Beer Style #10 Bock

Bock-Doppelbock: Ο όρος αυτός προέρχεται από την γερμανική πόλη Einbeck, στην οποία άρχισαν οι παραγωγές μπύρας τον 14ο με 15ο αιώνα, και υποδηλώνει μια δυνατή lager, μερικές φορές σκουρόχρωμη, συχνά εποχιακή κυρίως την άνοιξη ή τον χειμώνα. Παράγονταν με τέτοιο τρόπο ώστε να ζυμώνουν στην διαδρομή προς τον προορισμό τους, που συνήθως ήταν πολύ μακρινός. Εκείνη την περίοδο θα μπορούσαν να είναι wheat μπύρες με αφροζύμες. Την σημερινή εποχή μια τέτοια μπύρα θα ονομαζόταν Weizenbock. Οι μπύρες Bock όπως και οι Doppelbock γίνονται με βυθοζυμες, έχουν κάπως υψηλότερο αλκοολικό βαθμό και χαρακτηρίζονται συνήθως από μια γλυκάδα βύνης. Οι μπύρες bock δεν είναι απαραίτητο να είναι δυνατές lager και ο όρος ίσως θα έπρεπε να ισχύει για μπύρες αποκλειστικά από βύνη με μια αξιοσημείωτη αποθηκευτική παραμονή. Οι Doppelbock δεν είναι στην ουσία διπλάσια δυνατές από τις απλές bock, αλλά είναι αξιοσημείωτα πλούσιες σε γεύση, άρωμα και έχουν υψηλότερο αλκοολικό βαθμό. Στην Γερμανία απαιτείται να έχουν αλκοολικό βαθμό περίπου 7,5 %. Ένας κυρίαρχος μύθος είναι ότι οι μπύρες Bock παράγονται από τα κατακάθια στον πάτο του βαρελιού όταν αυτά καθαρίζονται την άνοιξη. Αυτό φαίνεται πιθανώς λογικό λόγω της μεστότητας και της υψηλότερης δύναμης τους. Από την προοπτική της ζυθοποιίας, αυτό είναι σαφώς αδύνατο για δύο λόγους - αρχικά το υπόλειμμα που αφήνεται μετά τη ζύμωση είναι μη ζυμώσιμο και για αυτό ακριβώς αφήνεται. Δεν μπορεί να ζυμωθεί πάλι για να κάνει περισσότερη μπύρα και αφετέρου, οποιαδήποτε προσπάθεια να επαναχρησιμοποιηθούν τα κατακάθια θα οδηγούσε πιθανώς σε σοβαρή βακτηριακή μόλυνση και ένα προϊόν που διαφέρει από την μπύρα όπως την ξέρουμε.

Ποιο είναι το μυστήριο που κρύβεται πίσω από αυτόν τον όρο τελικά; Φαίνεται ότι δεν έχουν δοθεί πειστικές πληροφορίες όσον αφορά την προέλευση του χαρακτηρισμού bock, ωστόσο, μέσα στους αιώνες δόθηκαν διάφορες ερμηνείες. Στα γερμανικά, η λέξη bock σημαίνει «κατσίκα, τράγος», εξ ου και το γεγονός ότι πολλές bock μπύρες φέρουν έναν τράγο στην ετικέτα τους. Μία άλλη θεωρία προτείνει ότι, παραδοσιακά η εποχή που παράγονταν τέτοιες μπύρες, ήταν στον ζωδιακό κύκλο του Αιγόκερου, που έχει τον τράγο σαν σύμβολο. Μία άλλη προσπάθεια απόδοσης, μας λέει τη διασκεδαστική ιστορία για έναν διαγωνισμό κατανάλωσης μπύρας ανάμεσα σε έναν Βαυαρό δούκα και έναν ιππότη από το Brunswick. Ο καθένας καλέσθηκε να πιει ένα βαρέλι μπύρα από το κατάστημα του αντιπάλου του. Μετά από λίγα ποτήρια, ο ιππότης έπεσε στο έδαφος, ενώ ο δούκας παρέμενε στη θέση του. Ο ντροπιασμένος ιππότης κατηγόρησε μία κατσίκα γι’ αυτήν του την κατάσταση, υποστηρίζοντας ότι τον έριξε κάτω. Ο δούκας, που ήταν ζυθοποιός παρεμπιπτόντως, γέλασε, και είπε στον Άγγλο ιππότη: «Η κατσίκα (bock) που σε έριξε κάτω, έχει παραχθεί από μένα!». Αλλά, ως γνωστόν, οι πιο χαριτωμένες και απολαυστικές εκδοχές μίας ιστορίας, είναι συνήθως και οι πιο απίθανες συνεπώς, καταλήγουμε στην ευρύτερα αποδεκτή εξήγηση της βαπτίσεως της μπύρας bock, που συνιστά ότι ο όρος είναι το παράγωγο της μερικώς ομόηχης ονομασίας της μικρής πόλης, Einbeck (Άινμπεκ), στη Γερμανία, όπου πρωτοδημιουργήθηκε αυτός ο τύπος μπύρας.

Eisbock

Eisbock: Η μπύρα αυτή γίνεται με ψύξη του γλεύκους και εν συνεχεία απομάκρυνση των κρυστάλλων του νερού, κρατώντας έτσι ένα γλεύκος με την ίδια περιεκτικότητα σε αλκοόλη αλλά λιγότερο νερό. Αυτός ήταν ένας τρόπος παραγωγής μπυρών με υψηλότερο αλκοολικό τίτλο, μιας και οι ζύμες δεν μπορούν να λειτουργήσουν σε μεγάλες αλκοολικές περιεκτικότητες. Αυτή η τεχνική λέγεται ότι ανακαλύφθηκε τυχαία, όταν ένας βοηθός άφησε ένα βαρέλι στο κρύο κατά λάθος, το περιεχόμενο πάγωσε και η μπύρα που έμεινε ήταν αρκετά πλούσια σε δύναμη και γεύση. Η τεχνική αυτή είναι αρκετά διαδεδομένη στην Βαυαρία, αλλά μόνο ένα ζυθοποιείο την χρησιμοποιεί, το οποίο και έδωσε αυτό το όνομα.