Μαρτίου 2016
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η Ζυθοποιία: Η παραγωγή της Veltins ξεκίνησε το 1824 στο Grevenstein της Γερμανίας από ένα μικρό ζυθοποιείο-ταβέρνα, αλλά σύντομα η ιδιαιτερότητά της εκτιμήθηκε από τα τυπικά εστιατόρια της περιοχής και απέκτησε πιστούς gourmet λάτρεις μέχρι και σήμερα. H Veltins θεωρείται η πρώτη γερμανική μπύρα που χρησιμοποίησε τον όρο Pils. Σήμερα, το εργοστάσιο της οικογένειας Veltins ειδικεύεται μόνον στην Pilsener, χρησιμοποιώντας την ιδιαίτερη γλυκύτητα του νερού των πηγών της περιοχής, που είναι πλούσιο σε ανθρακικό και μεταλλικά άλατα, καθιστώντας το ιδανικό για την παραγωγή μπύρας Pils. Η Veltins παρασκευάζεται σύμφωνα με τον Γερμανικό νόμο ποιότητας σ’ ένα από τα πιο υπερσύγχρονα ζυθοποιεία της Ευρώπης. Είναι εντυπωσιακό πως δεν παστεριώνεται και η παρασκευή της γίνεται χωρίς προσθήκη συντηρητικών. Η χρήση των καλύτερων συστατικών καθώς και η αυθεντική οικογενειακή συνταγή που περνάει από γενιά σε γενιά, αποτελούν εγγύηση της απαράμιλλης ποιότητας της Veltins. Η Veltins είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα με το ποδόσφαιρο, πράγμα που είναι εμφανές από το γεγονός ότι ένα από τα πιο σύγχρονα στάδια της Ευρώπης, το AufSchalke Arena, για 10 χρόνια μετονομάζεται σε Veltins Arena.

Η Μπύρα: Είναι η λαμπερή ξανθιά, με αίσθηση πραγματικής φρεσκάδας και με πικράδα, που δημιουργεί μια τέλεια ισορροπία με το σώμα, αφήνοντας στο τέλος μια ευχάριστη αίσθηση λυκίσκου. Μια ξεχωριστής ποιότητας μπύρα με ιδιαίτερα γευστικό μπουκέτο αρωμάτων. Φτάνει στην Ελλάδα απαστερίωτη, με συνέπεια η φρεσκάδα της να είναι και το ουσιαστικότερο γνώρισμά της. Ιδιαίτερα ελαφριά pils.

Τύπος                        German Pilsner
ΧρώμαΞανθό
Αλκοόλ4,8 %
ΖυθοποιίαBrauerei C.& A. Veltins
ΠροέλευσηΓερμανία
Reviewsratebeeruntappd




Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Ένας Βαυαρός ζυθοποιός υποχρεώθηκε αυτήν την εβδομάδα να αποσύρει από τα καταστήματα μια μπύρα που έφερε την ονομασία «Συνοριακός Φράχτης»και ήταν κατάφορτη με ναζιστικά σύμβολα, σε αντίδραση για τη μαζική εισροή προσφύγων στη Γερμανία. Η ζυθοποιία Roehrl, που εδρεύει στο Στράουμπινγκ, στα βορειοανατολικά του Μονάχου, ζήτησε συγγνώμη από τους καταναλωτές για το «σοκ» που τους προκάλεσε, διαψεύδοντας όμως ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με την άκρα δεξιά. Στην μπροστινή ετικέτα του μπουκαλιού αναγραφόταν η φράση «Η πατρίδα έχει ανάγκη από μπύρα» ενώ στο πίσω μέρος ξεχώριζαν οι λέξεις «προστατεύω», «διαφυλάττω», «υπερασπίζομαι», «πειθαρχία», «πίστη» και «ειλικρίνεια».

Η ονομασία της μπύρας παραπέμπει σαφέστατα στους φράχτες που έχουν υψώσει πολλές ευρωπαϊκές χώρες -μιμούμενες το παράδειγμα της Ουγγαρίας- για να εμποδίσουν τους πρόσφυγες να περάσουν στο έδαφός τους. Συντηρητικοί πολιτικοί της Βαυαρίας είχαν ζητήσει κατ' επανάληψη να κλείσουν και τα γερμανικά σύνορα καθώς στο κρατίδιο αυτό έφτανε, μέσω Αυστρίας, η πλειονότητα των προσφύγων και των μεταναστών που ακολουθούσε τον βαλκανικό διάδρομο. Συνολικά, η Γερμανία υποδέχτηκε περισσότερους από 1 εκατομμύριο αιτούντες άσυλο το 2015. Το πώμα του μπουκαλιού ήταν διακοσμημένο με μια νεκροκεφαλή, θυμίζοντας τα σύμβολα ορισμένων μονάδων των Ες-Ες.

Φοιτητές ενός τοπικού πανεπιστημίου είχαν κηρύξει μποϊκοτάζ στη συγκεκριμένη μπύρα, την οποία αποκαλούν «ναζιστική». Επισήμαναν μεταξύ άλλων ότι η τιμή της είναι 0,88 λεπτά, αριθμός που παραπέμπει στο «88», τον «κώδικα» που χρησιμοποιούν οι νεοναζιστικοί κύκλοι για να συμβολίσουν τον ναζιστικό χαιρετισμό «Χάιλ Χίτλερ» επειδή το αρχικό γράμμα και των δύο αυτών λέξεων είναι το H, δηλαδή το όγδοο γράμμα του γερμανικού αλφαβήτου.

Η ημερομηνία λήξης της είναι η 9η Νοεμβρίου, που παραπέμπει στη Νύχτα των Κρυστάλλων, το πογκρόμ που διέπραξαν οι Ναζί στις 9 Νοεμβρίου 1938. Πρόκειται για σύμπτωση, υποστηρίζει ο ζυθοποιός: η τιμή της μπύρας εξαρτάται από τους φόρους και η ημερομηνία λέξης υπολογίζεται αυτόματα από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. «Δεν έχουμε απολύτως καμία σχέση με τους δεξιούς εξτρεμιστές», τόνισε στο Γερμανικό Πρακτορείο ο ιδιοκτήτης της Roehrl, Φρανκ Ζίλνερ.

Σύμφωνα με τον Ζίλνερ, η ιδέα για το λανσάρισμα της συγκεκριμένης μπύρας προέκυψε πριν από μερικούς μήνες, εν μέσω της προσφυγικής κρίσης. «Θέλαμε να τονίσουμε τις καλές και θετικές βαυαρικές παραδόσεις» είπε λέγοντας ότι«παρά την προθυμία μας να βοηθήσουμε (σ.σ. τους πρόσφυγες) δεν πρέπει να ξεχνάμε τα πράγματα που καθιστούν μεγάλη τη Βαυαρία», πρόσθεσε.

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι η αιτία της καταστροφικής ξηρασίας που χτύπησε την Καλιφόρνια, προκαλώντας τη χειρότερη λειψυδρία των τελευταίων δεκαετιών. Οι Καλιφορνέζοι φαίνεται να συμφωνούν ότι η επένδυση σε τεχνολογίες άρδευσης, εξοικονόμηση νερού και ανακύκλωσης, είναι στρατηγικές που θα μειώσουν τις επιπτώσεις αυτής της ξηρασίας. Στο πλαίσιο αυτό μία εναλλακτική λύση για την κατάσταση στην Καλιφόρνια, η οποία δεν προέρχεται από τους κρατικούς μηχανισμούς, βρίσκεται στην... μπύρα!

