
Βέβαια θα πρέπει να αναφερθεί ότι δεν είναι γνωστό αν ο λυκίσκος ήταν φρέσκος ή παλιός ώστε να έχει μειωμένη πικράδα, μιας και ο βασικός σκοπός της προσθήκης του ήταν αντισηπτικός. Οι μπύρες με μεγαλύτερο εκχύλισμα χρειάζονταν περισσότερο λυκίσκο, οι ποικιλίες του λυκίσκου που υπήρχαν τότε δεν ήταν όσο πικρές όσο οι σημερινές ενώ έτσι και αλλιώς οι μπύρες τότε ήταν απλά πιο βαριά εμπλουτισμένες με λυκίσκο. Το στυλ αυτό έγινε πολύ διάσημο στην Μ. Βρετανία, αν και πολύ λίγοι γνωρίζουν τη σημασία των αρχικών γραμμάτων. Κανένας παραγωγός δεν φτιάχνει πλέον το προϊόν με τα standards που υπήρχαν την εποχή της Βικτοριανής Αγγλίας αν και έχουν γίνει προσπάθειες προς αυτήν την κατεύθυνση τα τελευταία χρόνια.
Η καλή IPA θα έχει χρυσαφί χρώμα
ή πορτοκαλί. Θα έχει ένα ευχάριστο άρωμα λυκίσκου. Το άρωμα πρέπει να είναι
ισορροπημένο ανάμεσα στην πικρία που προκαλεί ο λυκίσκος και στην γλυκύτητα της
βύνης.
Δύσκολα συνδυάζεται με κάποιο φαγητό
αφού είναι καλύτερο να κρατήσετε την γεύση του λυκίσκου και να μην την
αναμίξετε. Παρ’ όλα αυτά το ψητό κρέας με σάλτσα Barbeque ταιριάζει αρκετά.
Post A Comment:
0 comments:
Αφήστε μας το σχολιο σας!