελειώνει για μένα μία τυπική μέρα στο Ζυθοποιείο (περίπου 7-8 ώρες), και από εκεί και πέρα αναλαμβάνει ένας συνάδελφος. Μία ζόρικη μέρα είναι να απουσιάζει ο συνάδελφος (συχνά λόγω άλλως εργασιών του) και να χρειαστεί να κάτσω μέχρι το τέλος όλης της παραγωγικής διαδικασίας, η οποία όπως ξέρεις, στο τέλος έχει καθάρισμα των καζανιών (10 ώρες το λιγότερο)!! Για παράδειγμα πριν λίγες μέρες, λόγω προβλημάτων στην διήθηση τα οποία μας καθυστέρησαν περίπου μία ώρα, έφυγα από το ζυθοποιείο λίγο μετά τις 12 τα μεσάνυχτα.

3.      Υπήρξε μέρα που να πεις ‘’θα εγκαταλείψω’’, και αν ναι τι σε σταμάτησε?
Σίγουρα υπήρξε μία τέτοια μέρα και δεν φοβάμαι να το πω. Κάθε αρχή είναι δύσκολη και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα κάνεις λάθη μέχρι να μάθεις. Στην ζυθοποίηση όμως, ένα λάθος μπορεί να σου χαλάσει όλη την παραγωγή. Όταν στις αρχές, λοιπόν, έκανα κάποια λάθη, αγχωνόμουν και έκανα και άλλα λάθη. Δεν έφτασα ποτέ σε κάποιο πολύ σοβαρό λάθος, κάποιες όμως δύσκολες μέρες, όταν επέστρεφα από την δουλειά, κουρασμένος και απογοητευμένος από την απόδοσή μου, σκεφτόμουν να τα παρατήσω. Το επόμενο πρωί, όμως, αυτή η ιδέα είχε φύγει από το μυαλό μου, και το μόνο που ήθελα ήταν να πάω στην δουλειά, να προσπαθήσω και να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό, να αποδείξω, στον εαυτό μου πρώτα από όλα, ότι δεν “παράτησα” την Αθήνα για το τίποτα, ότι μπορώ να τα καταφέρω. Στην τελική, αυτή έχω επιλέξει να είναι η ζωή μου πλέον. Η μεγαλύτερη μου ικανοποίηση ήταν όταν λίγους μήνες μετά, σε μία συζήτηση-αξιολόγηση με τον κύριο Λιονάκη, μου είπε ότι είναι πλήρως ικανοποιημένος από την δουλειά μου!

4.      Μετέφερε μου τα συναισθήματα όταν δοκίμασες την πρώτη γουλιά από την 1η μπύρα που συμμετείχες!
Τι να σου λέω τώρα! Η πρώτη μπύρα που συμμετείχα σε όλα τα στάδια (από τον σχεδιασμό της συνταγής μέχρι και την εμβαρέλωσή της), ήταν η τελευταία ετικέτα της ζυθοποιίας, η Pale Lager. Επειδή λοιπόν είχα κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου, η πρώτη γουλιά ήταν λίγο απογοητευτική. Το άρωμα ήταν όπως έπρεπε, το σώμα και η γεύση κομπλέ, η πίκρα άφαντη. Εδώ οφείλω να σου πω ότι όσοι την δοκίμαζαν την έβρισκαν πικρή. Έτσι για κάποιο καιρό την “σνόμπαρα”! Όταν όμως την ήπια τυχαία σε ένα μαγαζί στα Χανιά, μου άρεσε πάρα πολύ.. Ήθελε τελικά λίγο καιρό για να δέσει. Εκείνη την στιγμή λοιπόν, μπορώ να πω ότι ένιωσα μεγάλη περηφάνια για το “παιδί” μου!


5.      Έχοντας την εμπειρία του homebrew, πόσο πιο δύσκολη ή εύκολη είναι η διαδικασία σε Ζυθοποιείο?
Κοίταξε να δεις, δεν είναι θέμα ευκολίας. Λίγο πολύ, η διαδικασία είναι η ίδια, και αλλάζουν οι λεπτομέρειες. Το ζυθοποιείο, όμως, ξεχωρίζει γιατί είναι πιο αγχωτικό, και θα σου εξηγήσω τι εννοώ. Εάν στην οικιακή ζυθοποίηση κάνω ένα λάθος, θα πετάξω 20 με 30 λίτρα, άντε 40 εάν κάνω μεγάλη παρτίδα. Στο ζυθοποιείο θα πετάξω 500 λίτρα τουλάχιστον! Γι'αυτό υπάρχει ένα διαρκές τρέξιμο, ούτως ώστε να είμαστε σίγουροι ανά πάσα στιγμή πως ό,τι ακουμπήσει με την μπύρα πρέπει να είναι καθαρό και απολυμασμένο.