Η ζυθοποιία Half Moon Bay Brewing Company φτιάχνει μπύρα χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένα λύματα. Το νερό, που λαμβάνεται από τους νεροχύτες, τις ντουζιέρες και τα πλυντήρια ρούχων, δεν έχει επηρεάσει τη γεύση της μπύρας, σύμφωνα με την εταιρεία. Η ζυθοποιία έχει εγκαταστήσει ένα νέο σύστημα επεξεργασίας για την εξοικονόμηση νερού και παράλληλα χρηματοδότησε τη διάνοιξη δύο νέων πηγαδιών, κάτι το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει σημαντικά μια περιοχή που αναμένεται να ξεμείνει εντελώς από νερό στους επόμενους μήνες.

Το σύστημα EcoVolt θα χρησιμοποιεί ανακυκλωμένα λύματα με τα οποία θα τροφοδοτεί το 10% από τα 7,8 εκατομμύρια γαλόνια (περίπου 30 εκατ. λίτρα) που χρησιμοποιεί κάθε χρόνο η ζυθοποιία για να παράξει 72.000 βαρέλια μπύρα. Επίσης, θα παράγει αρκετό βιοαέριο ώστε να ελαττώσει κατά 50% την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας. Τέλος, τα πηγάδια θα αυξήσουν τη δυνατότητα αποθήκευσης νερού της περιοχής κατά 40% σε σχέση με τώρα.

Δείτε το βίντεο


Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Στον απόηχο της γιορτής του αγίου Πατρίκιου η οποία γιορτάζεται με επισημότητα στις 17 Μαρτίου σε πολλές χώρες, περισσότερο βέβαια στην Ιρλανδία, ένα μόνο μένει στο νου και αυτό είναι η μπύρα Guinness! Γεννημένη εδώ και περισσότερα από διακόσια χρόνια, η μαύρη μπύρα του Γκίνες ήταν ωστόσο πολλά περισσότερα από μια ιδιωτική πρωτοβουλία πλουτισμού, κάτι που για να φανεί πρέπει να συζητηθούν οι ιδιαίτερες συνθήκες του συγκεκριμένου ιστορικο-πολιτισμικού πλαισίου.

Φανταστείτε λοιπόν έναν νεαρό και φέρελπι ζυθοποιό στο Δουβλίνο. Το όνομά του είναι Άρθουρ Γκίνες, γιος του επιστάτη του επισκόπου της πόλης, ο οποίος φτιάχνει μπύρα. Και τη φτιάχνει για να κάνει καλό στους συμπολίτες του! Βαθύτατα θρησκευόμενος και καλός χριστιανός, ο Γκίνες έζησε σε μια εποχή που κανείς δεν καταλάβαινε τους μικρο-οργανισμούς και το πώς μεταδίδονται οι αρρώστιες. Κι έτσι ο κόσμος συνήθιζε να πίνει νερό από τους ίδιους χώρους που εναπόθετε τα σκουπίδια του και τα λύματα των πόλεων. Χωρίς να το γνωρίζει, ο άνθρωπος μόλυνε τις λίμνες και τα ποτάμια γύρω από τις πόλεις όπου ζούσε και πέθαινε πια από ανεξήγητες παθήσεις. Κι έτσι δεν ήταν ασυνήθιστο ο άνθρωπος να αποφεύγει το νερό, όπως έκαναν άλλωστε οι Δουβλινέζοι στην εποχή του Γκίνες, στρεφόμενοι αποκλειστικά στα αλκοολούχα ποτά, μια ολόκληρη εποχή δηλαδή που οι ιστορικοί ονομάζουν σήμερα «η τρέλα του τζιν».

Η κυβέρνηση είχε ήδη απαγορεύσει την εισαγωγή αλκοόλ από το 1689, κι έτσι οι πολίτες Ιρλανδίας και Βρετανίας ήταν υποχρεωμένοι να παράγουν όσο χρειάζονταν τοπικά. Η τρέλα του τζιν είχε μόλις ξεκινήσει, αφού σε κάθε έξι σπίτια που συναντούσες το ένα θα ήταν υποχρεωτικά παμπ, φέρνοντας το βαρύ μεθύσι στην καθημερινή επικράτεια. Κι έτσι, για να βοηθήσουν τη δοκιμαζόμενη κοινωνία να γιατρέψει τις πληγές της, κάποιοι στράφηκαν στη ζυθοποιία, καθώς η μπύρα είχε χαμηλότερη περιεκτικότητα σε αλκοόλ, ήταν πιο ασφαλής λοιπόν για καθημερινή κατανάλωση, την ίδια ώρα που η ζύμωση και το αλκοόλ σκότωναν τα μικρόβια που έκαναν το νερό άκρως επικίνδυνο. Κάτι που ήξεραν εξάλλου εδώ και αιώνες οι μοναχοί, που ζύμωναν την μπύρα όπως κανείς άλλος. Το ίδιο έβαλαν λοιπόν σκοπό να κάνουν τώρα πολλοί, οραματιστές όπως ο Γκίνες δηλαδή που θα έμεναν στην Ιστορία για την κοινωνική προοπτική αλλά και την καλή τους δουλειά…

Ο Άρθουρ Γκίνες γεννιέται το 1724 ή το 1725 (28 Σεπτεμβρίου 1725, σύμφωνα με την ίδια τη ζυθοποιία Guinness) στην ιρλανδική ύπαιθρο (οικισμός Κέλμπριτζ) μέσα σε προτεσταντική οικογένεια. Ο πατέρας του ήταν επιστάτης στη φάρμα και άνθρωπος για όλες τις δουλειές του αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ιρλανδίας, Arthur Price. Μια από τις καθημερινές ασχολίες του πατέρα ήταν να εποπτεύει το μικρό ζυθοποιείο του αρχιεπισκόπου, ο οποίος ζύμωνε μπύρα για να ευχαριστεί τους εργάτες της φυτείας του, κι έτσι ο μικρός Άρθουρ έρχεται αμέσως σε επαφή με το αλκοολούχο προϊόν, αφού βοηθούσε τον πατέρα του από τις πρώτες στιγμές της ζωής του. Αυτά ήταν τα παιδικά χρόνια του Άρθουρ, για τα οποία δεν υπάρχουν εξάλλου άλλες ασφαλείς πληροφορίες. Καθοριστική στιγμή στη ζωή του ήταν το 1752, όταν πέθανε ο αρχιεπίσκοπος (και νονός του), ο οποίος άφησε στη διαθήκη του τόσο στον πατέρα όσο και τον γιο 100 λίρες (σεβαστό ποσό για την εποχή). Ήταν η κληρονομιά που θα τα άλλαζε όλα…

Με τον μποναμά του γενναιόδωρου νονού, ο Άρθουρ νοικιάζει μια μικρή ζυθοποιία στο διπλανό χωριό (Leixlip) και αρχίζει να παρασκευάζει ale, κάτι που είχε μάθει να κάνει στο υπόγειο εργαστήριο του αρχιεπισκόπου. Οι δουλειές πάνε ικανοποιητικά και το 1759, σε ηλικία 34 ετών, αφήνει την επιχείρησή του στον μικρότερο αδερφό του έπειτα από τρία χρόνια λειτουργίας και μετακομίζει στην πρωτεύουσα, κυνηγώντας πια την τύχη του στο Δουβλίνο. Το κλίμα όμως για την ιρλανδική μπύρα μόνο ευνοϊκό δεν ήταν, καθώς ο αγγλικός ζύθος είχε χαμηλότερη φορολογία από τον ντόπιο, κάτι που είχε μαστίσει τον τομέα της ζυθοποιίας του Δουβλίνου. Όχι ότι αυτό θα αποθάρρυνε τον Άρθουρ, ο οποίος με τα λίγα κέρδη που είχε στην τσέπη του αποφασίζει να νοικιάσει ένα μικρό και ετοιμόρροπο αποστακτήριο στη φημισμένη σήμερα λόγω της Guinness περιοχή του Δουβλίνου St James’s Gate. Το συμβόλαιο, το οποίο υπογράφηκε στις 31 Δεκεμβρίου 1759, του έδινε το δικαίωμα εκμετάλλευσης του χώρου για 9.000 χρόνια (!), με ετήσιο μίσθωμα στις 45 λίρες. Την 1η Δεκεμβρίου είχε βάλει εξάλλου τη γνωστή υπογραφή του (φιγουράρει έκτοτε σε κάθε συσκευασία της μαύρης μπύρας του!) στα μητρώα ζυθοποιών του Δουβλίνου. Οχτώ χρόνια αργότερα, ήταν πια τόσο γνωστός και αξιοσέβαστος που θα υπηρετούσε στο σωματείο των ζυθοποιών από τη θέση του προέδρου. Η μετατροπή του παλιού αποστακτηρίου σε λειτουργική ζυθοποιία μόνο εύκολη δεν ήταν, τίποτα όμως δεν φαινόταν να πτοεί τον Γκίνες, ο οποίος ευχαριστούσε την καλή του τύχη για τη μεγάλη ευκαιρία που του παρουσιάστηκε και βρήκε φτηνές εγκαταστάσεις για την επιχείρησή του.

Το 1761 παντρεύτηκε την Olivia Whitmore, μια κληρονόμο γνωστής οικογένειας της καλής τάξης, με την οποία απέκτησε 21 παιδιά (μόλις 10 θα έφταναν στην ενήλικη ζωή) και γέννησε έτσι τη δυναστεία των Γκίνες, η οποία θα έπαιρνε κατόπιν την ανάρπαστη τοπική μπύρα και θα την έκανε παγκόσμια μόδα. Επιστρέφοντας όμως στον Άρθουρ, αξίζει να αναφερθεί ότι η πρώτη συνταγή που βγήκε από τη νέα του ζυθοποιία ήταν και πάλι η ale, ένα είδος μπύρας που το ήξερε άλλωστε καλά. Μέχρι τη δεκαετία του 1770 ωστόσο μια νέα κατηγορία μπύρας άρχισε να εισάγεται από το Λονδίνο στο Δουβλίνο, την οποία έβρισκαν ακαταμάχητη οι Δουβλινέζοι: ήταν η γνωστή σήμερα μαύρη μπύρα (εκεί την έλεγαν «porter»). Στον Άρθουρ άρεσε η νέα γεύση και αποφάσισε να δοκιμάσει να τη ζυμώσει στη μικρή του μονάδα. Η νέα δραστηριότητα αποδείχθηκε λοιπόν εξαιρετικά επιτυχημένη και μέχρι το 1794, την porter του Γκίνες την έβρισκες παντού στο Λονδίνο. Εικονογράφηση περιοδικού της εποχής δείχνει άντρα να πίνει μαύρη μπύρα και πίσω του υπάρχει ένα βαρέλι με την ετικέτα «Guinness». Αυτό ήταν, τα είχε καταφέρει! Κι έτσι, όταν το 1799 αποφάσισε ο Άρθουρ να διακόψει την παραγωγή της ale και να στραφεί αποκλειστικά πια στη μαύρη μπύρα με τον κρεμώδη αφρό, η Ιστορία έδειξε ότι είχε πάρει την απόλυτα σωστή απόφαση…

Ο Γκίνες ήταν ένας αποφασισμένος άνθρωπος που δεν άφηνε τίποτα στην τύχη του, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για τη λατρεμένη του ζυθοποιία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα για τη ζωή και τον χαρακτήρα του είναι το περιστατικό του 1755. Βλέπετε η μίσθωση της ζυθοποιίας τού έδινε ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στο ρυάκι δίπλα στο αποστακτήριό του, κάτι που θέλησε να ανακόψει το σωματείο των ζυθοποιών το 1775, στέλνοντας τον σερίφη της κομητείας και τα πρωτοπαλίκαρά του για να τον αναγκάσουν να πληρώσει το ποσό που του είχαν επιδικάσει για τη χρήση του νερού. Όταν λοιπόν η αστυνομία προσπάθησε να του κόψει την παροχή νερού, ο εξαγριωμένος Άρθουρ πήρε το τσεκούρι από τα χέρια εργάτη του και «χρησιμοποιώντας πολύ ακατάλληλη γλώσσα, μας είπε ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε» (σύμφωνα με τα κιτάπια της αστυνομίας). Ο Γκίνες κέρδισε με το απαράμιλλο επιχείρημά του κι έτσι διατήρησε τη ζωτικής σημασίας για τη ζυθοποιία του ελεύθερη παροχή νερού. Όντας πια στην όγδοη δεκαετία της ζωής του, συνέχιζε να κρατά το τιμόνι της ομώνυμης εταιρίας, έχοντας βέβαια πια τους τρεις γιους στο πλευρό του. Πέρα από το σπίτι του στο Δουβλίνο, ο Γκίνες αγόρασε μια εξοχική κατοικία 51 στρεμμάτων έξω από την πρωτεύουσα, την οποία χρησιμοποιούσε για την αδιάκοπη ενασχόλησή του με τα κοινά. Ακούραστος φιλάνθρωπος και ασταμάτητος κυριολεκτικά στις αγαθοεργίες, υπηρέτησε από γραμματέας σε κοινωφελείς οργανώσεις μέχρι και πρόεδρος νοσοκομείου. Χάριζε μεγάλα ποσά σε σχολεία και δεν σταμάτησε να κάνει ποτέ πράξη αυτό που συνήθιζε να ακούει στο κυριακάτικο προτεσταντικό κήρυγμα: «Ο πλούτος σου είναι απόδειξη πως ο Θεός σε καλεί, χρησιμοποίησε λοιπόν την αφθονία σου για το καλό της ανθρωπότητας». Όταν ο αγαπημένος ζυθοποιός των Ιρλανδών έκλεισε τα μάτια του στις 23 Ιανουαρίου 1803, άφησε στην πολυπληθή του φαμίλια προσωπική περιουσία 23.000 λιρών (κοντά στο 1 εκατ. λίρες σε σημερινά μεγέθη), αλλά και μια ιδιαιτέρως ανθούσα εταιρία…