6.      Πως είναι λοιπόν να εξασκείς το χόμπι σου και να κερδίζεις και λεφτά από αυτό?
Εντάξει, είναι μεγάλη ευλογία να μπορείς να συντηρείσαι από το χόμπι σου. Είσαι πιο ευδιάθετος στην δουλειά, ενδιαφέρεσαι πιο πολύ για τα προϊόντα σου, και σου δίνει μεγαλύτερη ικανοποίηση όταν η δουλειά γίνεται σωστά. Επίσης, μιας και είναι το χόμπι σου, θα ενδιαφερθείς να ψάξεις νέες τεχνικές να βελτιώσεις το προϊόν, θα θελήσεις να πειραματιστείς με νέα υλικά. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να συνεχίσεις να το βλέπεις μόνο ως χόμπι. Πλέον είναι δουλειά. Δεν μπορείς να είσαι τόσο χαλαρός, όπως πχ. όταν βράζεις σπίτι σου, αλλά πρέπει να της δίνεις την σοβαρότητα και την υπευθυνότητα που πρέπει.

7.      Συνεχίζεις ενεργά σε Beers&Games, Μπυραματισμούς και σπιτική μπύρα ή δεν υπάρχει προσωπικός χρόνος?
Beers&Games συνεχίζω σταθερά. Ήδη έχουμε έτοιμα κάποια video review με τον Πάνο, και εγώ έχω στα σκαριά 2-3 κειμενάκια που περιμένω να βρω λίγο χρόνο να τα τελειώσω. Με το blog των Μπυραματισμών έχω μείνει λίγο πίσω, αλλά και εκεί ετοιμάζω ένα άρθρο σχετικά με ένα φεστιβάλ μπύρας, στο οποίο παρευρέθηκα πριν λίγους μήνες. Όσο για την σπιτική μπύρα, αυτή η αγάπη δεν πρόκειται ποτέ να σβήσει! Αυτήν την στιγμή ετοιμάζω τις βύνες για μία Coffee Stout που θα βράσω σήμερα, μιας και πλησιάζει και ο Χειμώνας! Και καθόλου χρόνος να μην υπάρχει, μία Κυριακή μέσα στον μήνα θα μπορώ να βρω για να κάνω μία μπυρίτσα!!

8.     Δουλεύοντας σε Ζυθοποιείο, όντας homebrewer και ενεργό μέλος του ΣΕΖΕ, συγκάτοχος του site Beers&Games και τόσο καιρό στον χώρο της μπύρας πως βλέπεις την Ελληνική τάση στην Μικροζυθοποιία? Είναι κάτι πρόσκαιρο ή ήρθε για να μείνει?
Κοίταξε να δεις, όπως λέω συνέχεια τα τελευταία 2 χρόνια, η μπύρα πουλάει. Έχει γίνει μόδα. Αυτό έχει και τα καλά του και τα κακά του. Καλό πχ είναι ότι ανοίγουν ζυθοποιίες σε πολλά μέρη της Ελλάδος, με αποτέλεσμα μπύρες κάποιας ποιότητας να φτάνουν σε μέρη που μέχρι πριν υπήρχαν μόνο 2-3 ετικέτες συγκεκριμένες. Έτσι, το κοινό, αργά αλλά σταθερά, ενημερώνεται και μαθαίνει. Το κακό τώρα είναι ότι ενημερώνεται πολλές φορές λάθος. Δυστυχώς πολλές από τις ζυθοποιίες ανοίγουν με γνώμονα το κέρδος, από άτομα με καμία σχέση και αγάπη προς την μπύρα. Πολύ απλά, μυρίζονται λεφτά και πετάγονται να αρπάξουν. Δεν μπορώ να πω ονόματα, αλλά καταλαβαίνεις και εσύ ότι άτομα σαν τα μέλη του ΣΕΖΕ, που αγαπάμε την μπύρα, μόνο αρνητικά θα μπορούσαμε να το δούμε αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Μικροζυθοποιία στην Ελλάδα ήρθε για να μείνει. Είναι κάτι που έχει ανθίσει σε όλο τον κόσμο πλέον, και γιατί όχι και εδώ. Σαν Πέτρος, πάντως, θα σου πω, ότι δυστυχώς, δεν θα πάει μπροστά από τις εταιρείες, αλλά από τους Homebrewers, όπως έγινε και σε όλες τις άλλες χώρες. Άτομα που αγαπάνε την μπύρα, που ξημεροβραδιάζονται διαβάζοντας και ψάχνοντας συνταγές και τεχνικές, άτομα που δεν φοβούνται να παίξουν με τα είδη. Μακάρι λοιπόν, όταν γίνει η επανάσταση, το μεγάλο μπαμ, να ακολουθήσουν και οι ζυθοποιίες. Δεν έχουν τίποτα να χάσουν, αλλά πολλά να κερδίσουν.