Οι επόμενες γενιές των Γκίνες ήταν αυτές που θα αναλάμβαναν το έργο να επεκτείνουν τη φίρμα στο εξωτερικό και κυρίως οι τρεις γιοι του, ο Άρθουρ Β’, ο Μπέντζαμιν και ο Ουίλιαμ. Αν και η τιμή πηγαίνει αναμφίβολα στον 35άρη όταν ανέλαβε καθήκοντα στο τιμόνι της φίρμας Άρθουρ Β’, ο οποίος βοηθούσε τον πατέρα στη ζυθοποιία ήδη από τα μικράτα του. Όταν ανέλαβε αυτός τα ηνία, η εντυπωσιακότατη παραγωγή της Guinness ανερχόταν σε 809.000 γαλόνια μπύρας τον χρόνο. Ψίχουλα βέβαια σε σχέση με την παρακαταθήκη του υιού, ο οποίος έκανε τη μαύρη μπύρα παγκόσμια μόδα, ξεπερνώντας κατά πολύ τον πατέρα του σε στατιστικά νούμερα. Κι αυτό γιατί κάτω από τη δική του διοίκηση οι ετήσιες πωλήσεις της μπύρας αυξάνονταν κατά 10% τον χρόνο. Κι έτσι στα 50 χρόνια που ήταν επικεφαλής της Guinness, ο Άρθουρ Β’ κατάφερε να εκτοξεύσει στην παραγωγή στα 4 εκατ. γαλόνια τον χρόνο! Μοναδικό πρόβλημα στη λειτουργία της Guinness ήταν οι ναπολεόντειοι πόλεμοι, όταν ο πόλεμος και η οικονομική κρίση που έφερε αυτός στις βαλίτσες του έριξαν τις πωλήσεις, αν και δεν απείλησαν την ευημερία της ζυθοποιίας. Τελευταίος απόγονος της δυναστείας που κράτησε τα σκήπτρα του κολοσσού πλέον ήταν ο Ρούπερτ Γκίνες (1874-1967), καθώς μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η θέση του διευθύνοντος συμβούλου δινόταν πια σε εξωτερικούς μάνατζερ. Παρά ταύτα, ήταν στα χρόνια του Ρούπερτ όταν ιδρύθηκε το άλλο παγκόσμιο σύμβολο με την ονομασία Guinness, τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες!

Ο θρύλος θέλει τον διευθυντή της ζυθοποιίας sir Hugh Beaver (1890-1967) να συζητά με παρέα μέσα σε παμπ για το κυνήγι που είχε πάει, εκμυστηρευόμενος στους φίλους του ότι δεν κατάφερε να χτυπήσει ούτε ένα βροχοπούλι. «Μα καλά, αυτό είναι το γρηγορότερο πουλί του κόσμου», του είπε ένας φίλος του, αφήνοντας τον μάνατζερ να ξύνει το κεφάλι του, αφού ούτε να το επιβεβαιώσει μπορούσε ούτε να το αμφισβητήσει. Τότε ήταν που συνέλαβε ο Hugh Beaver την ιδέα ότι στα μήκη και τα πλάτη της Γης πρέπει να εκτυλίσσονται χιλιάδες κυριολεκτικά φιλονικίες για κάθε τρελό και παράλογο, καθώς οι παρέες αρέσκονται να συζητούν τέτοια πράγματα με ένα ποτήρι μπύρας ανά χείρας. Αποφάσισε λοιπόν να σκαρώσει ένα βιβλίο που θα φιλοξενούσε επιβεβαιωμένες πληροφορίες για διάφορα πεδία της ανθρώπινης και όχι μόνο δράσης. Όχι πολύ αργότερα, ο Beaver συζήτησε την ιδέα του με μεγάλο λονδρέζικο εκδοτικό κι έτσι το Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες ήταν πλέον γεγονός. Αν εξαιρέσουμε τη Βίβλο, παραμένει το πλέον ευπώλητο βιβλίο του κόσμου…

source
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Οι 6 νέες ετικέτες της Κρητικής Σόλο που με πανέξυπνα και σε μερικές περιπτώσεις τοπικά λογοπαίγνια μάλλον έχουν κερδίσει τις εντυπώσεις τον τελευταίο καιρό στα social media. Η ποικιλία πραγματικά μόνο για αδιάφορη δεν περνάει αντιθέτως μας δημιουργεί μια ανυπομονησία που σύντομα θα μας λύσει γνωστή Κάβα εμπορίας ποτών με την αποκλειστική διανομή της στο Λεκανοπέδιο. Ιδού η παρουσίαση όπως έγινε μέσω της σελίδας της Μικροζυθοποιίας στο facebook.


Mια από τις - ούτε μια, ούτε δύο - αλλά έξι ετικέτες της παρθενικής φουρνιάς " Σόλο " που θα απολαύσουμε πολύ σύντομα στη χώρα μας, παίρνει το όνομα της από την εθιστική πικράδα των λυκίσκων που χαρακτηρίζει μια μπύρα τύπου India Pale Ale. " Ψακί " λοιπόν... όπως λέμε στην Κρήτη κάτι " εξαίρετα " πικρό. Με 7,5% αλκοόλ.


Η Χωριατοπούλα μας... από το Άνω Βελγοχώρι. Σαν τα κρύα τα νερά, νύφη περιζήτητη. 'Oλοι οι ντελικανήδες από τα γυροχώρια τηνε λαχταρούνε κι ολημερίς τηνε ζυγώνουνε να πιούνε από τα χείλη της να ξεδιψάσουνε, μα είναι του λόγου της πολύπλοκη, θέλει τον τρόπο της. Τo μυστικό της; Tάξετε της θαλασσινά ή ξεμοναχιάσετε τηνε μια ζεστή ηλιόλουστη μέρα. Στα 6.5% αλκοόλ.


H Porter μας. Ντελικάτη, με έντονες νότες σοκολάτας και φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ... Ο Ασκιανός έρχεται με 7% αλκοόλ και 30 IBU's


Δεν έρχεται για διακοπές... αλλά για να μείνει! Με αμερικάνικο αέρα, η " Αμερικάνα " έρχεται να μας μυήσει στον κόσμο των American Pale Ales, ένα κόσμο με αρώματα από τους πιο φρέσκους λυκίσκους που μπορείτε να φανταστείτε. Αλκοόλ στο 6%.


Νύχτα σκοτίδι κι έβρεχε 
και `γω νυχτοπορπάτου
και φέγγανε μου οι αστραπές 
χάμε τη γης κι επάτου
Κατάμαυρη, καβουρδισμένη, παχιά και κυρίαρχη. 
Αυτή είναι η προσωπικότητα της Imperial Stout μας. Πραγματικός δυναμίτης με 9% αλκοόλ και 75 IBU's!!!


Και ενώ ήμαστε ήδη υπερήφανοι για την IPA μας θελήσαμε μια μπύρα ακόμα πιο δυνατή, ακόμα πιο αρωματική, ακόμα πιο μεγάλη ! Και ιδού η IIPA μας. Mία πληθωρική Imperial India Pale Ale που ακούει στο όνομα " Φουριάρης ", μια λέξη που στην Κρήτη παραπέμπει στο λεύτερο, ανήμερο & ανεξέλεγκτο, άγριο ζώο. Ο Φουριάρης φτάνει στο pick με 10% αλκοόλ.


Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Amarillo: Ανακαλύφθηκε και παρουσιάστηκε από τον Virgil Gamache. Είναι αμερικάνικος με ολοκληρωμένα, στρογγυλεμένα αρώματα, πολύ ισορροπημένος και πλήρης, ανθώδης και φρουτώδης, περισσότερο γεύση εσπεριδοειδών, προς μια ξεχωριστή γεύση και άρωμα πορτοκαλιού, μπαχαρένιο χαρακτήρα και μεσαία πικράδα (Alpha acids 8 - 11%). Αντικαταστάτες Cascade, Centennial, και πιθανόν Chinook και Ahtanum

Athanum: H πρώτη καλλιέργεια έγινε το 1869 από τον Charles Carpenter. Συνδυάζει αρώματα κίτρου και άνθεων. Με χαρακτηριστικό άρωμα λυκίσκου, σχεδόν χορτώδες με χαρακτήρα δυόσμου (Alpha acids 5.7 – 6.3%). 

Brewers Gold: Η υψηλή περιεκτικότητα σε ρητίνες δίνει μια καλά ισορροπημένη πικράδα, δυνατός και πικρός χρησιμοποιείται συνήθως για τις Αγγλικές ale. Μπορεί να δώσει μερικά πολύ ενδιαφέροντα φρουτώδη, και πικάντικα χαρακτηριστικά σε παλαίωση με χαμηλή θερμοκρασία. (Alpha acids 6 – 9%). Είναι κατάλληλος για μπύρες stout και γενικά για δυνατές αρωματικές μπύρες. Αντικαταστάτες Pioneer, Northdown, Northern Brewer. 

Cascade: Διάσημος λυκίσκος, πρώτος μάλιστα σε εμπορικότητα, που κυκλοφόρησε το 1972 στην Αμερική όπου αποτελεί το 13,3% της παραγωγής. Τα αρωματικά του χαρίσματα πολλά, όπως άνθη, μπαχαρικά, γκρέιπφρουτ και κίτρο. Αποτελεί τον κλασικό τύπο για μπύρες American pale ale. Πολύ ανθώδης και πιπεράτος, δίνει ένα πολύ απαλό ποιοτικό πίκρισμα ακόμα και όταν χρησιμοποιείται σε υψηλές δόσεις.

Citra: Αμερικάνικος λυκίσκος με αρώματα εσπεριδοειδών και τροπικών φρούτων (Alpha acids 9 - 11%). Χρησιμοποιείτε περισσότερο σε IPAs, strong American and Belgian Ales.


Centennial: Είναι η μια αμερικανική ποικιλία με παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά των Cascade και Chinook. Κυκλοφόρησε το 1974 και το Σεπτέμβριο του 1990 από τους παραγωγούς ST Kenny και CE Zimmermann, αντίστοιχα. Αποτελεί ένα από τα «Τρία Cs» μαζί με τον Cascade και τον Columbus, μιας και έχουν παρόμοια αρωματική παλέτα. Μάλιστα ο Centennial συχνά αναφέρεται ως «Super Cascade», λόγω των έντονων αρωμάτων εσπεριδοειδών που αναδύει, με άλφα οξέα που κυμαίνονται μεταξύ 9,5% -11.5%. Ιδανικός για Pale ale αλλά και για IPA όπου η έντονη πικράδα πρέπει να έρθει σε αρμονία με μια γεμάτη αρωματική παλέτα, γεμάτη απο αρώματα εσπεριδοειδών (όπως είπαμε και παραπάνω) αλλά και ανθικά καθώς και λευκόσαρκων φρούτων. Πιθανοί αντικαταστάτες Green Bullet, Cascade, Columbus, Chinook.

Challenger: Δίνει μια πλήρη μεστή πικράδα στο βράσιμο, που γίνεται αργότερα φρέσκια δροσερή και φρουτώδης με ένα άρωμα που μοιάζει με αυτό τού άχυρου ένας προκλητικός συνδυασμός από μπαχαρικά και φρούτα, ιδιαίτερα πικρός στο τελείωμα, ιδανικός να αναμιγνύεται με άλλος λυκίσκους. (Alpha acids 13 - 18%).

Columbus: Πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε άλφα οξέα, χρησιμοποιείται κυρίως στον βραστήρα, αλλά μπορεί να δώσει πολύ καλό δροσερό άρωμα εσπεριδοειδών αν χρησιμοποιηθεί σε μεταγενέστερο στάδιο (dry hop) ένας δυνατός πικρός λυκίσκος ότι πρέπει για τις bitter ale και τις IPA μπύρες. Χρησιμοποίητε σε US IPA, US Pale Ale, Stout, Barley Wine, Lager (Alpha acids 13 - 18%). Πιθανοί αντικαταστάτες Nugget, Simcoe, Chinook.

Chinook: Υψηλή περιεκτικότητα σε άλφα οξέα με πολύ ισχυρό χαρακτήρα γκρέιπφρουτ (Alpha acids 8 - 13%). Πιθανοί αντικαταστάτες Columbus, Simcoe.

Crystal: Φρουτώδη και ανθικά αρώματα με λεπτό άρωμα που θυμίζει μανταρίνι από έναν αμερικάνικο λυκίσκο καλλιέργειας του 1993 (Alpha acids 3,5 – 5,5%). Mount Hood, Liberty, Strisselspalt οι πιθανοί αντικαταστάτες.

Eroiva: Επίσης με καταγωγή από την Αμερική ένα πάντρεμα πικράδας και δύναμης.

East Kend Goldings: Ποικιλία με παραδοσιακό άρωμα, μαλακό, σχεδόν γλυκό, εκλεπτυσμένο και ελαφρά καυτερό. Έχει αναγνωριστεί ως το πιο χαρακτηριστικό αγγλικό άρωμα με την καλύτερη γεύση χρησιμοποιείτε σε όλες τις English style Ales, Belgian-Style Ales, Stouts, Porters, most Lagers. (Alpha acids 8 - 11%). Αντικαταστάσεις Goldings, Sovereign, Progress.


First gold: Ζηλευτά αρώματα από πορτοκάλια, φλούδες εσπεριδοειδών, ροδάκινα και νύξεις μπαχαρικών.

Fuggle: Διάσημος αγγλικός λυκίσκος είναι μαλακός, φρουτώδης, με μια αίσθηση δρύινων αρωμάτων δυόσμου και βοτάνων έχει παραδοσιακή αγγλική γεύση, συχνά αναμειγνύονται με Goldings να βελτιωθεί "drinkability" της μπύρας, και προσθέτει στρογγυλάδα και πληρότητα στον ουρανίσκο (Alpha acids 3 - 6%). Χρησιμοποιείται  All English style Ales, ESB, Bitter, Lager, and Lambic Αντικαταστάτες: Progress, Willamette, Goldings, Sovereign.

Galena: Η υψηλή περιεκτικότητα σε άλφα οξέα και το άρωμα μαύρου φραγκοστάφυλου δίνουν ένα δυνατό φρουτώδη χαρακτήρα, αυτός ο λυκίσκος έχει μια αρμονία και μια ισορροπία στην πικράδα και στην μαλακότητα. (Alpha acids 10 - 14%). Αντικαταστάτες Nugget, Target

Goldings: Αμερικανικού χαρακτήρα καυτερός και γλυκός ταυτόχρονα η διαφοροποίηση που έχει αυτός ο λυκίσκος είναι ο όμορφος γήινος χαρακτήρας του που συναντά τα μπαχαρικά και τα λουλούδια ενώ είναι μαλακός. Χρησιμοποιείται σε όλες English-style beers, ιδιαίτερα all Bitters and Pale Ale, Belgian-Style Ales, Barley Wine. (Alpha acids 4 - 8%). Αντικαταστάτες East Kent Golding, Progress.

Hallertau: Ελαφρύ άρωμα λυκίσκου με ιδέες από φρεσκάδα χόρτου και λίγη πιπεράδα φυσικά με καταγωγή από Γερμανία. Καθαρός με όση πικράδα χρειάζεται. Είναι η σωστή επιλογή για μια καλή lager. Παλιά παραδοσιακή ποικιλία Hallertau, με πολύ λεπτό άρωμα λυκίσκου. Χρησιμοποιείται σε όλες τις παραδοσιακές γερμανικές μπύρες. (Alpha acids 4 - 6%). Αντικαταστάτης  Hersbrucker.

Hersbrucker (Alpha acids 2 - 4%). Καλλιεργείται σε αντικατάσταση τής Mittlefruh (μεσο-πρώιμης ποικιλίας) με πολύ παραπλήσια χαρακτηριστικά.

Liberty  (Alpha acids 3 - 6%). Πιπεράτος, με μια ιδέα από λεμόνι και εσπεριδοειδή. Παρέχει ένα ευχάριστο floral χαρακτήρα στην μπύρα. Χρησιμοποιείται σε Lager, Pilsner, Bock, wheat us, Kölsch. Αντικαταστάτες Tradition, Mount Hood, Crystal.

Μagnum: Η Magnum είναι μια υβριδική ποικιλία πικρίσματος-αρώματος, που αναπτύχθηκε το 1980 στο Huell, το Γερμανικό ερευνητικό ινστιτούτο για τον λυκίσκο, από την αμερικανική ποικιλία Galena (θηλυκό) και την γερμανική 75/5/3 (αρσενικό) ένας ακόμα γερμανικός λυκίσκος με ανεβασμένα όμως χαρακτηριστικά. Υψηλή και καλής ποιότητας πικράδα, πολλά μπαχαρικά και έντονο κίτρο. Χρησιμοποιείται σε Lagers, είδη Pilsner, Stout, Ales. (Alpha acids 11 - 16%). Πιθανοί αντικαταστάτες Pilgrim, Target.


Mount hood: Η αμερικάνικη πρόταση λυκίσκου για lager με αρώματα μπαχαρικών και πικάντικες πινελιές. Ανθώδης με ελαφρύ χαρακτήρα βοτάνων

Northern brewer: Δυνατός και πικρός, χρησιμοποιείται συνήθως μαζί με άλλους λυκίσκους για να δώσει extra πικράδα. Είναι ιδανικός για ale και steam style μπύρες. Δικά μου αγαπημένα στοιχεία είναι ότι έχει αρώματα από πράσινα φρούτα και μέντα. Χρησιμοποιείται σε ESB, bitter, English Pale Ale, Porter, Lager, Lambic, Munich Helles για την καλή πικρική αξία του που είναι παρόμοια με Nugget (Alpha acids 7 - 11%). Πιθανοί αντικαταστάτες Northdown, Challenger.

Nugget: Μεγάλη περιεκτικότητα σε άλφα οξέα με ρετσινάτο άρωμα λυκίσκου, σε αυτόν εδώ εμφανίζονται βότανα αναμιγμένα με πικάντικα μπαχαρικά. Χρησιμοποιείτε Ales, Stout, Barley Wine. (Alpha acids 10 - 14%). Πιθανοί αντικαταστάτες Galena, Target, Magnum.

Perle: Πλήρης και φρουτώδης γερμανικός λυκίσκος με ευχάριστα αρώματα όπου κυριαρχούν οι πικάντικες νότες και η πικράδα. Χρησιμοποιείται σε Pale Ale, Porter, Stout, Lager, Pilsner, Weizen, Ale, Alt, Kölsch, Munich Helles. (Alpha acids 5 - 9%). Πιθανοί αντικαταστάτες Northdown, First Gold, Northern Brewer.

Pride of Ringwood: Ένας Αυστραλέζικος με κρυμμένες νότες κίτρου και έντονη πικράδα.

Saaz: Το κλασικό άρωμα λυκίσκου με μακρά και ισχυρή παράδοση. Χρησιμοποιείται σε Pilsner, Lagers, Belgian-Style Ales, Lambic, μερικές φορές Bitter. Ποικιλία με εκλεπτυσμένο «Γήινο» άρωμα λυκίσκου ένας από τους πιο γνωστούς λυκίσκους με καταγωγή από την Τσεχία. Είναι αυτός που καθορίζει την ταυτότητα μιας pils. Αυτός την προικίζει με την ευχάριστη πικράδα, τα αρώματα άνθεων και την ντελικάτη γεύση (Alpha acids 2 - 5%). Πιθανοί αντικαταστάτες Tettnang, Lubelski.

Spalt: Γερμανικός μέτριας δύναμης Λυκίσκος για κλασικό lager άρωμα.

Summit: Ένα ισχυρό προφίλ αρώματος το οποίο περιλαμβάνει όλα τα εσπεριδοειδή και υπερισχύουν οι νότες γκρέιπφρουτ. Καλός στις American IPA, Imperial IPA από την Αμερική και με πολύ ενδιαφέρον αναβλύζει αρώματα κίτρου, πορτοκαλιού, νερατζιού και γκρέιπφρουτ.

Click and Zoom
Styrian Golding (Celeia) (Alpha acids 2 - 5%).  Ένας παγκοσμίου φήμης άρωμα λυκίσκου με ευρεία χρήση τόσο ale και lager. Κλασικό, ελαφρώς πικάντικο άρωμα. Χαρακτηριστική οσμή λυκίσκου με ξεχωριστό άρωμα πεύκου, λεμονιού και εσπεριδοειδών. (Alpha acids 3 - 6%). Πιθανοί αντικαταστάτες Tradition, Select Spalt.

Target: Από Αγγλία με 3 βασικά στοιχεία τα βότανα, την πικράδα και τα spicy μπαχαρικά. Σκληρό άρωμα και γι αυτό χρησιμοποιείτε προς το τέλος του βρασμού και για dry hop (Alpha acids 8 - 13%). Πιθανοί αντικαταστάτες Pilgrim, Admiral, Magnum.

Tettnanger: Είναι ποικιλία με ένα πολύ λεπτό παραδοσιακό άρωμα λυκίσκου, εδραιωμένη στις ευρωπαϊκές μπύρες τύπου Lager και wheat. Επίσης, έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε παραδοσιακές αγγλικές βαρελίσιες μπύρες. Ένας κλασικός γερμανικός λυκίσκος με γλυκά και πικάντικα αρώματα σε ένα φόντο λουλουδιών. (Alpha acids 3 - 6%). Πιθανοί αντικαταστάτες Saaz, Select, Spalt.