9.      Ποια ήταν η μπύρα (αν θυμάσαι) που σου άλλαξε την κοσμοθεωρία περί ζύθου?
Η πρώτη παράξενη μπύρα που ήπια, νομίζω κάπου στο 2008 ήταν η Chimay Rouge, η οποία με έκανε σιγά σιγά να δοκιμάζω μπύρες, σχεδόν αποκλειστικά Βελγικές. Κάπου το 2010 όμως, εντελώς τυχαία, δοκίμασα την Founders Centennial IPA. Ε, λοιπόν, Παναγιώτη, δεν μπορώ να στο περιγράψω. Αρχικά δεν πίστευα ότι αυτό που πίνω ήταν μπύρα. Τόσα φρούτα, τόσα λουλούδια, ένα μεγάλο λιβάδι με γρασίδια και εγώ ανάμεσα να κυλιέμαι!!! Ήταν η πρώτη μου IPA και μου άλλαξε όλη μου την ζωή!

10.  Ελπίζεις κάποια μέρα να δεις στην αγορά μια μπύρα που θα έχει την υπογραφή σου? Αλήθεια τι θα είδος θα ‘’χάριζες’’ στο απαίδευτο Ελληνικό καταναλωτικό κοινό, θα τολμούσες?
Λοιπόν θα σου απαντήσω πρώτα την δεύτερη ερώτηση. Το είδος που για μένα τώρα χρειάζεται η Ελληνική σκηνή είναι ένα καλό Barley Wine. Έχει δοκιμάσει πολλές IPAs, έχει μάθει καλά την επίδραση του λυκίσκου, και έχει μάθει και την Βελγική σκηνή. Ένα Barley Wine λοιπόν, γλυκό, δυνατό, το οποίο θα μπορεί να μοιραστεί με παρέα σε μία σπιτική μάζωξη, θα μπορεί να συνοδέψει κάποιο γλυκό σαν επιδόρπιο, θα μπορεί να καταναλωθεί ένα βράδυ βλέποντας μία ταινία, και θα εκτιμηθεί σίγουρα! Και τώρα σχετικά με την υπογραφή μου. Η μέρα αυτή, Παναγιώτη, είναι πολύ κοντά. Δεν μπορώ να σου αποκαλύψω πολλά, αλλά ήδη ετοιμάζουμε κάτι πολύ καλό και όταν βγει θα το καταλάβεις ότι έβαλα το χεράκι μου. Έχεις δει κι εσύ ότι όταν ένα άτομο με αγάπη προς την ζυθοποίηση ασχολείται λίγο πιο σοβαρά, δημιουργεί διαμαντάκια, και αυτό γιατί δεν έχει το κέρδος κατά νου, αλλά την ποιότητα του προϊόντος. Δεν θέλει να συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο από αυτό που έχει στο μυαλό του. Έτσι λοιπόν και εγώ έχω κάτι πολύ ωραίο στο μυαλό μου, το οποίο πιστεύω δεν θα σε απογοητεύσει, ούτε εσένα ούτε κάποιον από το υπόλοιπο κοινό της Ελλάδας που ψάχνει κάτι καινούριο και διαφορετικό!!!

Axact

Παναγιώτης Στεφανιδάκης

Λάτρης της ποιοτικής μπύρας, διαδίδω το πάθος μου μέσω του Beeroskopio! Super User στο Untappd, homebrewer, δοκιμάζω συνεχώς νέες μπύρες να διευρύνω την γευστική μου παλέτα! Θα χαρώ να επικοινωνήσω μέσo social media ή στο stef82gr@hotmail.com σε οποιαδήποτε απορία σχετικά με τον κόσμο του ζύθου.

Post A Comment:

0 comments:

Αφήστε μας το σχολιο σας!