Tradition: Ποικιλία με παραδοσιακό άρωμα, πολύ μαλακό, σχεδόν γλυκό, εκλεπτισμένο, ελαφρά καυτερό από την Γερμανία. Μια στενή απόγονος του Hallertau Mittelfruh. Χρησιμοποιήστε για το άρωμα και τη γεύση σε Lager, Pilsner, Bock, Wheat, Weizen. (Alpha acids 4 - 7%). Πιθανοί αντικαταστάτες Hallertauer Hersbrucker.

Vanguard: Αμερικάνικος που παντρεύεται με άλλους λυκίσκους και παρέχει άριστες αρωματικές νότες. Χρησιμοποιείται σε Lager, Pilsner, Bock, Kölsch, wheat, Munich. (Alpha acids 4 - 7%). Πιθανοί αντικαταστάτες Hersbrucker, Mount Hood, Liberty.

Warrior: Σε αυτόν υπερέχουν τα βότανα και το κίτρο.

Willamete: Παρέχει ένα ήπιο, ευχάριστο άρωμα από μαύρα φραγκοστάφυλα και βότανα. πικάντικα και δρύινα αρώματα με αξιόλογα αποτελέσματα σε όλες τις English-style Ales, και US Pale Ales και Brown ale και lager. (Alpha acids 3 - 6%). Πιθανοί αντικαταστάτες Bramling Cross, Fuggles.

Zeus: Όταν θέλουμε υψηλά επίπεδα πικράδας.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Η προσωπική εμπειρία απο την περσινή εκδήλωση ήταν άκρως θετική διότι εκτός απο την άριστη οργάνωση και παράθεση των προϊόντων οι λάτρεις της μπύρας μπορούσαν να δοκιμάσουν μια τεράστια γκάμα απο μπύρες εξωτερικού που εισάγονται αποκλειστικά απο την Deals και παρουσίαζαν σπανιότητα λόγο ιδιαιτερότητας στυλ (Imperial Stout, Barleywine, Double IPA κ.α) που ακόμα Μπυραρίες και κάβες ίσως διστάζουν να προσφέρουν στο κοινό. Εκτιμώ ότι και φέτος θα αντικρίσουμε μια παρόμοια ποιοτική κατάσταση και με πολύ όρεξη να (ξανά)δοκιμάσουμε εκλεπτισμένες μπύρες, φέρνοντας παρέα κάποιον που θα εκτιμήσει το συγκεκριμένο επίπεδο, για να διαδίδεται και η κουλτούρα μας!


Για φέτος η εταιρεία Deals A.E. στα πλαίσια της συνεχούς ενημέρωσης των πελατών της, οργανώνει το 4ο Gastronomy Fair με σκοπό να παρουσιάσει όλα τα προϊόντα της. Tο Gastronomy Fair θα παρουσιάσει στους επαγγελματίες αλλά και τους λάτρεις των γεύσεων προϊόντα υψηλής ποιότητας από όλο τον κόσμο στις 20 Μαρτίου, από τις 12:00 έως τις 20:00. Για μια ακόμη χρονιά θα παρουσιαστούν στο ξενοδοχείο Athenaeum Intercontinental (αίθουσα Αφροδίτη) τα κορυφαία προϊόντα της. με ανανεωμένη και ακόμα πληρέστερη την γκάμα Ξένου και Ελληνικού Αμπελώνα, τις σοκολάτες Valrhona, τη μεγαλύτερη ποικιλία από special Μπύρες και Μπύρες Ελληνικής Μικροζυθοποιΐας, τα μοναδικά χαρμάνια τσαγιού Kusmi Tea, την μοναδική συλλογή αποσταγμάτων, λικερ, aperitif, bitter, αλλά και τα εξαιρετικής ποιότητας φρούτα, πολτούς φρούτων Ravifruit και πολλά άλλα. Ο στόχος δεν είναι άλλος από την ενημέρωση και κατάρτιση των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στο χώρο της εστίασης και της λιανικής πώλησης. Ενημέρωση για καινούργια προϊόντα αλλά και παλιά με δυνατότητα δοκιμής. Κατάρτιση με εξειδικευμένα σεμινάρια που πραγματοποιούνται παράλληλα. Με σύνθημα «We Supply Quality» είναι μια δυναμική εταιρεία που επενδύει στην σωστή επιλογή των προϊόντων της με την ποιότητα σημαία της.

Πρόγραμμα Master Classes
Αφοσιωμένη στον κύριο στόχο της, την παροχή ποιότητας στους επαγγελματίες μέσα από την μεγάλη γκάμα συναφών προϊόντων, η εταιρεία Deals A.E. φροντίζει για τις ανάγκες των συνεργατών της και τους υποστηρίζει με συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση. Σκοπός της, η μοναδική εμπειρία της γευστικής απόλαυσης να φτάσει στον τελικό αποδέκτη: τον Καταναλωτή. Η παρακολούθηση των σεμιναρίων είναι δωρεάν.


Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Το διαθλασίμετρο είναι ένα σχετικά απλό εργαλείο το οποίο μας επιτρέπει να μετρήσουμε την περιεκτικότητα του ζυθογλεύκους σε σάκχαρα. Αυτό επιτυγχάνεται με λίγο ''περίεργο'' τρόπο, δηλαδή με την αποτύπωση της διάθλασης του φωτός που διαπερνά το δείγμα μας, σε βαθμονομημένη κλίμακα η οποία συνήθως εκφράζεται σε βαθμούς Brix. Η ευκολία χρήσης του είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από αυτή του κλασσικού πυκνόμετρου αφού χρειάζονται μόνο 1-2 σταγόνες δείγματος για την κάθε μέτρηση. Έτσι μπορούμε να κάνουμε όσες μετρήσεις νομίζουμε απαραίτητες κατά τη διάρκεια της ζυθοποίησης μας αφού ποτέ δεν θα ξοδέψουμε παραπάνω από 1-2ml ζυθογλεύκους. Υπάρχουν όμως 3 ζητήματα που πρέπει να προσέξουμε:

1) Η θερμοκρασία χρήσης.
Τα περισσότερα σύγχρονα διαθλασίμετρα είναι ATC (Automatic Temperature Compensation) και έχουν ανοχή θερμοκρασίας δείγματος στους 10-30°C. Αν δεν είναι ATC θα πρέπει να προσέξουμε ώστε η θερμοκρασία του δείγματος να βρίσκεται περίπου στους 20C διαφορετικά η ένδειξη που θα μας δώσει δεν θα είναι ακριβής.

2) Η καθαρότητα του δείγματος.
Αυτό ισχύει ειδικά στην περίπτωση της προ της ζύμωσης μέτρησης στο All Grain όπου είναι εύκολο να υπάρχουν αιωρούμενα σωματίδια και ίνες στο δείγμα. Προς αποφυγή ανακριβών μετρήσεων είναι καλό να αφήνουμε το δείγμα μας να ηρεμήσει σε ένα ποτηράκι για 5 λεπτά πριν πάρουμε τις 1-2 σταγόνες που θα χρησιμοποιήσουμε για τη μέτρηση μας.

3) Η περιεκτικότητα σε αλκοόλ.
Το αλκοόλ που παράγεται κατά τη διάρκεια της ζύμωσης αλλοιώνει την ένδειξη της μέτρησης με αποτέλεσμα να μην έχουμε πραγματική εικόνα της πυκνότητας του ζυθογλεύκους και κατά συνέπεια της πραγματικής του περιεκτικότητας σε αλκοόλ. Η διόρθωση γίνεται με τη χρήση ενός ειδικού τύπου ο οποίος για την ευκολία μας περιέχεται σε διάφορα υπολογιστήρια όπως αυτό του BeerSmith.





Διάφορα μοντέλα
Ο Αναλογικός Μετρητής Χειρός Συγκέντρωσης Σακχάρων μετρά την περιεκτικότητα σε σάκχαρα των τροφίμων και των ποτών με την προσθήκη μόνο λίγων σταγόνων υγρού στο πρίσμα και κρατώντας το μετρητή σε μια πηγή φωτός. Το φως διαθλάται καθώς περνά μέσα από το υγρό και οι μετρήσεις διαβάζονται σύμφωνα με την κλίμακα Brix. Όσο υψηλότερη είναι η τιμή Brix στην κλίμακα τόσο μεγαλύτερη είναι η περιεκτικότητα σε ζάχαρη. Αυτό το μοντέλο είναι φορητό, συμπαγές και έχει χαμηλό κόστος, καθιστώντας το ιδανικό για χρήση στην αποθήκευση και την επεξεργασία στις εγκαταστάσεις.

Το Ψηφιακό Διαθλασίμετρο είναι ένα οπτικό όργανο που χρησιμοποιεί τη μέτρηση του δείκτη διάθλασης για τον προσδιορισμό της κλίμακας Brix% της ζάχαρης κυρίως σε υδατικά διαλύματα. Η μέθοδος είναι απλή και γρήγορη. Τα δείγματα μετρώνται μετά από μια απλή βαθμονόμηση του χρήστη με απιονισμένο ή αποσταγμένο νερό. Μέσα σε δευτερόλεπτα, το όργανο μετρά τον δείκτη διάθλασης του δείγματος και το μετατρέπει σε μονάδες συγκέντρωσης Brix επί τοις εκατό %.


Ο  Μετρητής Συγκέντρωσης Σακχάρων είναι ένα ακριβές όργανο που μετρά τη περιεκτικότητα σε ζάχαρη, χρησιμοποιώντας ένα δείγμα του υγρού από τα αναψυκτικά, τα μεταποιημένα τρόφιμα, συμπυκνώματα ή χυμό από φρούτα και λαχανικά. Το όργανο αντιπροσωπεύει μετρήσεις σε σχέση με την κλίμακα Brix, η οποία είναι η κύρια μονάδα μέτρησης που αντιστοιχεί στο ποσοστό της διαλυμένης ζάχαρης, σε υδατικό διάλυμα. Αυτή η συσκευή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επαλήθευση της ωριμότητας των φρούτων και την περιεκτικότητα σε σάκχαρα σε πολλά τρόφιμα και ποτά.
Τα πάντα για την μπύρα τις Μικροζυθοποιίες και το homebrewing

Αν εξαιρέσεις την ευρύτερη περιοχή του κέντρου θα μπορούσε άνετα να κατέχει το champions league των Μπυραριών στο Λεκανοπέδιο. Ασφαλώς μιλάω για την Αργυρούπολη που εκτός απο τα διαχρονικά Ερωτηματικό και Σχεδία, τα κλασικά Vale Vale και Barrel Haus, την νέα προσθήκη BeerLa Bar και την Fabbrica, που θα βρεις πληθώρα απο Ελληνικές μπύρες, έφτασε και η ολοκαίνουργια 7 Monks. Στην μέση περίπου της Γερουλάνου ανεβαίνοντας για την κεντρική πλατεία, στα αριστερά αντικρίζεις τις γραφικές μπυροταμπέλες να δεσπόζουν στην είσοδο της καταπράσινης αυλής, χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας Bier Garden. Μπαίνοντας μέσα τα ξύλινα τραπέζια θαρρείς σε καλούν να καθίσεις να απολαύσεις την μπύρα σου παρέα με τους Μοναχούς που πριν λίγο καιρό την εμφιάλωσαν. 

Στο εσωτερικό της, διακρίνεις κατευθείαν τις Ροκ νότες να ''χτυπούν'' τους 4 τοίχους και την διακόσμηση να καμαρώνει με κάμποσες ταμπέλες διαφόρων μπυρών, σουβέρ, προθήκες με ποτήρια μπύρας, poster flags και ένα μπαρ με 12 ''κανόνια'' να σερβίρουν ακατάπαυστα draught μπύρα. Για καλή μου τύχη βρέθηκα εκεί την περασμένη Τετάρτη και βλέποντας όλα αυτά στο ξεκίνημα προμηνύονταν ένα εξαιρετικό βράδυ. Ο χώρος ήταν σε πολύ καλά επίπεδα όσο αφορά καπνό απο τσιγάρα, κάτι που με απασχολούσε πριν φτάσω. Πρώτη κίνηση, μετά την αρχική οπτική εξερεύνηση, ο κατάλογος με το beer list που αποτελούνταν απο τα προαναφερθείσα βαρελάκια και ένα κατεβατό απο γνωστές κλασσικές επιλογές. ΟΚ καλά είναι να στηρίζεσαι στις ασφαλής επιλογές αλλά για να ξεχωρίσεις απο άλλους και ειδικά σε μια περιοχή με τόσες επιλογές πρέπει να τολμήσεις κάπως και αυτό είναι που θα ήθελα να μεταφέρω στους ιθύνοντες. Ήταν αρνητικό το γεγονός της απουσίας σε IPA, Pale Ale, Stout, Porter και άλλα. Ήταν επικεντρωμένη σε Ευρωπαϊκό ύφος με Abbey, Trappist και Weiss να κυριαρχούν. Αποτέλεσμα να έχω δοκιμάσει και τις 70 περίπου ετικέτες. Κανένα πρόβλημα διότι σε τέτοιες περιπτώσεις μου ξανά-υπενθυμίζω πόσο μου αρέσει η Vitus. Εδώ θα τονίσω ότι είναι από τις ελάχιστες μπυραρίες στην Αθήνα με Ψυκτικό Θάλαμο που εγγυάται Α+ ποιότητα σε κάθε μπύρα.

Να σας πω την πικρή μου αλήθεια ενώ είμαστε για φαγητό μόλις είδα τις επιλογές στα μπέργκερ θόλωσα και παρήγγειλα ένα BBQ. Στο τραπέζι είχαμε ακόμα ένα ίδιο μπέργκερ και μια σαλάτα Ceasar που απέσπασε μέτριες κρητικές. Το BBQ πάντως ήταν πραγματικά ένα έπος! Το συνιστώ ανεπιφύλακτα για να μην πω ότι σας το επιβάλω!!! Το προσωπικό φιλικότατο, ευγενικό και εξυπηρετικό. Όπως προείπα χαλαρή Ροκ μουσική (σε επίπεδα να μπορείς να μιλήσεις) χαμηλός φωτισμός, προσιτές τιμές, και καλή παρέα έκλειναν την συγκεκριμένη βραδιά.

ΔιεύθυνσηΜαρίνου Γερουλάνου 57, Αργυρούπολη
Τηλ21 0990 4310
facebook foursquare